Επρόκειτο για μία συναυλία που σχεδόν άπαντες αναμέναμε με μεγάλη ανυπομονησία..! Μικροί και μεγάλοι (ίσως λίγο περισσότερο οι μεγάλοι που ζήσανε τους Iron Maiden πιο κοντά στην εποχή αυτού του μεγάλου τραγουδιστή) έδωσαν το δυναμικό παρόν για να παρακολουθήσουν από κοντά τον πολυαγαπημένο μας Paul Di’Anno ο οποίος 8 χρόνια μετά από την 1η του ζωντανή εμφάνιση στα Ιωάννινα, μας έκανε ξανά την τιμή να βρίσκεται κοντά μας. Και αυτό έδωσε την ευκαιρία ειδικά στα πιο μικρής ηλικίας άτομα, να τον απολαύσουν ζωντανά μιας και εν έτει 2005 ίσως να μην είχανε μπει στα δρώμενα του Heavy Metal ακόμη.
Πάμε στη συναυλία μας λοιπόν! Σάββατο απόγευμα από τις 6 και μετά, μεταλοπαρέες ξεκινούν από κάθε μεριά της πόλης και κατευθύνονται στο χώρο του Boxx Live Stage. Το ρολόι δείχνει περίπου 19:15 και ήδη αρκετός κόσμος έχει ήδη μαζευτεί έξω από τις πόρτες και περιμένει το άνοιγμά τους. Με ελάχιστες καθυστερήσεις οι πόρτες ανοίγουν γύρω στις 8 παρά.
Στη σκηνή λοιπόν ανεβαίνουν πρώτες οι Γιαννιώτισσες Hard Rockers (που φαίνεται ότι αγαπάνε τον ήχο των 80’s και έτσι πρέπει) SLIDE IT IN! Τα κορίτσια πραγματικά τα έσπασαν και φαίνεται πως έχουν όρεξη και έμπνευση σε αυτό που κάνουν και αυτό φάνηκε στο δικό τους κομμάτι που μας παρουσίασαν ζωντανά με τίτλο ‘’Τhe Volture”. Υπήρχαν και κάποιες αλλαγές στο line-up καθώς η Κωνσταντίνα αντικατέστησε την πρώην τραγουδίστρια του συγκροτήματος και αυτή τη φορά εμφανίστηκαν με μία κιθάρα. Η οποία κιθάρα παιζόταν άψογα θα έλεγε κανείς. Και αυτό θα μπορούσε να το συμπεράνει κάποιος στα solos που παρά την απώλεια ρυθμικής κιθάρας, ο ήχος έβγαινε τόσο γεμάτος! Επίσης, μας παρουσίασαν το επίσης δικό τους κομμάτι με τίτλο ‘’On The Road’’ κέρδισαν τις καλύτερες εντυπώσεις. Ακούσαμε και 2 διασκευές, μία από Robert Palmer (Bad Case Of Loving You) και το υπερ-sexy χορευτικό hard rock άσμα ‘’Pour Some Sugar On Me’’ των Def Leppard. Συγχαρητήρια στις Slide It In και ελπίζουμε να τις έχουμε πάλι κοντά μας σύντομα!
Σειρά έχουν οι γνωστοί πλέον στο Γιαννιώτικο metal κοινό Neperia που όποτε εμφανίζονται ζωντανά επιδεικνύουν κάτι το τελείως διαφορετικό και πορωτικό και αυτό διότι είναι η μοναδική μπάντα στα Ιωάννινα που έχει καταφέρει να συνδυάσει το καταλληλότερο επίπεδο τον ήχο του συμφωνικού και του μελωδικού death metal. Εκπληκτική εμφάνιση όπως και σε προηγούμενες εμφανίσεις (όποιος ήταν στο ioannina Rock City Festival 3 σίγουρα θα γνωρίζει) σε προσωπικό επίπεδο με κέρδισανε, όπως κάνανε πάντοτε άλλωστε. Η φωνή της Μαρίας Τσιρώνη είναι το κάτι άλλο πραγματικά και θα έλεγε κανείς πως θυμίζει έστω και σε ένα μικρό βαθμό την κορυφαία φωνή της Tarja Turunen. Τέλοσπάντων, δεν έχει σημασία, η Μαρία σίγουρα δεν προσπαθεί να μιμιθεί κανέναν, απλά κάνει αυτό που της αρέσει και αγαπάει και το ίδιο ισχύει και για το υπόλοιπο συγκρότημα. Ο Γιώργος Τζαχρίστας στα harsh vocals ερχόταν να δέσει με τον πιο σωστό τρόπο αυτό που το συγκρότημα προσπαθεί να βγάλει προς τα έξω. Και το πληροφορώ ότι το κάνει καλά! Πολύ καλά θα έλεγα..!
Συνέχεια στο πρόγραμμα δίνουν οι εκ Πρέβεζας Heavy Metallers, KNIFEDGE. Εντάξει, περιττά οποιαδήποτε λόγια, τα παιδιά ανεβήκανε στη σκηνή και έδειξαν τι σημαίνει Heavy Metal όπως μας το έιχαν δείξει και σε προηγούμενες εμφανίσεις τους στα Ιωάννινα. Είδαμε μία εξαιρετικά φορμαρισμένη Άννα Λαζαράκου η οποία δείχνει πως κατέχει τις σωστές φωνητικές χορδές για ένα τόσο απαιτιτικό είδος. Όπως είπαμε, η μπάντα κινείται στο χώρο του αγνού Heavy Metal ήχου και αυτό φάνηκε μέσα από τις προσωπικές δουλειές της μπάντας κάποιες από τις οποίες μας παρουσίασε ζωντανά! Χθες μάλιστα μάθαμε από την Άννα πως μία από αυτές γράφτηκαν μαζί με τον Dave Mustaine. (Xιούμορ βέβαια έτσι? Χαχαχα!). Το συγκρότημα λοιπόν έπαιξε δικά της κομμάτια κυρίως (μόνο μία διασκευή) ξεκινώντας με το ‘’Dream On’’ προκαλώντας ένα σοκ σε όσους δεν τους είχαν ξαναδεί νωρίτερα ή επειδή αμφισβητούσαν την παικτικότητά τους. Επιπλέον ακούσαμε άλλα 3 κομμάτια του συγκροτήματος που αντίστοιχα ήταν τα ‘’Strike First’’, ‘’Troublemaker’’ (ΕΠΟΣ ΕΤΣΙ?) και το ‘’Staring At The Sun’’ με το οποίο έκλεισαν. Η διασκευή που ακούσαμε ήταν το ‘’Hallowed Be Thy Name’’ των Iron Maiden που κάθε κεφάλι πήγαινε πάνω κάτω. Πολλά μπράβο στην Άννα και την παρέα της. Άρτια εμφάνιση από κάθε άποψη, οι Knifedge (μαζί με τους Bandemonic για των οποίων την εμφάνιση θα μιλήσουμε αμέσως) αποτελούν αναμφισβήτητα το μέλλον και την ταυτότητα της Ηπείρου στο χώρο του Heavy Metal. Τους περιμένουμε ξανά στην πόλη μας (ελπίζουμε σύντομα!).
Σειρά για να αναλάβουν δράση στο σανίδι έχουν οι BANDEMONIC. Εντάξει, η υπόκλιση σ’αυτήν την αγία 5άδα θα ήταν το λιγότερο. Και κάνω αυτήν την επισήμανση καθώς αυτό που live με το live μας προσφέρουν, αξίζει τα μεγαλύτερα συγχαρητήρια. Από τι να ξεκινήσω? Από τι να πιαστώ? Απ’το χαμό που έκαναν στο Metal Union Festival II πριν 1μισι μήνα περίπου? Για τον πανικό που έσπειραν στο Ioannina Rock City Festival 3 πριν 1 μήνα? Α ναι ξέχασα είμαστε στο Ioannina Metalfest Vol.1. Τίποτα απλώς γκρεμίστηκε ο τόπος. Αυτή η φωνή του Γιώργου Μάνθου πιστεύω πως δεν κάνει πλέον για τόσο μικρούς χώρους. Ούτε καν για Gagarin 205 και Principal. Τέτοιοι τραγουδιστές, με τόσο υψηλές ικανότητες κάνουν μόνο για open air καταστάσεις! 1ο κομμάτι το ‘’Disingenuous’’ λοιπόν το οποίο μας προαναγγέλει για το τι μελλοντικά σχέδια έχει η μπάντα καθώς αυτό όπως και το επίσης καινούργιο ‘’Bullet’’ που μας παρουσίασαν χθες είναι προς το παρόν σε Unreleased στάδιο και σύμφωνα με τα παιδιά, και τα 2 τραγούδια επρόκειτο να κυκλοφορήσουν την ερχόμενη εβδομάδα σε ψηφιακή μορφή. Λογικά θα είναι και στο full length που ετοιμάζει η μπάντα αυτόν τον καιρό και ευελπιστεί να κυκλοφορήσει το συντομότερο δυνατόν. Δεν πειράζει, εμείς δε βιαζόμαστε, το καλό πράμα αργεί! To ‘’Disingenuous’’ ακολουθεί τον κλασσικό Heavy Metal ρυθμό με το ‘’Bullet’’ να ακολουθεί στα ίδια στοιχεία εκτός από κάποια σημεία του κομματιού που έχουν χαρακτηριστικά Hard Rock. Άψογες δουλειές και τα 2, περιμένουμε την κυκλοφορία τους. Όπως επίσης άψογα ήταν ανέκαθεν και τα υπόλοιπα κομμάτια που ακούσαμε όπως το ομότιτλο κομμάτι απ’το E.P. που κυκλοφόρησε η μπάντα πέρυσι με τίτλο ‘’Chains’’ αλλά και το ‘’Nightmare’’. Ακούσαμε και μία διασκευή του ‘’Judas Rising’’ των Judas Priest για να κλείσει το σχήμα με το πλέον κλασσικό κομμάτι ‘’Τhe Seeker’’. Μπράβο παιδιά, συνεχίστε την καλή δουλειά!
Το ρολόι δείχνει πλέον 10:15 και επόμενο και τελευταίο support σχήμα για τη βραδιά ήταν οι Αθηναίοι Gothic Metallers, SORROWFUL ANGELS οι οποίοι και ακολουθούν τον Paul Di’Anno σε ολόκληρη την περιοδεία του στην Ελλάδα. Το συγκρότημα έφτασε 1η φορά στα αυτιά μου γύρω στο 2009 όταν το Metal Hammer του μήνα συνοδευόταν από το 1ο E.P. της μπάντας με τίτλο ‘’Ship In Your Trip’’(2008) το οποίο ανάθεμα κι αν ήξερα πόσες φορές παίχτικε στο στερεοφωνικό μου. Και λόγω αυτού ήξερα πάνω κάτω τι να περιμένω. Εκρηκτικότατη εμφάνιση, το συγκρότημα τα έδωσε όλα πραγματικά και ευχαρίστησε τους πάντες, πράγμα το οποίο πέτυχε παρουσιάζοντας μόνο δικά της κομμάτια. Το συγκρότημα έπαιξε κομμάτια από τη νέα της κυκλοφορία που βγήκε πέρυσι με τίτλο ‘’Omens’’, όπως το ‘’Shores Of Capture’’ αλλά και το 1ο κομμάτι του δίσκου ‘’Mistress Of Desire’’. Τα κομμάτια ήταν άψογα εκτελεσμένα καθώς αυτό που άκουγες στο CD έβγαινε καρμπόν πάνω στη σκηνή. Επιπλέον το συγκρότημα παρουσίασε και 2 κομμάτια από το ‘’Ship In Your Trip’’, το ‘’Suicidal Manners’’ το οποίο κυκλοφόρησε σε video clip στο YouTube τον Ιούνιο του 2010 αλλά και το 1ο κομμάτι του album, ‘’Denial’’ με το οποίο και έκλεισαν το πρόγραμμα τους. Το συγκρότημα έλαβε άπειρα χειροκροτήματα καθώς με την 1η της εμφάνιση στα Ιωάννινα κατάφερε να αποτυπώσει θετικότατες εντυπώσεις στο Γιαννιώτικο και μη κοινό.
Και επιτέλους φτάνει η στιγμή που όλοι περιμέναμε πως και πως. Λίγο μετά την αποχώρηση των Sorrowful Angels (οι οποίοι ανέβηκαν και πάλι στη σκηνή καθώς αποτελούσαν την μπάντα του Di’Anno) είναι επιτέλους γεγονός ότι ο PAUL DI’ANNO είναι πάνω στη σκηνή! Χωρίς χαιρετούρες κλπ κλπ ο Διονύσης ξεκινάει το εισαγωγικό riff του ‘’Sanctuary’’ με το Boxx να πηγαίνει πάνω-κάτω. Μάλλον ήρθαν τα πάνω-κάτω όταν αμέσως μετά το ‘’Purgatory’’ και τον 1ο χαιρετισμό του παικταρά με το Γιαννιώτικο κοινό, ακούστηκε το μπάσο της εισαγωγής απ’το ‘’Wrathchild’’. Εκεί βούλωσαν στόματα με τους μπροστά να έχουν πεθάνει στο κοπάνημα και τους πίσω να κοιτάνε με ενθουσιασμό τον Paul ο οποίος έδειξε πως ακόμη κρατάει γερά, παρά την ηλικία και τις καταχρήσεις ανά καιρούς στις οποίες δυστυχώς βρίσκεται εδώ και χρόνια. Αλλά ειλικρινά τι σημασία έχουν όλα αυτά όταν ο άνθρωπος πάνω στη σκηνή είχε απίστευτη ενέργεια? Γι’αυτό προαναφέρθηκε το ‘βούλωσαν στόματα’ καθώς πολλάκις άκουσα από άτομα ότι κομμάτια όπως το ‘’Iron Maiden’’ και το ‘’Wrathchild’’ δεν έχει πια την ενέργεια να τα τραγουδήσει. Τελικά απέδειξε το αντίθετο. Σ’αυτό το σημείο να αναφέρω πως ο Paul είναι μέλος του Support 81 Crew (Παγκόσμιο club μοτοσυκλετιστών) και κατά τη διάρκεια του τραγουδιού βγήκε απ’τα παρασκήνια μία Harley Davidson (Η οποία αν κατάλαβα ήταν δικιά του??) με τον κινητήρα της να ακούγεται σε όλο το τραγούδι προσφέροντας ένα θέαμα σε εντελώς διαφορετικές διαστάσεις. Κρίμα όμως που ο Paul όπως είπε, αυτόν τον καιρό δεν οδηγάει καθώς έχει παρουσιαστεί πρόβλημα στο δεξί του πόδι και θα το καταλάβαινε κανείς από το μπαστουνάκι που κρατούσε για στήριγμα όταν περπατούσε. Καλή ανάρρωση του ευχόμαστε! Συνεχίζουμε λοιπόν με ένα κομμάτι από την προσωπική δουλειά του Paul με τίτλο ‘’Marshall Lockjaw’’ το οποίο ειλικρινά με κέρδισε καθώς δεν είχα ακούσει τον Di’Anno στη solo καριέρα που ακολούθησε. Και εννοείται δεν έλλειψε η υπέρτατη εισαγωγή του ‘’Murders In The Rue Morgue’’. Τελειώνει η εισαγωγή, μετά χαμός παντού! Σπρωξίδια και κλωτσίδια στις μεσαίες σειρές ήταν το λιγότερο που συνέβαινε απ’τον εκστασιασμό που μας προσέφερε ο Paul! Στη συνέχεια το καραέπος ‘’Prowler’’ με τον κόσμο να γίνεται ένα με τον Di’Anno ο οποίος σε πολλά σημεία της συναυλίας μας έδινε το μικρόφωνο προκειμένου να ακουστούμε. Άπαντες τραγουδούσαν με όλην τους τη δύναμη τους στίχους αυτής της κομματάρας πράγμα που έκανε τον Paul να μας ευχαριστεί ξανά και ξανά που είμασταν αυτό το βράδυ εκεί μαζί του. Και εννοείται και εμεις του οφείλουμε ένα ευχαριστώ διότι τον έχουμε ως αδερφό μας, όπως μας έχει και αυτός. Εξάλλου μόνος του το είπε! Το κάτι άλλο γι’αυτόν τον άνθρωπο βέβαια είναι το ασταμάτητο χιούμορ του ενδιάμεσα στα τραγούδια. Συνεχίζουμε λοιπόν, όλοι έχουν πάρει μία γερή δόση Heavy Metal και μία γερή επίσης σφαλιάρα απ’τον Di’Anno ο οποίος έδειχνε απίστευτα ενεργητικός. Και το setlist λέει ‘’Running Free’’ ξέρω γω και όλοι καταλαβαίνουμε ότι έγινε της μουρλής! Το μισό Boxx έχει πιαστεί χέρι με χέρι και όλοι χοροπηδάνε ειδικά στα σημεία του refrain και αυτό διότι η συναυλία ήταν ένα σκέτο party! Στη συνέχεια, οι τόνοι χαμήλωσαν λιγάκι καθώς ήταν ώρα να καθίσουμε όλοι σε μία καρέκλα για να παρακολουθήσουμε τον θεό να τραγουδάει το ‘’Remember Tomorrow’’. Να πω ότι δάκρυσα από συγκίνηση? Ναι θα το πω. Θα το πω διότι είναι κάπως περίεργο και ταυτόχρονα εξωπραγματικό να βλέπεις τη μία φορά αυτόν τον άνθρωπο να το τραγουδάει στο ‘’Live At The Rainbow’’ του DVD ‘’Early Days’’ και την άλλη να τον βλέπεις μπροστά σου. Πολύ μακρυά το ένα από το άλλο. Επόμενο κομμάτι το ‘’Charlotte The Harlot’’ στο οποίο ο Paul έκανε και την ανάλογη αφιέρωση (Όλοι ξέρουμε που!). ΚΟΛΑΣΗ. 200 άτομα στο ρεφραιν να φωνάζουν δυνατα ‘CHARLOTTE THE HARLOT!’’ όποτε ο Paul μας έδινε το μικροφωνο...Απίστευτες στιγμές. Κλείσιμο του setlist με το ‘’Killers’’ στο οποίο έγινε τέτοιος πανζουρλισμός που η 1η σειρά παίζει να έφτασε όλη πίσω στο bar, κανείς δεν ήξερε που πατούσε και βρισκόταν, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είμασταν γύρω στα 60 άτομα και κάναμε σα μανιακοί καθώς η φωνή του Paul διαπερνούσε τα τύμπανα μας. Ο Paul και οι Sorrowful Angels αποχωρούν για λιγάκι από τη σκηνή και ετοιμαζόμαστε για τα 2 τελευταία τραγούδια τα οποία αποτελούσαν και το encore.’’Transylvania’’...Προσωπικά θα λεώ πάντα πως είναι το μεγαλύτερο instrumental επί γης. Πρόκειται για έναν ύμνο ο οποίος σε καθηλώνει είτε τον ακούς σπίτι σου, είτε ζωντανά. Και φτάνουμε στο τελευταίο κομμάτι της ημέρας το οποίο ήταν το ‘’Blitzkrieg Bop’’ γνωστό και για το στίχο-trademark των Ramones ‘’Hey ho! Let’s Go!’’. Όλοι γνωρίζουμε την αγάπη του Paul για τους Ramones και πολύ καλά επέλεξε να κλείσει το πρόγραμμα του με αυτό το τραγούδι-διαμάντι. Κλασσικό κομμάτι με τον κόσμο να τραγουδάει τους στίχους με όση αντοχή του είχε μείνει δείχνοντας στον Di’Anno ότι τα Ιωάννινα είναι εδώ και αγαπάνε το Heavy Metal. (To Punk Rock στην προκειμένη περίπτωση). Ο Paul αποχωρεί από τη σκηνή αφού μας ευχαρίστησε για μια τελευταία φορά, όπως κάναμε και εμείς άλλωστε ευχόμενοι να ξαναιδωθούμε. Ειλικρινά ευχόμενοι γιατί όπως ξέρουμε ο Paul βρίσκεται στην farewell tour του.
Κλείνοντας, πολλά θερμά συγχαρητήρια στη διοργάνωση για το άρτιο live που μας προσέφερε. Ευχαριστούμε το Boxx Live Stage που προσέφερε τον χώρο του για να περάσουμε όλοι τόσο όμορφα, ευχαριστούμε τα παιδιά από το Αγρίνιο που βρεθήκανε κοντά μας ως εκπρόσωποι του METAL UNION, μα πάνω απ’όλα ευχαριστούμε τα support σχήματα που με την εμφάνιση τους δεν έδωσαν την παραμικρή αρνητική εντύπωση στο κοινο και εννοείται τον MASTER Paul Di’Anno που καθώς βάζει τίτλους τέλους στην καριέρα του, μας έκανε την τιμή να περάσει απ’τη χώρα μας για 7 εκρηκτικές εμφανίσεις(6 κανονικά, εκ των οποίων η μία έγινε sold-out γι’αυτό προστέθηκε και 2η στην Αθήνα). Το live άξιζε πραγματικά και όποιος δεν παρευρέθηκε μπορώ να πω ότι έχασε τις καλύτερες στιγμές με τον Paul. Μετά το τέλος της συναυλίας εννοείται, όλοι είχαμε την ευκαιρία να συναντήσουμε τον Paul στα παρασκήνια για αυτόγραφα και φωτογραφίες. THANK YOU VERY MUCH PAUL!!!
Για το RockOverdose.gr: Γιώργος 'Top Gun'' Γκόγκος
Comments
