Ανταπόκριση: NOUVELLE VAGUE @Fuzz Live Music Club, Αθήνα (02/12/2017)

Μετά από έναν χρόνο σχεδόν από την τελευταία εμφάνιση τους στην χώρα μας, το παριζιάνικο σχήμα των Marc Collin και Olivier Libaux, μας τιμά ξανά με την παρουσία του στο Fuzz, για μια ακόμη σαγηνευτική βραδιά. Nouvelle Vague σημαίνει “new wave” και χαρακτηριστικό της μουσικής τους ταυτότητας είναι η bossa nova. Σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση τους “πολύς κόσμος, ακόμα και φανατικοί, δεν ξέρουν ότι είμαστε μπάντα διασκευών!”. Κάπου εκεί γεννιούνται τα συχνά -και εκνευριστικά - ερωτήματα του τύπου: γιατί να πληρώσω να δω μια μπάντα που απλά διασκευάζει κομμάτια άλλων; Κι εδώ έρχομαι να σας απαντήσω εγώ. Οι Nouvelle Vague δεν είναι απλώς μια cover band. Είναι μια ιδιαίτερη, χαρισματική και διαφορετική μπάντα με άρτια μέλη, που με μοναδικό τρόπο εκτελεί rock (λ.χ Dead Kennedys) κομμάτια, κι όχι μόνο.

Επί του live. Στις 21:00, οι μουσικές επιλογές της Λουκίας Σουπούλη (Pepper 96.6 fm) μας κράτησαν συντροφιά, με συνθέσεις παρόμοιες με εκείνες των headliners. Στις 22:40, οι Γάλλοι έκαναν την εμφάνιση τους. Πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς στην σκηνή είναι δύο φανταχτερές μορφές, η Melanie Pain και Elodie Frege, οι οποίες είναι προικισμένες με εξαιρετικές φωνητικές ικανότητες. Διαφόρων ειδών κρουστά, ένα κόντρα μπάσο, μια ακουστική κιθάρα και πλήκτρα. Αμέσως, μόλις πήραν θέση ερμήνευσαν το “I Could Be Happy” (Altered Images) από το περσινό ομώνυμο άλμπουμ των διασκευών τους και κατόπιν το “Blue Monday” (New Order).

Ο ήχος κρυστάλλινος, ίσως κι ο καλύτερος που υπήρξε ποτέ σε live. Το κοινό τους υποδέχθηκε, θα έλεγα, περισσότερο από θερμά. Στην συνέχεια, ακούστηκαν τα “Love Comes In Spurts” (Richard Hell) και “Metal” (Gary Numan). Ταυτόχρονα, οι ίδιοι μας καλωσόρισαν, ενώ καθ’ όλη την διάρκεια του show μας απευθύνονταν στην μητρική τους γλώσσα και σε ελάχιστα αγγλικά. Έτσι, παρότρυναν διαρκώς το κοινό να τραγουδήσει, να φωνάξει αλλά και να χορέψει στους pop/jazz και bossa nova ρυθμούς τους. Αναμφισβήτητα, φοβερή σκηνική παρουσία και επικοινωνία με τους ακροατές. Για τους πιο “δυνατούς” ακροατές – όπως εν λόγου μου – η διασκευή του “I Wanna Be Sedated” (Ramones) αν και με εξέπληξε, συνάμα με δίχασε. Δεν μπορούσα να αποφασίσω ποια εκτέλεση από τις δυο υπήρξε η καλύτερη. Αυτή είναι η απόδειξη σε αυτό που αναφέρω παραπάνω, οι Nouvelle Vague είναι ξεχωριστοί, δημιουργικοί και ταλαντούχοι καλλιτέχνες που μπορούν άνετα να σταθούν απέναντι σε οποιαδήποτε μπάντα.

Στην συνέχεια, για έναν έρωτα που δεν θα έπρεπε να υπάρχει, η Melanie και Elodie τραγουδούν το “Ever Fallen in Love (With Someone You Shouldn't've)” (Buzzcocks) από το "Bande a Part” που χρονολογείται το 2005. Οι δυο τραγουδίστριες μοιράζονταν τα φωνητικά κάποιες φορές solo ή backing vocals η μια στην άλλη. Δεν μέτρησα τις φορές που η καθεμία τραγούδησε solo στην σκηνή, όμως είμαι σίγουρη ότι καμιά δεν υποτιμήθηκε.

Ακόμη, ακολούθησαν διασκευές όπως τα “No One Is Receiving” (Fripp & Eno) και “All Cats Are Grey” (The Cure). Επίσης, λάτρεψα το “I Can’t Escape Myself” (The Sound), μια εκλεπτυσμένη εκδοχή του, έλαβε θέση εκείνη στο venue. Εξίσου συναρπαστικό ήταν και το “Just Can’t Get Enough” (Depeche Mode) όπου στην μέση το τραγούδι μετατράπηκε σε ένα τεράστιο πάρτι κρουστών που προσάρμοσε στον ρυθμό του, τις φωνές του κόσμου. Μετέπειτα, με το γαλλικό τραγούδι “ La Pluie Et Le Beau Temps”, η Elodie μας δήλωσε ότι μπορούμε να τους θυμόμαστε καθ’ αυτόν τον τρόπο. Με το εκρηκτικό “Human Fly” έληξε το κύριο μέρος της βραδιάς, ενώ απευθείας ακολούθησε το encore.

Τέλος, θεωρώ την Melanie ως “αυθεντική” τραγουδίστρια του σχήματος, εξαιτίας του γεγονότος ότι συμμετείχε στο πρώτο και παλαιότερο ομώνυμο άλμπουμ “Nouvelle Vague”. Για encore ακολούθησε το “In A Manner Of Speaking” (Tuxedomoon), το οποίο τραγούδησε μαζί με το κοινό, ενώ τα υπόλοιπα μέλη αποχώρησαν από την σκηνή. Συγκεκριμένα, η αγαπημένη μου διασκευή από τα χείλη της, όμως η αλήθεια είναι ότι ήλπιζα να το κρατήσουν για το τέλος και περίμενα οπωσδήποτε στο setlist το “Love Will Tear Us Apart” (Joy Division). Αντίθετα, επέλεξαν να κλείσουν με το “I Melt With You” (Modern English).

 

 

 

Για το Rock Overdose,

Μαίρη Παπαδοπούλου

Φωτογραφίες: Αλέκος Καταστρόφος

 

Comments