Ανταπόκριση: Rock N Roll Children @ Eightball Club, Θεσσαλονίκη – 02/11/2013

Οι Rock ‘N’ Roll Children επιστρέφουν στη Θεσσαλονίκη για τη δεύτερη γιορτή τους προς τιμήν του Ronnie James Dio. Ναι γιορτή, γιατί μόνο έτσι μπορεί να χαρακτηριστεί κάτι τέτοιο. Συναυλίες έχουμε δει όλοι μας πολλές και θα βλέπουμε όσο μπορούμε. Άλλες μένουν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μας και άλλες ξεχνιούνται με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό που είδαμε το βράδυ του Σαββάτου, 2 Νοεμβρίου, σίγουρα είναι από τις στιγμές που θα μείνουν ανεξίτηλα γραμμένες στη μνήμη μας, ακριβώς δίπλα σε αυτό που ζήσαμε 11 μήνες πριν και πάλι με τους Rock ‘N’ Roll Children.

H βραδιά ξεκίνησε με τους 4bitten, τους οποίους βλέπαμε για δεύτερη φορά μέσα σε αρκετά μικρό διάστημα, μετά τη συναυλία τους με τους Spiritual Beggars. Αυτή τη φορά όμως έπαιξαν σε ένα γεμάτο Eightball, με τον κόσμο να είναι αρκετά ενθουσιώδης. Ωραίες hard rock μελωδίες, με την καταπληκτική φωνή της Φώφης Ρούσσου. Το συγκρότημα δεν είχε κανένα πρόβλημα να ζεστάνει τον κόσμο καθώς έχει φάει με το κουτάλι τις συναυλίες εντός και εκτός συνόρων. Δέκα λεπτά πριν τις 22:00, το συγκρότημα μας αποχαιρέτισε, ενώ λίγο αργότερα θα είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε την frontwoman της μπάντας με τους Rock ‘N’ Roll Children.

Setlist: Burning / Games You Play / Live For Today / Let It All Burn / Follow / Not This Time / Different Fate / Far From Grace / New Song

 

Ο χώρος πλέον ήταν γεμάτος και στις 22:00 ακριβώς σβήνουν τα φώτα. Όπως και πέρσι έτσι και φέτος, ο Γιώργος Γαλάνης, προλόγισε τη συναυλία ευχαριστώντας όλο τον κόσμο που ήρθε, όπως επίσης και όσους βοήθησαν να γίνει αυτή η συναυλία. Μαζί του όμως ήταν και μία εκπρόσωπος της ομάδας “Γρανάζια Ζωής”, η οποία βοηθάει ενεργά πολίτες της Θεσσαλονίκης που δεν έχουν την πολυτέλεια σίτισης. Η εκπρόσωπος,  με τη σειρά της μας ενημέρωσε για κάποια πράγματα που αφορούν την ομάδα και ευχαρίστησε για την στήριξη. Έτσι για ακόμα μία φορά το συγκρότημα έδειξε τον φιλανθρωπικό του χαρακτήρα.

Αμέσως μετά, το συγκρότημα έκανε την εμφάνιση του στη σκηνή ξεκινώντας πολύ δυνατά με το “Neon Knights”. Όπως σε κάθε συναυλία έτσι και σε αυτή, ξεκίνησα να γράφω σημειώσεις, για το πώς παίζει η μπάντα, ποιες είναι οι αντιδράσεις του κόσμου, ποια κομμάτια ακούσαμε και διάφορα άλλα που θα αποτελούσαν αυτό το report. Όσο περνούσε όμως η συναυλία καταλάβαινα ότι δεν είχε καμία μα καμία σημασία. Εκεί δεν πήγαμε για να κρίνουμε τις μουσικές γνώσεις και το πόσο καλά παίζει το συγκρότημα ή το πόσο καλή φωνή έχει ο τραγουδιστής. Δεν πήγαμε για να σχολιάσουμε ποια κομμάτια έπαιξε το συγκρότημα και ποια όχι. Πήγαμε για να τιμήσουμε τη μνήμη του τεράστιου κοντού, Ronnie James Dio. Δεν είχε σημασία αν κάποιοι ήταν πάνω στη σκηνή και κάποιοι κάτω από αυτήν. Όλοι μαζί αποτελούσαμε μία οικογένεια που μαζευτήκαμε για να γιορτάσουμε τη ζωή και τη μουσική του ανθρώπου που έχει εμπνεύσει τόσο και τόσο κόσμο. Και αυτό ήταν το κλίμα που επικράτησε καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας είτε ήταν στη σκηνή μόνο οι Rock ‘N’ Roll Children, είτε μαζί με κάποιον από τους guest της βραδιάς.

Ακόμα και τώρα που γράφω αυτό το report, έσβησα δύο ολόκληρες παραγράφους με το τι ακούσαμε, ποιος τραγούδησε τι κτλ. Αυτά μπορείτε να τα δείτε και στο setlist παρακάτω. Το θέμα για μένα σε αυτή τη συναυλία είναι να περάσω κυρίως το feeling για το τι ζήσαμε και όχι λεπτομέρειες ή “τεχνικά χαρακτηριστικά”. Εγώ προσωπικά είδα μία παρέα φίλων πάνω στη σκηνή να αγαπάει απίστευτα αυτό που κάνει – και το κάνει καλά – να περνάει αυτή την αγάπη στον κόσμο, να δημιουργεί ένα απίστευτο κλίμα που μόνο όσοι ήταν εκεί ή σε κάποια άλλη συναυλία τους μπορεί να καταλάβει και να μας κάνει για τέσσερις ώρες – ναι καλά διαβάσατε – να ξεχνάμε όλα μας τα προβλήματα και τις έγνοιες μας. Μόνο ως εμπειρία μπορεί να χαρακτηριστεί μία εμφάνιση των Rock ‘N’ Roll Children. Δεν ήταν λίγες οι φορές που είδα τον Μανώλη Τσίγκο, κιθαρίστα και πρωτεργάτη της μπάντας, φανερά συγκινημένο να μην έχει λόγια για όλο αυτό που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια του. Όταν κάποιος πιστεύει αυτό που κάνει και το κάνει καθαρά και μόνο από μεράκι φαίνεται. Και όταν αυτό πετυχαίνει πολλές φορές τα λόγια και οι λέξεις είναι πολύ λίγες. Γι’ αυτό και τα μόνο λόγια που ακούσαμε από τον Μανώλη ήταν ευχαριστίες προς το κοινό αλλά και τους guest.

 

Φυσικά όλα αυτά δεν θα ήταν εφικτά χωρίς τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, Γιάννη Τσιμα (μπάσο), Γιώργο Γεωργίου (πλήκτρα) και Νίκο Αναστασιάδη (drums) οι οποίοι όλοι τους ήταν το λιγότερο εξαιρετικοί σε κάθε σημείο της συναυλίας. Όμως και οι guests ήταν όλοι τους καταπληκτικοί και απέδωσαν πολύ όμορφα τα κομμάτια του κοντού.

Κάπου εδώ, νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους αυτούς που συνέβαλαν και βοήθησαν με οποιοδήποτε τρόπο να γίνει αυτή η συναυλία γιατί τέτοιες κινήσεις πραγματικά τις χρειαζόμαστε.

Τελειώνοντας, θέλω να πω ότι μπορεί πιο πάνω να είπα ότι δεν θα αναφερθώ στο setlist, αλλά δεν μπορώ να μην γράψω για την ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή όταν το συγκρότημα έπαιξε το “Edge Of Thorns” των Savatage. Πολλοί θα αναρωτηθούν γιατί, αλλά δεν είναι και τόσο περίεργο. Ο Dio ήταν αυτός που έβγαλε τους Savatage στην πρώτη τους μεγάλη περιοδεία. Σε συνδυασμό με την πρόσφατη 20η επέτειο από το θάνατο του Criss Oliva (17 Οκτωβρίου), ήταν μίας πρώτης τάξεως ευκαιρία για την μπάντα να τιμήσει και αυτόν τον τεράστιο μουσικό.

Είμαι σίγουρος ότι και ο Criss ήταν κάπου εκεί στις σκιές του Eightball μαζί με τον Ronnie, μακριά από τα φώτα και τη δημοσιότητα όπως μας είχαν συνηθίσει και εν ζωή.

 

 

Setlist:

1.       E 5150 / Neon Knights

2.       Children Of The Sea

3.       Night People

4.       Straight Through The Heart

5.       Still I’m Sad

6.       Voodoo

7.       Holy Diver (Ηρακλής Ζώτος – XIX/Anastasio Farini)

8.       Gates Of Babylon

9.       Naked In The Rain

10.   Evil Eyes (Λυμπέρης Οκλαλιώτης – Burning Sermons)

11.   Too Late

12.   One Night In The City (Βασίλης Τοπαλίδης – Crosswind/Silent Commitment)

13.   The Sign Of The Southern Cross

14.   16th Century Greensleeves

15.   Mistreated (Νίκος Συράκος – Steamroller Assault)

16.   Egypt

17.   Catch The Rainbow / Rainbow Eyes acoustic (Βασίλης Παπαδόπουλος – Konan)

18.   Lady Of The Lake (Νατάσα Μπάστα – NoYa)

19.   Sacred Heart

20.   Last In Line

21.   Falling Off The Edge Of The World (Διονύσης Κόντης)

22.   TV Crimes (Φώφη Ρούσσου – 4bitten)

23.   King Of Rock ‘N’ Roll

24.   Starstruck / Long Live Rock ‘N’ Roll (Γιάννης Παπαδόπουλος – Until Rain/Wardrum)

25.   Stargazer (Maxi Nil – Visions Of Atlantis)

26.   All The Fools Sailed Away

27.   Die Young (Δημήτρης Θεωδόρου – Illusory)

28.   Edge Of Thorns (Savatage cover)

29.   Rainbow In The Dark (Χριστιάννα Χατζημιχάλη – Elysion)

30.   Don’t Talk To Strangers

31.   Heaven And Hell

32.   Stars

 

 

Για το Rockoverdose.gr

Απόστολος "Astaldo" Πανταζόγλου

Φωτογραφίες: Γιώργος Καρύδης

Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε στον παρακάτω σύνδεσμο:

https://www.facebook.com/gkaridis/media_set?set=a.10151800518794403.771949402&type=3

Comments