Ανταπόκριση: WINTERSUN, Whispered, Black Therapy @ Principal Club Theater, Θεσσαλονίκη 5/10/2017

Το ότι θα φτάναμε στο σημείο να βλέπαμε Wintersun live στην Ελλάδα, σίγουρα ελάχιστοι από εμάς το περιμέναμε. Πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς πως πίσω στο 2012, μας χάρισαν το δεύτερο μόλις album τους μετά από οκτώ (!!) ολόκληρα χρόνια. Και όμως, η ημέρα αυτή έφτασε, και μετά από χρόνια αναμονής, το ελληνικό metal κοινό είχε την ευκαιρία να τους απολαύσει σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, 4 και 5 Δεκεμβρίου αντίστοιχα. Oι Φινλανδοί epic metallers  έχοντας  ένα νέο, απίστευτο δίσκο στο ενεργητικό τους, ονόματι “The Forest Seasons” , εμφανίστηκαν στη σκηνή του Principal Club Theater στη Θεσσαλονίκη μαζί με τους συμπατριώτες τους “samurai” metallers Whispered και τους Ιταλούς melodeath metallers Black Therapy.

Τη βραδιά άνοιξαν οι τελευταίοι, γύρω στις 20:30 το βράδυ της Πέμπτης. Οι Black Therapy μας παρουσίασαν έξι κομμάτια, πέντε από τα οποία βρίσκονται στον τελευταίο τους δίσκο “ In the Embrace of Sorrow, I Smile”. Δυναμικοί επάνω στη σκηνή, κατάφεραν να ξεσηκώσουν το κοινό, που φάνηκε από τα πρώτα κιόλας λεπτά να τους απολαμβάνει. Μελωδικές, μελαγχολικές συνθέσεις στις κιθάρες, death metal φωνητικά που έδεναν όμορφα στο σύνολο και η γεμάτη σκηνική τους παρουσία σε γενικότερες γραμμές ήταν μόνο λίγα από τα στοιχεία που τους έκαναν ιδανική επιλογή για το ξεκίνημα της βραδιάς.

Black Therapy setlist:
1. In the Embrace of Sorrow, I Smile
2. The Final Outcome
3. Stabbed
4. Voices in My Head
5. She, the Weapon
6. Mad World

Τη σκυτάλη πήραν λίγη ώρα αργότερα οι Φινλανδοί Whispered. Για όσους δεν γνωρίζουν το συγκρότημα, you’re in for a big surprise. “True Finnish Samurai Metal” είναι το μόττο τους, και αν αναρωτιέστε γιατί, η  ιδιαιτερότητα τους αποδίδεται στο melodic death/epic metal που παίζουν, το οποίο χαρακτηρίζεται με ιαπωνικά folk στοιχεία. Αυτά, συν την επιβλητική τους εμφάνιση στη σκηνή, ντυμένοι με παραδοσιακές samurai στολές και corpse paint με ανατολίτικες πινελιές, ήταν υπερ-αρκετά για να εξιτάρουν το κοινό από την πρώτη στιγμή. Οι Whispered μας παρουσίασαν ένα χορταστικό 45λεπτο set, τάραξαν το κοινό του Principal που πλέον είχε αρχίσει να πληθαίνει, και σίγουρα κέρδισαν καινούριους οπαδούς. Highlight της εμφάνισης τους, η εκτέλεση του “Bloodred Shores of Enoshima” με το οποίο και έριξαν την αυλαία, όπου πραγματικά το headbanging κυριαρχησε.. Έλειψε μόνο μια βροχή από sakura blossoms και η ατμόσφαιρα θα ήταν ιδανική. Kanpai! \m/

 

Whispered setlist:
1. Strike

2. Exile of the Floating World
3. Kensei
4. Sakura Omen
5. Lady of the Wind
6. Hold the Sword
7. Bloodred Shores of Enoshima

Καλοί οι Ιταλοί, καλοί και οι Φινλανδοί (ή Ιάπωνες; μπερδεύτηκα βρε παιδιά!) όμως ας μη γελιόμαστε, η στιγμή που όλοι περιμέναμε ήρθε στιγμές αργότερα στις 22:33 (κοίταξα στο ρόλοι, όχι για την ανταπόκριση, αλλά για να μην το ξεχάσω ποτέ μου!). Το intro του “Awaken From The Dark Slumber” άρχισε να ηχεί, και τα μέλη των Wintersun άρχισαν να κάνουν την είσοδο τους στη σκηνή, με τελευταίο φυσικά τον “μαέστρο” και ηγέτη του συγκροτήματος Jari Mäenpää να φορτσάρει στη σκηνή έτοιμος να τα δώσει όλα. Το set ξεκίνησε με εκρηκτικό τρόπο, ωστόσο ήταν η συνέχεια που δόθηκε με το “Winter Madness” και “Beyond the Dark Sun” και την επιστροφή στο ντεμπούτο album της μπάντας που πραγματικά ξεσήκωσε το κοινό και ήταν αδύνατο να μη χτυπηθείς! Απλη μαγεία. (fangirl alert!). Κοινό και μπάντα έγιναν ένα στο προσωπικό αγαπημένο Death and The Healing, όπου οι μοναδικές μελωδίες πλημμύρισαν το χώρο και μας έκαναν να ταξιδέψουμε στη μελαγχολική και παγωμένη πλάνη των Wintersun.

O Jari Mäenpää, όπως πολλοί μπορεί να γνωρίζετε, στα πλαίσια της συναυλία άφησε την εξάχορδη για να επικεντρωθεί στα φωνητικά του καθήκοντα. Σαν αποτέλεσμα, ήταν εκπληκτικός τόσο στα καθαρά όσο και στα harsh φωνητικά του, ενώ ο μικρότερος μαέστρος Teemu Mäntysaari απέδειξε πόσο ταλαντούχος είναι και πόσο αξίζει τη θέση του στο ρόστερ των Wintersun. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως ακόμα και on tour, παραδίδει πολλά ιδιαίτερα μαθήματα κιθάρας σε όσους το ζητήσουν. Ο πακιστανικής καταγωγής Asim Searah από την άλλη, η πιο πρόσφατη “προσθήκη” του line-up εξέπληξε εξίσου θετικά με την απόδοση του, η οποία ήταν άψογη. Σταθερά στο πλευρό του Jari εντός και εκτός σκηνής εδώ και πολλά χρόνια ο μπασίστας, Jukka Koskinen, έδινε τον ρυθμό ασταμάτητα, ενώ πίσω από το drum-kit βρέθηκε αυτή τη φορά ο Rolf Pilve, αντικαθιστώντας τον Kai Hahto που λόγω προβλημάτων και υποχρεώσεων με τους Nightwish έλειψε και από αυτή την περιοδεία. Epic σημείο της εμφάνισης τους, η εκτέλεση του “Sons Of Winter and Stars” , όπου είχαμε συγκίνηση, τραγούδι και πολύ moshpit. Η συνέχεια δόθηκε με τα δύο εναπομείναντα κομμάτια  του νέου δίσκου, και μεταξύ τους το πολυαγαπημένο “Starchild”, που για πολλούς από εμάς αποτέλεσε την πρώτη επαφή με τους Wintersun και φυσικά δεν θα μπορούσε να λείπει από το set. Αν και μου έλειψε το προσωπικό αγαπημένο από το “Time I”, “Land Of Snow and Sorrow”, η αυλαία έκλεισε με έναν άκρως θεαματικό τρόπο (και πολύ κομφετί!)  με το "Time", όπου κυριολεκτικά όλοι τραγουδούσαν μαζί με το συγκρότημα, δημιουργώντας μια υπέροχη ατμόσφαιρα και γράφοντας με χρυσά γράμματα τον επίλογο της βραδιάς.

WINTERSUN setlist:
1. Awaken From The Dark Slumber (Spring)
2. Winter Madness
3. Beyond The Dark Sun
4. Death and The Healing
5. Sons of Winter and Stars
6. Loneliness (Winter)
7. Starchild
8. Eternal Darkness (Autumn)
Encore:
9. Time

Συνοψίζοντας, οι Wintersun παρουσίασαν ένα εκπληκτικό show, απέδειξαν πόσο επαγγελματίες και ταλαντούχοι μουσικοί είναι, και μας χάρισαν μια βραδιά που δύσκολα θα ξεχάσουμε. Οι Whispered και οι Black Therapy ήταν εξίσου καλοί, και αν μη τι άλλο εξαιρετικές επιλογές για support συγκροτήματα. Ωστόσο, το μοναδικό ίσως παράπονο, η προσέλευση του κοινού, που θα μπορούσε να είναι καλύτερη δεδομένου του bill. Παρ’ όλα αυτά, αυτό δεν πτόησε ούτε όσους βρέθηκαν εκεί αλλά ούτε και τα συγκροτήματα απ’ το να δώσουν τον καλύτερο τους εαυτό και να το απολαύσουν στο έπακρο. Κλείνω με την ελπίδα ανάλογα σκηνικά να επαναληφτούν σύντομα στη χώρα μας, και οι Wintersun να μην κάνουν 8 χρόνια να κυκλοφορήσουν το “Time II”. 😛

Κείμενο - Φωτογραφίες
Σοφία Ντούσκα

Comments