Μετά από πολλά χρόνια επιτέλους ήρθε η στιγμή να απολαύσουμε τους Ισραηλινούς Orphaned Land και στην Αθήνα, στα πλαίσια της περιοδείας για το νέο τους album, “All is one”.
Εξαιτίας επαγγελματικών υποχρεώσεων φθάσαμε με καθυστέρηση στο χώρο της συναυλίας και για την ακρίβεια αμέσως μετά το τέλος της εμφάνισης των Matricide οι οποίοι σύμφωνα με πληροφορίες κινούνται στα χνάρια των Meshuggah, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Πρώτη αρνητική εντύπωση ο λίγος κόσμος, γεγονός βέβαια που δικαιολογείται καθώς έχουν ανακοινωθεί πολλά και καλά live και ταυτόχρονα η οικονομική στενότητα θέτει προτεραιότητες στις επιλογές.
Μετά από μισάωρη διακοπή έκαναν την εμφάνισή τους στη σκηνή οι Γάλλοι Klone. Δεν είχα ξανακούσει γι’ αυτούς αλλά ομολογώ ότι αποτελέσαν ένα καλό ζέσταμα για τον λιγοστό κόσμο που ήταν εκείνη την στιγμή στο club. Πειραματικό metal με μία μοντέρνα progressive αισθητική θυμίζοντας τους Τool και τους συμπατριώτες τους Gojira. Η δυναμικότητα των κομματιών τους, η άψογη σκηνική παρουσία και ο πολύ καλός ήχος συνέβαλαν στο να τραβήξουν την προσοχή των παρευρισκομένων και κέρδισαν επάξια το χειροκρότημα στο τέλος.
Οι headliners βγήκαν στο σανίδι του Fuzz λίγα λεπτά μετά τις 23:00 με τα “Through fire and water” και “All is one” από το νέο τους δίσκο ξεσηκώνοντας το κοινό το οποίο αποδείχθηκε πολύ ενθουσιώδες στο εξαιρετικό κράμα metal και ανατολίτικης μουσικής που χρόνια τώρα μας προσφέρουν μέσα από τους δίσκους τους οι Ισραηλινοί. Στη συνέχεια, επιστροφή στο πρόσφατο παρελθόν με τα “Barakah” και “The kiss of Babylon” για να επανέλθουν στο σήμερα με τα “The simple man” και “Brother”. Η μπάντα εμφανίστηκε πολύ δεμένη στη σκηνή παρά την πρόσφατη αλλαγή κιθαρίστα και τη προσωρινή απουσία του Yossi Sassi, με τον Kobi Farhi να κλέβει την παράσταση τόσο με τις επικοινωνιακές του ικανότητες όσο και με την εξαιρετική φωνή του. Ο ήχος ήταν γενικά καλός και μπορεί η χρήση πολλών προηχογραφημένων μερών να στερεί από την μπάντα σε δυναμική είναι όμως εκ των πραγμάτων απαραίτητη λόγω του πλούτου και της ποικιλίας της μουσικής τους.
Όπως ήταν λογικό έπαιξαν έξι κομμάτια από το νέο δίσκο (όχι όμως το αγαπημένο μου “Fail”) και από τέσσερα από τις δύο προηγούμενες εξαιρετικές κυκλοφορίες τους “Mabool” και “The neverending way of ΟrwarriOr”. Προς το τέλος της κανονικής εμφάνισης και μετά από ένα σύντομο drum solo η μπάντα θυμήθηκε και το “El Norra Alila” σε μια πολύ καλή εκτέλεση του “El Meod Na'Ala” με μπουζούκι. Βγαίνοντας για encore ο Farhi προλόγισε το “The beloved’s cry” θυμίζοντας μας ότι το demo τους είχε δοθεί από ελληνικό περιοδικό (από το Metal Invader, αρχές του 1999 αν δε με απατά η μνήμη μου) για να ακολουθήσει η ακουστική απόδοση του κομματιού. Πανηγύρι στο “Norra El Norra (Entering The Ark)” για να κλείσει ιδανικά αυτή η πρώτη εμφάνιση επί αθηναϊκού εδάφους με το “Ornaments Of Gold” μετά από μιάμιση περίπου ώρα ποιοτικής μουσικής.
Eν τέλει η εικόνα του μισοάδειου Fuzz δεν επηρέασε την απόδοση της μπάντας, που έδειξε να διασκεδάζει, μοιράζοντας χαμόγελα σε ένα κοινό που ανταποκρινόταν σε κάθε κάλεσμα του Farhi και της παρέας του και συμμετείχε σε αυτό το μοναδικό πάντρεμα ήχων.
Και τώρα ραντεβού στους Fates.
Set
Through Fire And Water
All Is One
Barakah
The Kiss Of Babylon (The Sins)
The Simple Man
Brother
Birth Of The Three (The Unification)
Olat Ha'tamid
Let The Truce Be Known
Sapari
Children
Ocean Land (The Revelation)
El Meod Na'Ala
In Thy Never Ending Way
Encore:
The Beloved's Cry
Norra El Norra (Entering The Ark)
Ornaments Of Gold
Για το RockOverdose.gr: Αναστάσιος Φιλντίσης, Δημήτρης Κασβίκης
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός
Comments
