Οι πάντα αγαπητοί στη χώρα μας The Astronauts θα επέστρεφαν στην Αθήνα και ήταν δεδομένο ότι ο σκληρός πυρήνας των ακροατών τους θα έδινε το παρόν ασυζητητί. Πόσο μάλλον όταν ήταν προγραμματισμένο να αποδώσουν το αξεπέραστο ντεμπούτο τους “Peter Pan Hits The Suburbs” στην ολοκληρία του.
Αρχικά απολαύσαμε τους νεοσύστατους Αθηναίους Radio Sect, οι οποίοι με σοβαρές μπασογραμμές και στριφνές όσο και θορυβώδεις κιθάρες, απέδειξαν ότι αν ξέρεις να το κάνεις σωστά υπάρχει ακόμα χώρος εκεί έξω για μια καλή post punk μπάντα.
Λίγο μετά τις 11 ο Mark Wilkins και οι αστροναύτες του έκαναν ταπεινά την είσοδο τους με το ακουστικό “This Is Not A Garden”. Κατόπιν εμφανίστηκε κι ο ντράμερ του συγκροτήματος, μιας και είχε έρθει η ώρα να ανέβει η ένταση με ολόκληρο το “Peter Pan Hits The Suburbs”. Ο ιστορικός δίσκος ξεδιπλώθηκε μπροστά μας με μεγάλο σεβασμό στις αθάνατες συνθέσεις του Mark από την τωρινή σύνθεση του σχήματος, σίγουρα όμως η ατμόσφαιρα της εποχής και το μοναδικό του ηχόχρωμα ήταν αδύνατο να αναπαραχθούν στο “τώρα”. Οι ενορχηστρώσεις καταρχήν, διέφεραν σε αρκετά σημεία, έχοντας έρθει στα μέτρα της σημερινής version του συγκροτήματος. Στα αυτιά μου τα τραγούδια ακούστηκαν υπερβολικά στρωτά, χάνοντας σε σημεία λίγο από την αλλόκοτη αίσθηση που σου άφηνε το αυθεντικό άλμπουμ.
Σε μεγάλο βαθμό τα παραπάνω αντισταθμίστηκαν από την ενεργετική απόδοση του σχήματος, αλλά και από την ερμηνεία του Mark, που -κακά τα ψέμματα- σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος του εγχειρήματος. Η ηλικία του δεν του επέτρεψε να αποδόσει άριστα τα σημεία που απαιτούσαν νεανική σπιρτάδα, αλλά το πάθος και η ειλικρίνεια που εξέπεμπε η φωνή του έφταναν και περίσσευαν για να φέρει σε πέρας παραπάνω από αξιοπρεπώς ένα ιδιαίτερα απαιτητικό εγχείρημα, δεδομένου του βάρους που κουβαλάει η συγκεκριμένη ηχογράφηση.
Δε χωρά αμφιβολία ότι πολύς κόσμος περίμενε διακάως να ακούσει το “Protest Song” ή το “Baby Sings Folk Songs”, θα μου επιτρέψετε όμως να ξεχωρίσω ως κορυφαίες στιγμές του “Peter Pan...” set τα “Still Talking” και “Amplified World”, όπου όλα λειτούργησαν στην εντέλεια.
Η παρέα του Mark για καλή μας τύχη δεν έμεινε μόνο στο “Peter Pan” υλικό, εξερευνώντας επί σκηνής ελαφρώς πιο άγνωστες πτυχές των The Astronauts (π.χ. “Getting Things Done”), παράλληλα όμως ικανοποίησε και την επιθυμία του κοινού να ακούσει αγαπημένα τραγούδια όπως το απροβάριστο “Young Man's World” και το “Typically English Day”, το οποίο και έκλεισε τη συναυλία με έναν πιο ανέμελο τόνο, όπως δηλαδή ακριβώς ξεκίνησε.
Μια όμορφη συνολικά βραδιά που ξύπνησε αναμνήσεις για αρκετό κόσμο και θύμησε ότι “μεγάλη” μουσική δεν έχει γραφτεί μόνο από εμπορικά υπερεπιτυχημένα σχήματα, αλλά κι από έντιμους καλλιτέχνες, που θέλησαν να κάνουν μουσική με τους δικούς τους όρους.
Comments
