"...and I keep on remembering the old days..."
Ας πάμε μερικά χρόνια πίσω, 13 Σεπτεμβρίου 2008 όταν ένας από τους σπουδαιότερους μουσικούς της rock σκηνής, ο Gary Moore - εμφανίζεται στο κλειστό του Παλαιού Φαλήρου (Tae Kwon Do), στο πλαίσιο της περιοδείας “Bad For You Baby”. Ένα κατάμεστο στάδιο τραγουδά και χορεύει συνεπαρμένο από τις μοναδικές μελωδίες του καταπληκτικού κιθαρίστα, ο οποίος μας αγκάλιασε παγιδεύοντάς μας στον μαγευτικό κόσμο της μουσικής του. Κάθε τραγούδι ήταν κι ένα σκαλοπάτι προς την έκσταση (και την κάθαρση), η οποία ήρθε στο τέλος με το “Parisienne Walkaways”.
Η αξέχαστη αυτή εμπειρία ανήκει πλέον στις δεκάδες συναυλιακές στιγμές που δυστυχώς δε θα επαναληφθούν, καθώς τρία χρόνια μετά ο ξαφνικός θάνατος του Gary Moore, μετέτρεψε την αυτή την ανάμνηση σε ιστορία.
Τρία χρόνια απουσίας, σχεδόν 40 χρόνια μουσικής κληρονομιάς και μια ατέρμονη λατρεία προς τον Ιρλανδό θρύλο Gary Moore, μας οδήγησαν το Σάββατο 11 Ιανουαρίου 2014, στο Κύτταρο για να τιμήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον μουσικό που χωρίς υπερβολή μας έμαθε πως είναι το συναίσθημα … με νότες!
Όλοι οι «συνήθεις ύποπτοι» ήμασταν εκεί, λάτρεις της μουσικής που σημάδεψε αναμνήσεις και εξακολουθεί να συνοδεύει στιγμές μας. Ήταν κι εκείνος παρόν νοερά, οι εικόνες στο φόντο έκαναν πιο έντονη την ψευδαίσθηση της παρουσίας.
Κάπως έτσι μπήκαμε κατευθείαν στα «βαθειά», με το «καλησπέρα σας» από τους Cold Sweat blues band, να γεμίζουν το χώρο με τα ανεξίτηλα blues που έχουν σημαδέψει ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες αναμνήσεις, όχι μόνο των μεγαλύτερων ηλικιακά αλλά και των νεότερων. Άλλωστε η μουσική δεν έχει ηλικία και σε αυτή την περίπτωση είναι αειθαλής…
Επί μία ώρα ακούσαμε ένα best of από τις καλύτερες blues στιγμές της τεράστιας μουσικής πορείας του Gary Moore, από την φωνάρα της Vicky Bee, συνοδεία των εξαιρετικά ταλαντούχων μουσικών.
Στα πλήκτρα σε όλη σχεδόν τη διάρκεια της βραδυάς , ο μοναδικός Vic Martin, που συνόδευε με μελωδίες τα κομμάτια - όπως τότε στο πλευρό του λατρεμένου Ιρλανδού καλλιτέχνη. Μια ακόμη σεμνή και ταπεινή εμφάνιση του keybordιστα, ο οποίος δε χάνει ευκαιρία να ευχαριστήσει με την παρουσία του σε τέτοια events το ελληνικό κοινό. Αμοιβαία τα αισθήματα αγάπης και σεβασμού με κοινό παρανομαστή τον Gary Moore.
Σειρά είχαν οι οικοδεσπότες Remember Lizzy, μια από αυτές τις tribute μπάντες που η επιτυχία τους στηρίζεται όχι μόνο στο αστείρευτο ταλέντο των μουσικών της αλλά σε μεγάλο βαθμό και στο γεγονός ότι τα μέλη της είναι φανατικοί οπαδοί των ινδαλμάτων τους.
Δυναμική η είσοδός τους και από κει και έπειτα στη σκηνή ανεβοκατέβαιναν οι special καλεσμένοι φίλοι τους. Όλοι τους, από την πρώτη νότα μέχρι την τελευταία δεν σταμάτησαν να αποδίδουν με το απαραίτητο πάθος και ένταση, τραγούδια – ύμνους, μεταδίδοντας στο κοινό τα αντίστοιχα συναισθήματα. Όλοι μαζί μια οικογένεια, αυτό το στοιχείο, αυτή η αίσθηση κυριαρχούσε στην ατμόσφαιρα, υπό το βλέμμα του τεράστιου Gary Moore.
Τόσοι ταλαντούχοι Έλληνες μουσικοί και τραγουδιστές, να τιμούν με σεβασμό και συγκίνηση το ίνδαλμά τους, τον μέντορά τους … εμένα προσωπικά για μια ακόμη φορά με γέμισαν με αισιοδοξία και θαυμασμό. Μες στην μίζερη πραγματικότητα της καθημερινότητας, είναι ωραίο να γνωρίζεις πως ανάμεσα μας υπάρχουν άνθρωποι με τόση αγάπη για το αντικείμενό τους, επαγγελματίες «Εραστές της Τέχνης» … στην κυριολεξία , που μπορούν μέσα σε λίγα λεπτά να σε μαγέψουν.
Ανάμεσά τους και ο έτερος μάγος της μουσικής, ο Chris Tsagarides , που συμμετείχε με τη σειρά του σε αυτή τη γιορτή…βάζοντας κι αυτός μια πινελιά με την κιθάρα του, στο εκπληκτικό αποτέλεσμα. Ήταν το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει, για το ελληνικό κοινό – τουλάχιστον - ο άνθρωπος στον οποίο οφείλεται σε μεγάλο βαθμό η επιτυχία δίσκων όχι μόνο του αδερφικού φίλου του Gary Moore, αλλά και δεκάδων ακόμη παγκόσμιας φήμης μουσικών και συγκροτημάτων. Είμαστε τυχεροί που είδαμε από κοντά έναν από τους top μουσικούς παραγωγούς στον κόσμο…έστω και σε μικρή δόση.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, απλά θα αναφέρω ορισμένα highlights – λεπτομέρειες που έκαναν τη διαφορά στην συνολική επιτυχία του Gary Moore tribute vol.2.
Αν και λάτρης της πιο hard rock εποχής του Moore δε γινόταν να μην με καθηλώσει η απίστευτη εκτέλεση του ανεπανάληπτου Still Got The Blues, καθώς επίσης και η τρομερή εκτέλεση ενός από τα πιο αγαπημένα μου κομμάτια , του The Loner. Επίσης επιτρέψτε μου να πω πως ένα … Oscar γενικότερης σκηνικής παρουσίας αξίζει στον Γιάννη Σίννη για την απίστευτη ενέργεια του, καθώς δε σταμάτησε λεπτό να «το ζει» με όλη του την ψυχή!
Συγχαρητήρια σε όλους όσους μετέτρεψαν το Σαββατόβραδό μας σε ένα μαγικό ταξίδι … Ελπίζω το 2014 να μας επιφυλάσσει κι άλλες τέτοιες μουσικές συγκινήσεις! Και του χρόνου!
SPECIAL FRIENDS:
ΚΙΘΑΡΑ: Άγγελος Περλεπές, Γιάννης Παπαδαντωνάκης, Αλέξης Φλούρος, Γιώργος Μαρούλης, Θανάσης Χατζηαγάπης, Σταύρος Γκατσόπουλος.
ΦΩΝΗ: Γιάννης Παπανικολάου, Γιώργος Διαμαντής, Στέργος Βόλας, Ηρακλής Ζώτος, Γιάννης Κορωναίος, Νεκτάριος Πουλάκος, Νάγια Κουτή
Μαζί με τους Remember Lizzy οι σπουδαίοι μουσικοί
Άκης Γαβαλάς : ντραμς
Αλέξανδρος Σταύρακας : μπάσο
Μάνος Γαβαλάς : πλήκτρα.
Για το RockOverdose,
Βιβή Ζαπαντιώτου
Φωτογραφίες: Πάνος Ηλιόπουλος
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Comments
