Και μετά από τις μπάντες των Moonspell, Gojira, Mastodon, και Slipknot, που είδαμε στο προηγούμενο μέρος (http://www.rockoverdose.gr/news_details.php?id=4437) συνέχεια με...
Προτελευταίο συγκρότημα της ημέρας και headliners στην μικρή σκηνή, οι Rotting Christ, για όση ώρα μπόρεσα να κάτσω να τους δω (ήθελα θέση μπροστά στους Maiden) ήταν φοβεροί.
Με αέρα star στη σκηνή, άλλωστε δεν είναι τυχάια τόσα χρόνια στο προσκήνιο, και πλέον αναγνωρισμένοι φυσικά και στο εξωτερικο.
Πολλοί μιλούσανε για το συγκρότημα με την καλύτερη εμφάνιση στο Sonisphete, και σίγουρα απέδειξαν ότι αξίζανε να είναι από τα συγκροτήματα που θα κλείνανε το φετινό φεστιβάλ.
Τελικά μόνο εμείς οι Έλληνες δεν εκτιμάμε τα δικά μας τα σχήματα, δυστυχώς...
Επίσης μεγάλη έκπληξη για όλους μας, όταν ανέβηκε στη σκηνή ο frontman των Πορτογάλλων Moonspell, Fernardo Ribeiro, για να ερμηνεύσει μαζί με το Σάκη το "Among Two Storms"
Μάλιστα ήταν τόση η πόρωση του Fernardo, που δεν καέβηκε από τη σκηνή, αλλά παρέμεινε πάνω για να παρακολουθήσει το υπόλοιπο show των Rotting Christ.
Φυσικά ακούστηκαν κομμάτια όπως τα “Athanatoi Este” και “Fire, Death and Fear” τα οποία παίχτηκαν απίστευτα, όπως άλλωστε μας έχουν συνηθίσει οι Rotting Christ, αλλά και το κοινό συμμετείχε ενεργά, δείχνοντας την αγάπη του στο συγκρότημα.
SETLIST:
#Aealo
#Eon Aenaos
#Athanati Este
#Fire Death and Fear
#Nemecic
#Among Two Storms
#The Sign of Evil Existence
#Demonon Vrosis
#Chaos Geneto (The Sign of Prime Creation)
#Phobos' Synagogue
#dub-sag-ta-ke
#Non Servia
Έφτασε όμως η ώρα για τους Iron Maiden.
Όποιος περιμένει να διαβάσει κάτι το αντικειμενικό για το πώς ήταν η συναυλία κλπ, μάλλον ατύχησε.
Οι Maiden, καλώς ή κακώς είναι το μεγαλύτερο συγκρότημα στην Μουσική Ιστορία και αποδείχτηκε περίτρανα εχθές το βράδυ.
Ο κόσμος γνωστός για το τι κάνει στις συναυλίες τους, αυτοί γνωστοί για την σκηνική παρουσία τους.
Απλά δεν έλειψε τίποτα. Παραδόθηκε ένα μάθημα για το πώς έπρεπε να γίνονται οι συναυλίες. Με μια λέξη: ΜΑΓΕΙΑ.
Γνωστό το set list τους, με κομμάτια όπως τα “Coming Home”, “Blood Brothers” κλπ απέδειξαν πως τώρα είναι μεγαλύτεροι από ποτέ, σε κάθε επίπεδο.
Αν και μας κάνουν τη τιμή να μας επισκέπτονται συχνά τελευταία, δε νομίζω καποιος να τους βαριέται εύκολα!
Ο χαμός βασικά έγινε στα πιό παλία κομμάτια των Maiden, όπως είναι φυσικό, "The Trooper", με έναν Bruce Dickinson να δείχνει πραγματικά αγέραστος, "Fear Of The Dark" και όλη η Μαλακάσα να τραγουδάει δυνατά!
Iron Maiden για κλείσιμο της συναυλίας πρίν το encore, με έναν Eddie πιο άγριο από ποτέ (όχι ότι εμένα μου αρέσει εξωγήινο όπως τον σχεδιάσανε), για να συνεχίσουνε με τα τρία κομμάτια του encore "The Number of the Beast", "Hallowed Be Thy Name" και
Running Free. Τι να πώ άλλο, σκέτη απόλαυση...
Ο μεγάλος χαμός φυσικά έγινε και στο "The Wickerman", που ήτανε το πρώτο τραγούδι πίσω στο 1999 με την επιστροφή (ΕΥΤΥΧΩΣ) του μεγάλου Bruce Dickinson!
Ένας Dickinson, που σχεδόν όπως σε κάθε επίσκεψη στη χώρα μας, τραγούδησε στίχους από το "Alexander The Great", που δυστυχώς όσο και να θέλουμε και να παρακαλάμε δε νομίζω να μας κάνουνε ποτέ τη χάρη να παίξουνε ποτέ ολόκληρο το επικό κομμάτι (Διακαής πόθος όλων των Ελλήνων Maidenόφιλων).
Αξίζουν τα εύσημα όμως και σε όλο το συγκρότημα με τον Steve Harris να μας "πυροβολεί" ασταμάτητα με το μπάσο του και να είναι πάντα επιβλητικός, τον Adrian Smith να μας χαρίζει τα απίστευτα solos toy, τον Janivk Gers με τις ποζεράδικες (αλλά καθόλου αντιπαθητικές) κινήσεις του και το φοβέρο του παίξιμο.
Ο Dave Murray, σοβαρός και πάντα αφοσιωμένος στυλοβάτης του συγκροτήματος.
Και φυσικά το Nicko McBrain, πίσω από τα ντράμς, ορεξάτο και δεξιοτέχνη όπως πάντα!
Τέταρτη φορά που τους είδα και μάλλον θα πήγαινα σε άλλες 100 διότι πολύ απλά, αυτό που συμβαίνει σε κάθε συναυλία τους δεν υπάρχει πουθενά αλλού όσες Αγιογραφίες κι αν τους φτιάξω.
Όσοι δεν τους έχετε (ακόμα) δει ζωντανά, απλά βάλετέ το προτεραιότητα μια μέρα να τους δείτε.
Το αναλυτικό τους set list είναι το εξής:
“Satellite 15... The Final Frontier”
“El Dorado”
“2 Minutes to Midnight”
“The Talisman”
“Coming Home”
“Dance of Death”
“The Trooper”
“The Wicker Man”
“Blood Brothers”
“When the Wild Wind Blows”
“The Evil That Men Do”
“Fear of the Dark”
“Iron Maiden”
----
“The Number of the Beast”
“Hallowed Be Thy Name”
“Running Free”
Γενικώς, το Sonisphere ΚΑΙ φέτος, μας άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις και ελπίζουμε σε άλλες αντίστοιχες προσπάθειες!
Μπράβο σε όλα τα συγκροτήματα που συμμετείχαν, στον κόσμο που ήρθε, στην διοργάνωση!
Βέβαια πολλές οι γκρίνιες που ακούστηκαν, αρχής γενομένης από τη μέρα της ανακοίνωσης του line up του φεστιβάλ, αλλά μάγκες μη ξεχνάτε ότι ζούμε στη Ψαροκώσταινα, και πείτε μου αν σας λέγανε πριν χρόνια ότι κα΄ποιες μπάντες θα περνούσανε μαζικά από τη χώρα μας τι θα λέγατε?
Είναι κρίμα να μην είμαστε πότε ευχαριστημένοι και ικανονποιημένοι με αυτά που έχουμε και πάντα να γκρινιάζουμε με όλους και για όλα...
Σε όσους δεν ήρθαν, απλά ελπίζω να το μετάνιωσαν και την επόμενη φορά να είναι πρώτες σειρές!
Άντε και του χρόνου!
Για το Rockoverdose.gr,
Κείμενο:
Jimmakos Kechris
([email protected])
Φωτογραφίες:
Πέτρος Παπαπέτρος
([email protected])
Απολάυστε περισσότερες φωτογραφίες από
Rotting Christ - Iron Maiden:
Comments
