Γιώργος Εμμανουήλ (Lucifer’s Child) στο Rock Overdose: “Οι μεγάλες αποφάσεις απαιτούν την ανάλογη σκέψη, μου αρέσει να ρισκάρω, να μην επαναπαύομαι”

Δεκέμβρης μήνας στο Temple. Το δίδυμο των Lucifer's Child και Cursed Blood, στο πρώτο αποκλειστικό headline show των πρώτων επί ελληνικού εδάφους, έρχεται με φόρα για να χαρίσει blackened death metal στο αθηναϊκό κοινό. Το Rock Overdose, με αφορμή την συναυλία στις 14/12, συνομίλησε με τον κιθαρίστα και βασικό ιδρυτή των Lucifer's Child, σε μία εφ όλης της ύλης συνέντευξη. Ιδού τι μας είπε ο Γιώργος Εμμανουήλ, αν και θα χρειαζόμασταν πολλές περισσότερες ερωτήσεις και χρόνο προκειμένου να μάθουμε όλα όσα θέλαμε.

 

Γιώργο καλησπέρα από την ομάδα του Rock Overdose, μεγάλη μας τιμή που θα συνομιλήσουμε. Ελπίζουμε να είσαι καλά…

Καλησπέρα και ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση!

Σαν συνιδρυτής και βασικό μέλος των Lucifer's Child, θα θέλαμε αρχικά να συστήσεις την μπάντα και τον ήχο στον οποίο κινείται σε κάποιους που ενδεχομένως να μην σας γνωρίζουν ή να ξέρουν ελάχιστα για εσάς…

Η μπάντα ξεκίνησε πριν από περίπου 6 χρόνια από εμένα και τον Στάθη Πακαταρίδη (μπάσο). Στην συνέχεια ακολούθησε ο Μάριος Ντυπόν (φωνή) και ο Γιώργος Ντόβολος (ντραμς) ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Νίκο Βελέντζα στα τέλη του 2013 με αρχές 2014. Μέχρι σήμερα έχουμε κυκλοφορήσει δύο δισκογραφικές δουλειές, το "The Wiccan" το 2015 και το "The Order" το Νοέμβριο του 2018. Παίζουμε black metal με επιρροές από διάφορες πτυχές αυτού του ήχου, κυρίως του ελληνικού και σουηδικού ήχου.

 

Όντας πλέον 100% αφοσιωμένος στο δικό σου συγκρότημα, πόσο εύκολο ήταν για εσένα να “αφήσεις τη σιγουριά” που προσφέρει η θέση του κιθαρίστα στους Rotting Christ, ένα συγκρότημα πλήρως αναγνωρισμένο στο χώρο, και να χαράξεις μια νέα πορεία, αυτή τη φορά με το δικό σου όχημα; Είναι η επιτυχία των Lucifer's Child ένα προσωπικό στοίχημα που πρέπει να κερδιθεί;

Μου αρέσει να ρισκάρω και να μην επαναπαύομαι. Οι Rotting Christ είναι ένα συγκρότημα που έχει χαράξει την δική του πορεία με τεράστια ηχητική ταυτότητα και πολλά χιλιόμετρα στο δρόμο. Όταν κλήθηκα να παίξω τις κιθάρες για το συγκρότημα, έπρεπε να σεβαστώ όλη αυτή την πορεία χωρίς να αλλοιωθεί κανένα στοιχείο της ταυτότητας της μπάντας και να ακολουθήσω ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Συνεπώς, ένας απ’ τους κύριους λόγους να επικεντρωθώ στους LC ήταν η ανάγκη να δημιουργήσω και να εκφράσω τις εσωτερικές μου ανησυχίες και μουσικές χωρίς όρια. Το μικρόβιο και η ανησυχία της δημιουργίας είναι κάτι που νομίζω ο κάθε μουσικός δεν μπορεί να αποβάλει και να φιμώσει.

 

Ξετυλίγωντας το κουβάρι της ιστορίας των Lucifer's Child στη δισκογραφία, πόσο ικανοποιημένος ένιωσες μετά την κυκλοφορία του παρθενικού σας δίσκου, “The Wiccan”, το Σεπτέμβριο του 2015; Θεωρείς ότι το τελικό αποτέλεσμα κάλυψε τα όνειρα και τις φιλοδοξίες που είχες τότε;

Ένιωσα πως έγινε το πρώτο βήμα σε ένα μακρύ μονοπάτι. Δεν έχω τη ματαιοδοξία της γρήγορης “επιτυχίας” και αναγνωρισιμότητας με το συγκρότημά μου. Θέλω όλα, βήμα προς βήμα, να εξελίσσονται ομαλά και με σκληρή δουλειά και αγώνα έτσι ώστε να καταφέρουμε και εμείς να αφήσουμε το λιθαράκι μας στη black metal σκηνή.

Έχοντας πλέον την ασφάλεια των 4 ετών από την κυκλοφορία του δίσκου μέχρι σήμερα, υπάρχει κάτι που θα άλλαζες ή θα βελτίωνες σε στιχουργικό ή μουσικοσυνθετικό περιεχόμενο ή ακόμα και σε επίπεδο παραγωγής; Αν δεν κάνω λάθος, είσαι υπεύθυνος για την μουσική του άλμπουμ, την παραγωγή/ μίξη/ mastering, ενώ στους στίχους συνεισέφερε και ο Στάθης.

Οι στίχοι και μουσική των Lucifer’s Child είναι πόνημά μου, ο Στάθης στα άλμπουμ αυτά ανέλαβε το εικαστικό κομμάτι, το οποίο έφερε, θεωρώ, σε πέρας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Στο πρώτο μας άπλμουμ, “The Wiccan”, μπορώ να βρω πάρα πολλά πράγματα που θα άλλαζα, ηχητικά, συνθετικά… όμως εάν το έκανα αυτό δεν θα ήταν πλέον ο πρώτος μας δίσκος, οπότε και να είχα τη δυνατότητα της χρονομηχανής, δεν θα άλλαζα τίποτα, είναι το παρθενικό βήμα της πορείας μας και θα προτιμούσα να μείνει ανέγγιχτο.

 

Δώσατε κάποιες μεμονωμένες συναυλίες, κυρίως σε festival, και μετά όλο το βάρος έπεσε στους Rotting Christ. Δύο εξαιρετικοί δίσκοι, “Rituals” και “The Heretics”, ατέλειωτες ώρες στο δρόμο, πολλές συναυλίες και εμπειρίες. Πόσο μεγάλο “σχολείο” ήταν οι Rotting Christ τελικά και πόσο σε βοήθησε όλο αυτό στη σύνθεση του νέου δίσκου των Lucifer's Child;

Οι Rotting Christ είναι τεράστιο κομμάτι των μουσικών εμπειριών μου, πολλά ταξίδια, συναυλίες, ηχογραφήσεις κτλ.. Εμπειρίες με ανεκτίμητη και μοναδική αξία, τις οποίες κράτησα και πορεύομαι με αυτές. Με ορίμασαν μουσικά και συνέβαλαν στην αντίληψή μου σε ενα ευρύτερο πλαίσιο. Το μεγαλύτερο μάθημα νομίζω, είναι να είμαι ο εαυτός μου και να ανακαλύπτω την δική μου μουσική ταυτότητα, κάτι που προσπάθησα να κάνω με το “The Order” όπως και με κάθε επόμενη κυκλοφορία μας.

 

Φτάνουμε στις 9 Νοεμβρίου 2018 και το “The Order” κυκλοφορεί επίσημα. Προσωπικά μιλώντας, το θεωρώ ανώτερο του “The Wiccan”. Εσένα ποιά η γνώμη σου; Πως υποδέχτηκε η παγκόσμια μουσική κοινότητα το δεύτερο δημιούργημά σας;

Η μέχρι τώρα ανταπόκριση είναι θετική πέραν των προσδοκιών μας. Το “The Order” μάς έδωσε τη δυνατότητα να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε με την μπάντα, να παίξουμε και να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας όσο περισσότερο γίνεται και νιώθω πραγματικά ευγνώμων που μπορώ να μπω σε ενα αεροπλάνο και να ταξιδέψω με την μπάντα μου για να παίξουμε τη μουσική μας σε μία άλλη χώρα.

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, έχεις αναλάβει ξανά τη μουσική, τους στίχους και τη μίξη/ mastering του δίσκου, ενώ στην παραγωγή βοήθησε κι ο Στάθης. Τι πραγματεύεται το στιχουργικό περιεχόμενο του άλμπουμ; Υπάρχει κάτι που γίνεται στους Lucifer's Child, σε οποιοδήποτε τομέα, και δεν έχει την πλήρη έγκριση και συγκατάθεσή σου;

Χαχα...προσπαθώ να δουλεύω όλες τις πτυχές της μπάντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, δηλαδή σκληρή δουλειά σε όλα χωρίς να γίνονται οι LC one man band. Ο καθένας έχει το δικό του ρόλο στην μπάντα και φυσικά την ελευθερία να πράξει όπως νομίζει. Με την σταθερή πορεία στη δουλειά και εμπειρία, νομίζω δεν υπάρχει λόγος και χώρος για εγκρίσεις κτλ. Οι στίχοι του άλμπουμ είναι αφαιρετικοί και άκρως εσωτερικοί και αυτό δεν θα ήθελα να το αλοιώσω για κανένα λόγο, προτιμώ ο κάθε ακροατής να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα από αυτό που άκουσε και διάβασε και να πάρει αυτό που θέλει εκείνος.

 

Στις 26 Φεβρουαρίου, οι Rotting Christ ανακοινώνουν την αποχώρησή σου σε φιλικό κλίμα. Την απόφαση να ακολουθήσεις το δικό σου δρόμο τη “δούλευες” αρκετό καιρό, αναλογιζόμενος και το ρίσκο που εμπεριέχει;

Οι μεγάλες αποφάσεις απαιτούν και την ανάλογη σκέψη. Δεν ήταν καθόλου εύκολο αλλά ούτε και επιπόλαιο να αποχωρήσω από τους Rotting Christ. Σίγουρα ένα τεράστιο ρίσκο, που είχα όμως σκεφτεί πολύ καλά πριν κλείσω αυτό τον κύκλο και αποφασίσω να αφοσιωθώ στους Lucifer’s Child και στο στούντιό μου.

 

Η περιοδεία με τους Varathron πως πήγε;

Η περιοδεία με τους Varathron ήταν πολύ καλή! Το να μοιράζεσαι ένα tour με μία μπάντα που σε ενέπνευσε να παίξεις αυτή την μουσική και ακούς από τα παιδικά σου χρόνια είναι μοναδικό, πόσω μάλλον να κάνεις περιοδεία με τους Varathron, μια μπάντα-πολεμική μηχανή και αδέρφια μας.

 

Μιλώντας για τον ελληνικό ακραίο ήχο, πώς βλέπεις τα πράγματα; Μπορούν οι Lucifer's Child να δώσουν το κάτι παραπάνω; Ίσως έναν δίσκο με συμφωνική ορχήστρα θα πω εγώ…

Μεγάλο ερώτημα, στο οποίο δεν γνωρίζω ούτε εγώ να σου απαντήσω. Το μόνο σίγουρο που ξέρω είναι πως θα προσπαθήσω και θα δουλέψω σκληρά για την ετοιμασία του επόμενου δίσκου, ο οποίος ελπίζω να ικανοποιήσει τους οπαδούς και νέους ακόλουθους της μπάντας.

 

Κλείνοντας, ποιο είναι το δέλεαρ ή το κίνητρο που δίνουν σε κάποιον ακροατή οι Lucifer's Child προκειμένου να έρθει σε μια συναυλία σας και να σας στηρίξει? Τι υπόσχεστε επί σκηνής; Προσωπικά, αναμένω σίγουρα ένα κολασμένο stage show…

Θα είναι μια εμφάνιση όπου θα συνοψίσουμε και τις δύο δισκογραφικές μας δουλειές, μιας που θα είναι η πρώτη φορά που θα παίξουμε ως headliners στην πόλη μας. Το live αυτό το προετοιμάζουμε εδώ και καιρό και θέλουμε να γνωρίσει ο αθηναϊκός metal κόσμος τη μπάντα με τον καταλληλότερο τρόπο.

Σε ευχαριστώ θερμά Γιώργο, τα λέμε στις 14/12…

Ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη, συνεχίστε να στηρίζετε το metal όπως εσείς γνωρίζετε και τα λέμε στο live!

Για το Rock Overdose,

Μιχάλης Τσολάκος

Comments