Αν είσαι λάτρης του doom και heavy rock ήχου, την συναυλία της περασμένης Πέμπτης την έχανες μόνο αν γινόταν η Δευτέρα Παρουσία, όχι φυσικά του Χριστού, αλλά των original Black Sabbath.
Κι αφού θαύματα δεν συμβαίνουν κάθε μέρα τέτοιες εποχές, η παρουσία μας στην Ιερά Σύναξη του Riff χοροστατούντος του Bobby Liebling, αποτελούσε μονόδρομο.
Η δοξολογία ξεκίνησε υπό τους ήχους των Automaton, οι οποίοι δοκιμάζονταν για πρώτη φορά σε gig μεγάλου βεληνεκούς. Το doom του εξαμελούς συγκροτήματος δείχνει να εμφανίζει μια φυσική ροπή προς το sludge, χωρίς όμως ποτέ να γίνεται τόσο “σάπιο”. Ο τρόπος άλλωστε που ερμηνεύει ο τραγουδιστής τους ενισχύει το ακραίο του χαρακτήρα τους, ο οποίος πάντως φαίνεται να παραγκωνίζεται για σημαντικά διαστήματα από εκτεταμένα ορχηστρικά μέρη που πολλές φορές λοξοκοιτούν σε πιο “υπνωτικά” και drone μονοπάτια. Ενδιαφέρουσα εμφάνιση, από μια μπάντα που σίγουρα με “έψησε” να την ξανακούσω.
.jpg) |
.jpg) |
Παρότι το μακρόσυρτο στήσιμο των DreamLongDead με τα άπειρα πετάλια και εφέ επί σκηνής διατάραξε το zen της βραδιάς, η εμφάνιση τους αποζημίωσε για την αναμονή. Ήχος ασήκωτος και επιβλητικός που συνόδευσε μια Βαρβαρότητα σε δύο πράξεις, το “The Madness From Above” από το “MadnessDeadGrave” και το “A Fine Day To Die” των Bathory, συνοδεία μάλιστα ακουστικής κιθάρας. Στάχτη και μπούρμπερη, από ένα γκρουπ που σκοτώνει επί σκηνής.
.jpg) |
.jpg) |
Αφού μαζέψαμε και τα αποκαίδια από την εμφάνιση των DreamLongDead, ο κόσμος πλέον είχε πυκνώσει και η ατμόσφαιρα ζεσταθεί για τα καλά. Τι κι αν ο Bobby Liebling έκανε την εμφάνιση του τρεκλίζοντας προς την σκηνή; Μόλις ακούστηκαν οι πρώτες νότες του “Treat Me Right”, λες και ρεύμα διαπέρασε το ξερακιανό κορμί του κι από ένας ταλαιπωρημένος μεσήλικας μεταμορφώθηκε στον θρυλικό frontman των Pentagram. To εμβληματικό “Forever My Queen”, απλά ένα από τα καλύτερα rock κομμάτια που έχουν γραφτεί ποτέ, ακολούθησε επί ποδός και άναψε τα αίματα για τα καλά, αν και η θέση του κατ' εμέ πρέπει να βρίσκεται στο encore, άντε βαριά στο κλείσιμο του κανονικού set.
 |
.jpg) |
Από εκεί και πέρα, το ντεμπούτο LP τους είχε την τιμητική του όπως αναμενόταν, με τα "Relentless", "Sign of the Wolf (Pentagram)", "All Your Sins", "Dying World", "The Ghoul" να αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της εμφάνισης τους, ενώ κάπου ανάμεσα ακούστηκαν και τα “Ask No More”, “Review Your Choices”, “When the Screams Come”, “8”, “Petrified” και το “Be Forewarned” που αποδόθηκε σε μια εκτέλεση πολύ κοντά σε εκείνη που περιέχεται στο “First Daze Here”. Η επιστροφή στο πρώτο άλμπουμ έγινε με το “20 Buck Spin” με το οποίο και έκλεισαν εν μέσω αποθέωσης.
.jpg) |
.jpg) |
Ένας ανέλπιστα καλός Bobby Liebling επέστρεψε την Πέμπτη το βράδυ στη σκηνή του Αν και κέρδισε το στοίχημα. Δίχως την ηχάρα του τιτάνα Victor Griffin, που είναι ένα απλησίαστο τοτέμ του heavy ήχου, αλλά με τον νέο Matt Goldsborough στην κιθάρα, που παρότι δεν ακουμπά τον Griffin ούτε κατά διάνοια, έφερε το έργο του εις πέρας αποδίδοντας τα κομμάτια των Pentagram με πρέποντα σεβασμό, περίσσιο πάθος και λίγη άκακη λέζα.
Οι Pentagram είναι ζωντανοί και ακμαιότατοι. Και θα συνεχίσουν να είναι για όσο καιρό βαστάνε τον γερο-Bobby τα πόδια του.
Για το rockoverdose.gr: Δημήτρης Σούρσος
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός
Comments
