Αφιέρωμα Cannibal Corpse, Marduk: Black death in Athens

Moιάζει σαν ψέμα, δεν είναι όμως. Δύο σχήματα-σύμβολα ακρότητας και βαρβαρότητας θα εμφανιστούν στην Αθήνα στα μέσα Ιουνίου για ένα death/ black oλοκαύτωμα. Θα επιχειρήσουμε μια αναδρομή σε 3 δίσκους από την πορεία της κάθε μπάντας, με εντελώς υποκειμενικά κριτήρια επιλογής, σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Για αρχή, μεταφερόμαστε στις πρώτες μέρες:

“Eaten Back To Life” (1990, Μetal Blade)

Νομίζω λίγοι περίμεναν αυτό το λουτρό αίματος, στο ντεμπούτο μάλιστα των Αμερικάνων. Ναι, είναι ο δίσκος που περιέχει το “A Skull Full Of Maggots”, δεν είναι το καλύτερό τους, είναι όμως άλμπουμ-ορόσημο στον προσδιορισμό του ακραίου (όσο δεν πάει) death metal. Οι Cannibal Corpse, από το Βuffalo της Νέας Υόρκης, δεν ανακάλυψαν το death metal. Υπήρχε ήδη μια σκηνή στην Αμερική που υποστήριζε δισκογραφικά το ιδίωμα αυτό. Κανείς όμως, δεν είχε αυτήν την τόσο gore προσέγγιση, σε στίχους και εξώφυλλο. Κανείς επίσης, δεν είχε Chris Barnes στο μικρόφωνο. Από τότε μέχρι σήμερα, ό,τι πιο αποτρόπαιο, βίαιο και ζοφερό έχει εμφανιστεί σε τίτλο κομματιού και εξώφυλλο, ανήκει στους Cannibal Corpse. Ο δίσκος, στο σύνολό του, ζέχνει θανατερό και πτώμα. Ξεκοιλιασμοί και αίμα. Το death metal δεν θα ήταν ξανά το ίδιο.

“Those Of The Unlight” (1993, Osmose Productions)

Μεταφερόμαστε 3 χρόνια αργότερα και στο δεύτερο δίσκο των Σουηδών Marduk. Το “Those Of The Unlight” είναι ένα άλμπουμ ακραίου και υπερεπιθετικού black metal. Είναι επίσης το πρώτο με τον B. War στο μπάσο. Τον Οκτώβρη του ’93, οι Marduk με αυτή την κυκλοφορία αφήνουν πίσω τις death metal βάσεις, που οι ίδιοι έθεσαν στο ντεμπούτο τους, “Dark Endless”, και εδραιώνονται ως μια μπάντα με έντονη αντιχριστιανική θεματολογία και επιρροές από πολέμους. Τα τύμπανα και τα φωνητικά ανέλαβε εξ ολοκλήρου ο Joakim Af Gravf και την παραγωγή το ίδιο το συγκρότημα. Το “Those Of The Unlight” άνοιξε έναν κύκλο εκρηκτικών συναυλιών που έκλεισε με το “Live in Germania” 4 χρόνια αργότερα και απέδειξε ότι οι Σουηδοί μπορούσαν να δημιουργήσουν κολασμένη ατμόσφαιρα επί σκηνής με τις συνθέσεις τους.

Στις αρχές της δεκαετίας του 2000 είχαμε πολλά κι ενδιαφέροντα και από τις δύο πλευρές…

“La Grande Danse Macabre” (2001, Blooddawn Productions)

Στις 17/5/2001 σκάει το “La Grande Danse Macabre”. Στα φωνητικά πλέον, εδώ και πολλά χρόνια, βρίσκεται ο Legion, ενώ παρατηρείται μια πιο μελωδική (σε σημεία) στροφή από τους Marduk. Τα “Ars Moriendi”, “Pompa Funebris 1660” είναι εξαιρετικά οργανικά κομμάτια που λειτουργούν και σαν εισαγωγές, το “Azrael” ένα κολασμένο ξέσπασμα και το “Bonds of Unholy Matrimony” ένα από τα καλύτερα που γράψανε οι Σουηδοί. Φυσικά, δεν λείπουν οι προκλητικοί τίτλοι, όπως το “Jesus Christ...Sodomized”, γεγονός που, σε συνδυασμό με πολλά άλλα, οδήγησε στο να απαγορευθεί στους Marduk να παίξουν στην Αμερική στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.

“Worm Infested” [EP] (2002, Μetal Blade)

Επιλέγουμε το συγκεκριμένο EP, λόγω των φοβερών “Systematic Elimination”, “Worm Infested”, τα οποία είναι νέες συνθέσεις τυπικού, κάφρικου death metal και των “Demon's Night”, “Confessions” και “No Remorse”, τα οποία είναι διασκευές σε Αccept, Possessed και Metallica αντίστοιχα. Αυτό είναι το δεύτερο EP των Cannibal Corpse με τον George Fisher στα φωνητικά. Ο “Corpsegrinder” έχει γράψει τη δική του ιστορία στο χώρο, με όλες τις μπάντες που έχει συμμετάσχει και φυσικά στο παρόν δισκάκι ξερνάει τα άντερά του στο μικρόφωνο. Θηρίο πραγματικό (κυριολεκτικά).

Φτάνοντας στο σήμερα…

“Red Before Black” (2017, Μetal Blade)

Aν με ρωτήσεις τώρα ποιό είναι το αγαπημένο μου άλμπουμ από τους Καννίβαλους, θα σου πω με σιγουριά το “Red Before Black”. Είναι πραγματικά κτηνώδες, συμπαγές, δεν κάνει εκπτώσεις σε τίποτα, είναι γρήγορο, βάρβαρο και με κομματάρες. “Only One Will Die”, “Red Before Black”, “Shedding My Human Skin”, “Remaimed”, “Firestorm Vengeance” είναι μερικά από τα κομμάτια που μαρτυρούν ότι οι Αμερικάνοι δεν θεωρούνται άδικα οι ηγέτες του death metal ήχου σήμερα. Επίσης, είναι κι επίσημα η πρώτη death metal μπάντα (όλων των εποχών) σε πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.

“Viktoria” (2018, Blooddawn Productions)

Tα ίδια ισχύουν και με τους Σουηδούς. Το τελευταίο τους πόνημα, για όσο παίζει, είναι το καλύτερο και πιο αγαπημένο. “The Last Fallen”, “June 44”, “Equestrian Bloodlust”, “Tiger I”, κομμάτια που άλλοι θα σκότωναν για να τα έχουν γράψει. Ο Μortuus έχει αντικαταστήσει επάξια τον Legion, ήδη από το 2004, κάνοντας φοβερή δουλειά και στη δισκάρα “Frontschwein”, ενώ μεγάλο ατού των Marduk είναι και η πολεμική μηχανή πίσω από τα τύμπανα που ακούει στο όνομα Fredrik Widigs. Σας είπα πόσο γαμάτο κομμάτι είναι το “Narva”; Hammering, keep hammering…

To τρίτο συγκρότημα που θα πλαισιώσει τους Cannibal Corpse και Marduk είναι οι μασκοφόροι Dr. Living Dead!, μια crossover thrash metal μπάντα από τη Στοκχόλμη, που ιδρύθηκε το 2007 και μετρά ήδη 4 πλήρεις δίσκους, δύο ΕΡ και ένα single.

Για το Rock Overdose,

Μιχάλης Τσολάκος

Comments