Υπάρχουν κάποιες μπάντες σε αυτόν τον καταραμένο πλανήτη, οι οποίες σε κερδίζουν από νωρίς και είσαι αναγκασμένος να τους σέβεσαι. Αναγκασμένος, όχι όμως με την κακή έννοια. Απλά, νιώθεις άσχημα αν δεν το κάνεις. Μια από αυτές τις μπάντες, αποτελούν οι Tankard. Είτε σου αρέσουν είτε όχι, είτε θεωρείς ότι έχουν να βγάλουν κάτι καλό εδώ και χρόνια είτε γουστάρεις ακόμη και με τις τελευταίες τους κυκλοφορίες, οφείλεις να τους σέβεσαι. Ευτυχώς, το μεταλλικό κοινό τρέφει τεράστιο σεβασμό προς τους συγκεκριμένους Γερμαναράδες και το απέδειξε για ακόμη μια φορά στο live που έδωσαν οι θρυλικοί thrashers στο Eightball στις 26 Ιανουαρίου. Μια ημερομηνία αρκετά δύσκολη για το μεταλικό κοινό της πόλης, καθώς την ίδια μέρα έπαιζαν και οι πολυαγαπημένοι Fates Warning. Παρόλα αυτά, το Eightball ήταν σχεδόν γεμάτο το βράδυ της Παρασκευής και «θράσαρε» με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!
Πρώτοι εμφανίστηκαν στην σκηνή οι Skull Koraptor, τους οποίους έχω ξαναδει παλαιότερα. Τα παιδιά ήταν εμφανώς βελτιωμένα, με πολύ καλή σκηνική παρουσία και γεμάτα όρεξη για thrash. Το μόνο που με άφησε κάπως μπερδεμένο, ήταν η έλλειψη μιας δεύτερης κιθάρας. Και λέω ότι με άφησε μπερδεμένο, γιατί ενώ σε κάποια σημεία ο ήχος ακουγόταν αρκετά γεμάτος, σε άλλα πάλι το όλο σύνολο φαινόταν λίγο άδειο. Βέβαια, να αναφέρω ότι ο κιθαρίστας της μπάντας αποχώρισε πριν λίγο καιρό, οπότε πιστεύω πως θα βρουν γρήγορα κάποιον αντικαταστάτη.
Στη συνέχεια, τα ηνία ανέλαβαν οι στο underground Αθηναίοι thrashers Crucifier, οι οποίοι για περίπου 40 λεπτά έπαιξαν κομμάτια από την δισκογραφία τους, δίνοντας βάση στον τελευταίο τους δίσκο. Οι Crucifier κατάφεραν να ξεσηκώσουν για τα καλά το κοινό, το οποίο είχε ήδη αρχίσει να πληθαίνει και κάπου εκεί ξεκίνησαν τα πρώτα mosh-pit και τα κλωτσομπουνίδια. Τρομερή απόδοση από τον ντράμερ αλλά κυρίως τον μπασίστα της μπάντας, ο οποίος ζούσε το show με το παραπάνω, αφού χτυπιόταν ασταμάτητα και πηδούσε πάνω στην σκηνή σε κάθε ευκαιρία.
Η ώρα των θρυλικών Tankard έφτασε και τα πανηγύρια ξεκίνησαν. Ούτε πρωτάθλημα ο ΠΑΟΚ να έπαιρνε. Χαμός, κυριολεκτικά. Τρια χρονια μετά την τελευταία τους εμφάνιση, οι Tankard ήρθαν, όργωσαν, καταλάνωσαν μπύρα και έφυγαν. Το κοινό τρομερά ζεστό, τραγουδούσε τους στίχους και έκανε mosh-pit, ενώ φυσικά δεν έλειψαν τα πολλά stage divings, όπως αρμόζει σε μια thrash metal συναυλία. Από την άλλη, οι Γερμανοί thrashers ήταν τρομεροί σκηνικά, όπως αναμενόταν, και παικτικά. Όλα τα μέλη της μπάντας είναι τυπάρες, εξαιρετικοί παίχτες και αξιαγάπητοι (ναι, και ας παίζουν thrash), αλλά ο Gerre είναι το κάτι άλλο. Απίστευτα επικοινωνιακός frontman, με πολύ καλή δόση αίσθηση του χιούμορ και φωνή που σε τρελαίνει! Πραγματικά, ο τύπος είναι το κάτι άλλο. Οργώνει την σκηνή, δεν σταματάει να χορεύει και να χτυπάει την κοιλάρα του, δεν σταματάει να κάνει πλάκες στο κοινό και να πειράζει τους πάντες ή ακόμη και να πίνει από τις μπύρες τους! Highlight της βραδιάς, το σημείο που είπε ότι γιορτάζουν τα 36 χρόνια της μπάντας, προσθέτοντας “36 years of no success”, αλλά και για μένα προσωπικά όταν έπαιξαν το “Zombie Attack”, με το οποίο έχω έναν ιδιαίτερο έρωτα, ενώ μέγας πανικός, όπως ήταν φυσικό έγινε στο “(Empty )Tankard”.
Τα γηπεδικά «οε οε οε οε Tankard, Tankard», γκρέμισαν ακόμη μια φορά το Eightball, με τους Tankard να μας προσφέρουν ένα πολύ όμορφο show, δημιουργώντας ένα πολύ φιλικό κλίμα, μια γιορτή για κάθε λάτρη του thrash και της μπύρας.
Comments
