Ένα θέμα που "καίει" πολλούς όσο αφορά τη μουσική, έχει να κάνει με την αγορά CDs και το download. Εγώ θα ξεκαθαρίσω από τώρα την άποψή μου. Είμαι υπέρ της αγοράς CDs (παρ'όλο που εδώ που μένω μόνο κατά παραγγελία μπορώ να αγοράσω, ή όταν ανεβαίνω Αθήνα) για δύο λόγους: 1) για ενίσχυση της μπάντας ή του καλλιτέχνη και 2) γιατί η εμπειρία του να πηγαίνεις σε ένα κατάστημα, να ψάχνεις τα CDs, να πηγαίνεις σπίτι, να ανοίγεις τη συσκευασία και να βάζεις το CD να παίξει είναι μοναδική.
Το ίδιο ισχύει και για το βινύλιο, βέβαια, το οποίο, αξίζει να αναφερθεί ότι έχει καλύτερη ποιότητα από ένα CD, όσοι ασχολούνται σοβαρά με τον ήχο θα τον γνωρίζουν αυτό. Ας μην ξεφεύγουμε, όμως. Με το Internet, είναι γεγονός πως είμαστε ένα "κλικ" μακριά από το οτιδήποτε. Και μάλλον αυτό είναι το κακό σε όλη αυτή την υπόθεση. Πλέον, μπορούμε να αποκτήσουμε οποιοδήποτε νέο album επιθυμούμε πριν καν κυκλοφορήσει πολύ εύκολα. Έτσι, όταν το download άρχιζε να διαδίδεται, ολοένα και περισσότεροι προτιμούσαν να "κατεβάσουν" κάτι δωρεάν, από το να το αγοράσουν. Ειδικά σήμερα, όμως, δεν είναι μόνο το "γρήγορα και δωρεάν" που μας κρατάει μακριά από τα δισκοπωλεία. Είναι γεγονός ότι δεν υπάρχουν χρήματα-και αυτό δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση διακαιολογία-για περαιτέρω έξοδα.
Οι παλιοί καλοί καιροί που ξοδεύαμε ώρες σε δισκοπωλεία και βιβλιοπωλεία έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Για τα πάντα φροντίζει το Internet, πια. Το θέμα είναι, ότι εγώ προσωπικά, δεν απορρίπτω τελείως το downloading. Κι εγώ έχω "κατεβάσει", μιά νέα κυκλοφορία που με ενδιαφέρει, όπως όλοι. Αλλά, όταν κάποιος έχει τη δυνατότητα να αγοράσει CDs και αντ'αυτού κάνει download ολόκληρες δισκογραφίες, εκεί υπάρχει πρόβλημα. Ας σκεφτούμε το εξής: Μας αρέσει μιά μπάντα, ωραία; Γιατί σκεφτόμαστε μόνο το δικό μας συμφέρον, όταν "κατεβάζουμε" ένα album γρήγορα και τσάμπα, και δεν σκεφτόμαστε και την μπάντα, η οποία περιμένει να βγάλει κέρδος από το album που εμείς κάναμε download;
Η άποψή μου είναι (διορθώστε με αν κάνω λάθος) ότι σε εξαιρετικές περιπτώσεις κάποιος από εμάς ΔΕΝ έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα CD το μήνα, παραδείγματος χάρη. Στο σημείο που έχουμε φτάσει, η αγορά ενός album το μήνα θα ήταν ιδανική. Ας σκεφτούμε, επίσης, και το άλλο: Πόσο σημαντικό είναι στην εποχή μας, να έχει κάποιος μια δισκοθήκη, την οποία περήφανος θα δείχνει στις επόμενες γενιές, και την οποία, περήφανα θα δηλώνει ότι την απέκτησε την εποχή του download και του "τσάμπα", όπου μπορούσαμε να αποκτήσουμε ό,τι θέλουμε από τον καναπέ. Τελειώνοντας, προς αποφυγή παρεξηγήσεων, θεωρώ σκόπιμο να αναφέρω ότι γνωρίζω καλά πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση στην οποία ζούμε, αν και αυτό είναι άλλο θέμα. Παρ'όλα αυτά, δεν νομίζω ότι λέω κάτι παράλογο. Ένα CD το μήνα. Αυτό μόνο, μήπως καταφέρουμε και βρεθούμε πάλι στις παλιές εποχές.
Για το RockOverdose.gr,
Βασίλης Αθανασόπουλος
Comments
