Ένας κορυφαίος κιθαρίστας, σπουδαίος μουσικός και ένα ολόκληρο συγκρότημα μόνος του, ο Jeff Waters, γίνεται 51 ετών. Γεννήθηκε στην Ottawa του Καναδά, ο πατέρας του εργαζόταν στο στρατό και η μητέρα του ήταν δασκάλα σε σχολείο. Ξεκίνησε να παίζει κιθάρα όταν ήταν επτά ετών. Η μητέρα του είχε προσέξει πως θα σταμάταγε να κάνει ο,τιδήποτε και θα πάγωνε, κάθε φορά που έβλεπε μια κιθάρα στην τηλεόραση, σε ένα κατάστημα ή την εκκλησία. Μια και ο γιος της ήταν ένα ιδιαίτερα υπερκινητικό παιδί, γνώριζε πως η μόνη λύση ήταν να του έβρισκε κάτι που θα του τράβαγε την προσοχή, οπότε τον έγραψε να κάνει μαθήματα κιθάρας. Ξεκίνησε παίζοντας περίπου μία ώρα την μέρα αλλά όσο προχώραγε στην εφηβεία του, δούλευε σχεδόν ένα δεκάωρο καθημερινά, κάτι που κράτησε μέχρι το 1987. Τα πρώτα πράγματα που έμαθε, ήταν απλές χορδές και ροκ και folk τραγούδια, μόνο τα βασικά. Η κιθάρα του ήταν μια ακουσιτική folk κιθάρα, μάλλον στο ίδιο μέγεθος με εκείνον, απ’ ότι θυμάται. Όταν έγινε 12 ετών, τα πήγαινε πολύ καλά και η μαμά του τον έγραψε σε μαθήματα για κλασσική κιθάρα. Το βασικό πράγμα που διδάχθηκε ήταν να τοποθετεί τα χέρια του με την κλασσική θέση που παίζεται η κιθάρα,κάτι που, όπως λέει, αποδείχθηκε καθοριστικό στο να παίζει γρήγορα και καθαρά, όταν ασχολήθηκε με το metal. Απέκτησε κάποιες βασικές θεωρητικές γνώσεις, αλλά γενικά δεν τον ενδιέφερε η θεωρία, κάτι που θύμωνε το δάσκαλό του. Όταν τρία χρόνια μετά, η μητέρα του, πρότεινε να κάνει μαθήματα jazz, δήλωσε πρόθυμος, προκειμένου να ξεφορτωθεί το δάσκαλο κλασσικής κιθάρας, ο οποίος πάντως τον έμαθε τα περισσότερα. Η jazz τον μπέρδευε ιδιαίτερα, οπότε στα 15 του χρόνια, σταμάτησε με τα μαθήματα. Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει: «Οι επόμενοι καθηγητές μου ονομάζονταν, Van Halen, Angus Young, Paul Stanley, Glen Tipton, K.K. Downing, Davy Murray, James Hetfield κ.λ.π. Προσπάθησα κυριολεκτικά, να δω τι μου άρεσε στο στυλ παιξίματος του καθενός και να τα συνδυάσω όλα αυτά μεταξύ τους.» Πάντως ο κιθαρίστας που θαυμάζει περισσότερο, είναι ο Eddie Van Halen. Όταν πια έγινε 18 ετών, αποφάσισε να σχηματίσει τη δική του μπάντα και το έκανε ιδρύοντας τους Annihilator. Έγραψε και ηχογράφησε το τραγούδι “Annihilator” (άλλο από αυτό που βρίσκεται στο “King of the Kill”), με τραγουδιστή τον John Bates. Οι δυο τους, προσέλαβαν ντράμερ τον Paul Malek και μπασίστα τον Dave Scott και όλοι μαζί, έφτιαξαν το ντέμο “Welcome to your death”, που συγκέντρωσε την προσοχή και τους επαίνους σε παγκόσμιο επίπεδο και έγινε εξαιρετικά περιζήτητο. Οι Bates και Scott, αποχώρησαν μέσα σε ένα χρόνο και ο Waters με τον Paul Malek, ηχογράφησαν το δημοφιλές ντέμο, “Phantasmagoria”, το 1986. Πρόκειται για την τρίτη πιο εμπορεύσιμη metal κασσέτα της δεκαετίας του ’80, μαζί με τα ντέμο των Metallica και των Megadeth. Μετά και τη δημιουργία ενός τρίτου ντέμο που εστάλη σε δισκογραφικές, ο Waters, εγκαταστάθηκε στο Vancouver το 1987, όπου με νέα σύνθεση κυκλοφόρησε το ντεμπούτο των Annihilator, “Alice in Hell”, με εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεις να σημειώνονται αμέσως. Η φήμη της μπάντας απογειώθηκε με το επακόλουθο “Never neverland” και η συνέχεια μολονότι ποτέ δεν έφτασε στα επίπεδα των δύο προαναφερθέντων, ήταν αξιόλογη σε γενικές γραμμές, έχοντας βέβαια αρκετά σκαμπανεβάσματα. Από το 1989, το συγκρότημα κάνει διαρκώς περιοδείες σε Ευρώπη και Ασία και θεωρείται η μεγαλύτερη σε πωλήσεις Καναδική metal μπάντα όλων των εποχών. Ο θαυμασμός που τρέφουν σπουδαίοι μουσικοί του χώρου για τους Annihilator είναι τεράστιος και έχει εκφραστεί σε διάφορες περιπτώσεις, ενώ ο Waters θεωρείται επιρροή για τη δική τους μουσική. Μερικές απ' αυτές τις μπάντες είναι οι: 3 Doors Down, Slipknot, Nickleback, Megadeth, Killswitch Engage, Lamb of God, In Flames, Danko Jones, H.I.M., Children Of Bodom, Trivium και Wolf.
Comments
