Την Κυριακή 12 Ιανουαρίου στον χώρο του Kyttaro live club θα γινόταν η συνάντηση δύο γενεών του ελληνικού heavy metal.
Δύο ιστορικές μπάντες,με πολλά χρόνια στην πλάτη τους,οι SPITFIRE και οι DARK NOVA και δύο νέες που αποτελούν το μέλλον,οι BLACK SOUL HORDE και RUTHLESS STEEL.
Μετά από μια σχετική καθυστέρηση,οι πόρτες του club άνοιξαν,για τους λίγους όπως συνήθως που είμασταν εκεί εξ'αρχής.
Το ξεκίνημα της βραδιάς είχαν αναλάβει οι RUTHLESS STEEL.Μπάντα που ήδη έχει στήσει ένα γερό πυρήνα οπαδών και όχι άδικα.
Με το πρώτο τους ΕΡ κατάφεραν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους με το αυθεντικό στακάτο και δυναμικό metal που αποδίδουν.Και δεν αρκέστηκαν σε αυτό,αλλά επιστέγασαν την αποδοχή τους αυτή και με τις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Την συγκεκριμένη ημέρα όμως κάτι δεν πήγαινε καλά.Σε σχέση με τα προηγούμενα live τους,κι έχω δει αρκετά μέχρι τώρα,μου φάνηκαν κάπως άτονοι,όχι τόσο δυναμικοί και με λιγότερο όγκο.Δεν ήταν άσχημη η εμφάνισή τους,απέδωσαν σωστά κομμάτια του ΕΡ,όσο και τα δύο καινούργια που θα βρίσκονται στον δίσκο που ετοιμάζουν,τα "Point of no return","Live wire",αλλά ήταν εμφανές ότι έλειπε το νεύρο άλλων εμφανίσεών τους.Έκλεισαν την εμφάνισή τους με την διασκευή στο "Back to back" των PRETTY MAIDS και την οποία ξέσκισαν με την καλή έννοια!
Συνέχεια την σκυτάλη πήρανε οι BLACK SOUL HORDE.Ο δίσκος τους κυκλοφόρησε πριν 3 μήνες σχεδόν και αποτέλεσε ευχάριστη έκπληξη για τα αυτιά μας.Βαρύ,επικό σε πολλά σημεία, heavy metal που πατάει στη δεκαετία του '80 αλλά δεν ακούγεται καθόλου παλιομοδίτικο.
Τους είχα δει μια φορά ζωντανά,στην πρώτη τους κιόλας εμφάνιση και είχα εντυπωσιαστεί πόσο δεμένοι ήταν.Οι μάγκες λοιπόν μάλλον έχουν βαλθεί να τα ισοπεδώσουν όλα και πολύ γρήγορα μάλιστα.Ακόμα καλύτεροι από την άλλη φορά,στημένοι άψογα επί σκηνής και με φοβερή δύναμη.Εκτέλεσαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το υλικό τους και απέδειξαν κι αυτοί ότι στο μέλλον πρέπει να περιμένουμε ωραία και αξιόλογα πράγματα.Δεν παρέλειψαν κι αυτοί να παίξουν μια διασκευή και συγκεκριμένα στο "Motorbreath" των METALLICA.
Και μετά ήρθε η σειρά να ξεκινήσουν οι παλιές καραβάνες του ελληνικού μέταλ.Οι DARK NOVA κουβαλούν την εμπειρία τουλάχιστον 2 δεκαετιών,μας έχουν χαρίσει όμορφες στιγμές και υπέροχα ακούσματα.Δυστυχώς στο τελευταίο τους live,λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων,είχα προλάβει να δω μόνο 4-5 κομμάτια τους,αλλά αυτή τη φορά θα απολάμβανα ολόκληρο το σετ.
Και όντως τελικά ήταν απόλαυση,εκπληκτικοί όλοι τους,από την αρχή μέχρι το τέλος.Μπορεί τα χρόνια να περνάνε αλλά η μπάντα αντί να δείχνει να κουράζεται,μάλλον περνά τη δεύτερη εφηβεία της και αναγεννιέται.Και αυτό μόνο καλό είναι για όλους μας.
Έπαιξαν υλικό από όλη τη διαδρομή τους,ακόμα και πράγματα που δεν είχαν ξαναπαίξει ποτέ ζωντανά.Ένα μικρό πρόβλημα στα 2-3 πρώτα κομμάτια,στη βάση των πλήκτρων,δεν επηρέασε καθόλου την εμφάνισή τους και πιθανότατα πέρασε κι απαρατήρητο από τους περισσότερους.
Με ακόμα μια φορά,τον Νίκο Συράκο,στη θέση του τραγουδιστή,ο οποίος δείχνει πολύ άνετος με το υλικό και το ερμήνευσε υποδειγματικά.Και η υπόλοιπη μπάντα ήταν σε απίστευτη φόρμα και κέρδισαν επάξια το ζεστό χειροκρότημα του κοινού,που φαινόταν να το διασκεδάζει μαζί τους.
Και έφτασε η ώρα για τους SPITFIRE.Τι μπορεί να πει κανείς για αυτό το συγκρότημα...η ιστορία τους γνωστή ακόμα και στον πιο νεόκοπο οπαδό της ελληνικής σκηνής.Το τι έχουν προσφέρει,το τι έχουν περάσει και το πόσο αγαπούν αυτό που κάνουν,το ξέρουμε όλοι πολύ καλά.Κάθε τους ζωντανή εμφάνιση είναι μια ευκαιρία να τραγουδήσουμε όλοι μαζί και να χαρούμε γνωστά και αγαπημένα τραγούδια που έχουν μείνει χαραγμένα μέσα μας.
Η συγκεκριμένη εμφάνισή τους είχε και μια ιδιαιτερότητα αφού θα ήταν το ντεμπούτο του Τάσου Κροκόδιλου στη θέση του τραγουδιστή.Για ακόμα μια φορά κατάφεραν να κάνουν αυτό που κάνουν πάντα,να μας κάνουν να χαρούμε στιγμές απλού,αληθινού,ανόθευτου και ανεπιτήδευτου μέταλ.Από τους παλιότερους ύμνους μέχρι και το καινούργιο τους τραγούδι,το "Ready to attack"΄, που είχαμε ακούσει και την τελευταία φορά,κομμάτια που όλοι γνωρίζουμε και που ο κόσμος τραγούδησε μαζί με την μπάντα.
Η μπάντα όπως την ξέρουμε,πιστοί στο μοτίβο της ότι το live πάνω απ'όλα είναι διασκέδαση και όχι επίδειξη,με αυτό το παρείστικο αίσθημα που κάνει συγκρότημα και οπαδούς να γίνονται ένα.
Οφείλω να κάνω ιδιαίτερη μνεία στον Τάσο Κροκόδιλο,που παρότι ήταν η πρώτη του παρουσία επί σκηνής με την μπάντα,έδειξε σαν να είναι μέλος της χρόνια.Χωρίς καθόλου τρακ,εξάλλου δε του λείπει ούτε στο ελάχιστο η εμπειρία,πραγματικά έδωσε μια πολύ υψηλή ερμηνεία,φανερώνοντας και πάλι τις δυνατότητές του.Σωστά στημένος στα τραγούδια, ενεργητικός και επικοινωνιακός επί σκηνής.
Και πάλι δεν έλειψε και η αναφορά στον Ντίνο Κωστάκη και η μπάντα του αφιέρωσε και πάλι το "Whispers" μέσα σε έντονο συγκινησιακό κλίμα από όλους τους παρευρισκόμενους.
Έτσι άλλο ένα live πέρασε στην ιστορία,που απέδειξε ότι η ελληνική σκηνή έχει και παρελθόν και παρόν και μέλλον.Μπορεί να έχει τα ελαττώματά της,μπορεί να έχει προβλήματα,αλλά υπάρχει πάντα και αυτό το ασίγαστο μεράκι από κάτι τέτοιες μπάντες που κρατά άσβεστη τη φλόγα του heavy metal στην χώρα μας.
Επίσης αξίζει κι ένα μπράβο σε όσους αποφασίζουν να διοργανώσουν τέτοια events, παίρνοντας τα δυσανάλογα ρίσκα,που τα παραβλέπουν κι αυτοί λόγω της αγάπης τους για το είδος.
Για το Rock Overdose,
Πάνος Warlord Μπούγαλης
Φωτογραφίες: Πέτρος Παπαπέτρος
Videos: Πάνος Warlord Μπούγαλης
Comments
