Οι SODOM είναι από τις μπάντες που έχουν τιμήσει ουκ ολίγες φορές την χώρα μας. Δεν είναι τυχαίο έξαλλου ότι όλες οι μπάντες που επισκέφτηκαν την χώρα μας στο τέλος της δεκαετίας του ‘80 έως τα μέσα της δεκαετίας του ‘90 παραμένουν οι αγαπημένες του ελληνικού κοινού συναυλιακά. Για άλλη μια φορά ο κόσμος, έδειξε βροντερό παρόν σε συναυλία των SODOM, αν και ήταν κάπως λιγότερος σε σχέση με την προηγούμενη φορά (γύρω στα 400 άτομα), κάτι που εμένα προσωπικά δεν με ενόχλησε πάρα πολύ μιας και αποφύγαμε συνθήκες κολαστηρίου που είχαμε συνηθίσει σε παλαιότερες εμφανίσεις τους.
Φτάνοντας κάπως αργά στο κλαμπ μιας και οι ουρανοί άνοιξαν από το πουθενά, υπήρχε ακόμα αρκετός κόσμος απ’ έξω που απολάμβανε σε διπλανό μαγαζί τον τελικό κυπέλλου, ενώ οι BIO-CANCER είχαν βγει ήδη στην σκηνή. Μπαίνοντας στο κλαμπ αντίκρισα ένα τεράστιο circle pit κάτι που έδειχνε ότι μάλλον τα παιδιά έκαναν πολύ καλή δουλειά. Όντως τα τρία-τέσσερα τελευταία τραγούδια που πρόλαβα από την εμφάνισή τους, έδειξαν ότι η μπάντα ήταν σε καταπληκτική φόρμα. Έχοντας ένα άλμπουμ που έχει αποσπάσει πολύ καλές κριτικές (“Ear Piercing Thrash”) και ο κόσμος το αγκάλιασε, το μόνο που μένει πλέον είναι το επόμενο τους βήμα δισκογραφικά που θα καθορίσει και το μέλλον της μπάντας στην σκηνή.
Μετά από ένα μικρό διάλλειμα ήρθε η ώρα για τους EXARSIS να αναλάβουν την διασκέδασή μας. Το εκπληκτικό με τους EXARSIS είναι ότι είτε θα βρεις κόσμο να τους γουστάρει όσο δεν πάει είτε ακριβώς το ανάποδο. Νομίζω πάντως βλέποντας τους για πρώτη φορά με το νέο τους τραγουδιστή, ότι θα αλλάξει η άποψη πολλών στο μέλλον, μιας και είναι ένα κλικ πιο κοντά στο πιο heavy metal ύφος. Η μπάντα ήταν -όπως πάντα- πάρα πολύ κινητική, παρά το μικρό stage και με τον καλό σχετικά ήχο κέρδισε της εντυπώσεις με τα stage diving και τα circle pit να δίνουν και να παίρνουν!
...κάπου εκεί ξεκίνησε η αναμονή για τους SODOM κι έπρεπε να περιμένουμε περίπου ένα σαραντάλεπτο για να εμφανιστεί η παρέα του Angelripper πάνω στην σκηνή. Κάποιες μουρμούρες και παραπονάκια ακούστηκαν, αλλά μόλις η μπάντα ανέβηκε στην σκηνή οι πάντες παρασύρθηκαν από τον τρελό ρυθμό τον SODOM. Με ένα τεράστιο setlist (23 κομμάτια) που τίμησε όλη την ιστορία της μπάντας (αν και θα ήθελα και κάποιο κομμάτι από το “Get what you deserve”) οι SODOM απέδειξαν ότι έτσι θα πρέπει να παίζουν οι μπάντες με ιστορία, χωρίς απλά να περιοδεύουν για να προωθήσουν το νέο άλμπουμ.
Έτσι λοιπόν από το τελευταίο, αρκετά καλό άλμπουμ τους (“Epitome of Torture”) ακούσαμε τρία κομμάτια, ενώ στη συνέχεια ο ένας ύμνος διαδεχόταν τον άλλο. Υπήρξαν και εκπλήξεις βέβαια όπως τα “An Eye For An Eye”, “Burst Command til’ War”, “Proselytism Real”, “Christ Passsion” που μας άφησαν με ανοιχτό το στόμα και κοπανημένο λαιμό. Το crowd surf και το moshpit δεν σταματούσε σε όλη τη διάρκεια του δίωρου απολαυστικότατου set. Ο Angelripper παραμένει μια τεράστια, αλήτικη προσωπικότητα που αγαπά αυτό που κάνει όσο τίποτα. Έριξε και τη σπόντα του στους SLAYER για το νέο τους τραγούδι λέγοντας ότι οι SODOM είναι μια μπάντα που προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό το συναίσθημα των 80's.
Ο Bernemman στην κιθάρα ήταν αλάνθαστος ενώ δεν μου έκανε καθόλου καλή εντύπωση ο νέος τους ντράμερ μιας και έκανε αρκετά λαθάκια (ειδικά στο “Surfin’ Bird” που το κατακρεούργησε) και έχω την εντύπωση ότι δεν ταιριάζει με την υπόλοιπη μπάντα. Ο ήχος από την άλλη, δεν ήταν τόσο καλός στα τρία πρώτα κομμάτια αλλά μετά βελτιώθηκε τόσο πολύ που μπορώ να πω ότι ήταν ο καλύτερος ήχος που είχαν ποτέ οι SODOM σε live στην χώρα μας.
Από το “Agent Orange” μέχρι και το “Bombenhagel” ο γράφων άφησε το πνεύμα του στο κάγκελο και ακόμα δεν μπορώ να ξεπεράσω την εκτέλεση του “Blasphemer” που ήταν ανατριχιαστικότατη και έστελνε πολλές black metal μπαντούλες να φάνε την Necrolac κρεμούλα τους.
Τα λόγια είναι περιττά. Μπάντες σαν τους SODOM αποδεικνύουν ότι μπορεί ο νέος να είναι ωραίος αλλά ο παλιός είναι αλλιώς ...όπως και να το κάνουμε...
ALL HAIL SODOM!
Υ.Γ. Τιμή και δόξα στους παρακάτω:
Στο ξανθό απροσάρμοστο πλάσμα που με ταρακούνησε κατά την διάρκεια του “Blasphemer” και μπήκε το κάγκελο στα πνευμόνια μου, ενώ λίγο μετά έπεσε με το κεφάλι από την σκηνή και βγήκε όρθια.
Στον μπυρομανή τύπο από πίσω μου που ούρλιαζε "το “Wind of Change” ρε!"
Στα δέκα κιλά τζατζίκια και παρεμφερή είδη που είχε καταναλώσει ο Angelripper πριν το live, μιας και κάθε φορά που περνούσε από μπροστά μου έζεχνε σκορδίλα. Πραγματικά λυπάμαι το μικρόφωνο που μετά πρέπει να το πέρασαν με Betadine.
Γιώργος Καραγιάννης (Rock Hard)
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός
Setlist :
1. My Final Bullet
2. An Eye for an Eye
3. Outbreak of Evil
4. M-16
5. Burst Command 'til War
6. Proselytism Real
7. I Am the War
8. Iron Fist (Motörhead cover)
9. Christ Passion
10. Fuck the Police
11. Sodomy & Lust
12. Among the Weirdcong
13. Stigmatized
14. Agent Orange
15. Ausgebombt
16. Into the Skies of War
17. Blasphemer
18. City of God
19. In War and Pieces
20. Surfin' Bird / The Saw is the Law
21. Napalm in the Morning
22. Encore:
22. Remember the Fallen
23. Bombenhagel
Comments
