Το Rock Overdose και ο Δημήτρης Αλόρας είχαν τη χαρά να έχουν μια ενδιαφέρουσα κουβέντα με τον Νίκο Φελέκη, κιθαρίστα της progressive metal μπάντας Distorted Force από τη Θεσσαλονίκη ο οποίος μίλησε για τη νέα studio κυκλοφορία του συγκροτήματος, τον δίσκο “ Curves of Sidereal Cosmos” αλλά και για την concept ιστορία των στίχων που αρχίζει από το πρώτο Ep τους μέχρι και τώρα.
Ας δούμε τι μας είπε…
Rock Overdose: Κατ'αρχάς συγχαρητήρια για το δίσκο, θεωρώ ότι είναι το καλύτερο σας άλμπουμ κι ένα από τα καλύτερα στην ιστορία της Ελληνικής σκηνής. Θα θέλαμε να μάθουμε τι ανταπόκριση έχει πάρει μέχρι στιγμής κι αν είστε πλήρως ευχαριστημένοι από το πως βγήκε τελικά.
Νίκος Φελέκης: Καλησπέρα και ευχαριστούμε πολύ. Μέχρι στιγμής έχει πάει πολύ καλά και αυτό μας χαροποιεί. Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι γιατί δώσαμε μεγάλη σημασία στην λεπτομέρεια, δώσαμε βαρύτητα στα μικρά (μπορεί και ασήμαντα) σημεία του δίσκου. Σε τελική ανάλυση βγήκε όπως το θέλαμε. Το ακούσαμε αμέτρητες φορές καθ΄ όλη την περίοδο την μίξης και αυτό βοήθησε πολύ.
Rock Overdose: Το ''Curves Of Sidereal Cosmos'' ακούγεται σαν άλμπουμ που δουλευόταν για πολύ καιρό. Θα θέλαμε να μάθουμε πόσο κράτησε η όλη συνθετική διαδικασία και πόσο καιρό σας πήρε συνολικά, με τι τρόπο δουλέψατε κι αν ήταν ίδιος ή αισθητά διαφορετικός σε σχέση με το παρελθόν.
Νίκος Φελέκης: Ναι αυτό είναι αλήθεια. Το “Curves” το δουλεύαμε για 3 χρόνια. Επενδύσαμε αρκετό χρόνο στο album. Ήταν πολύ διαφορετικός ο τρόπος που δουλέψαμε αυτή την φορά. Οι κιθάρες, το μπάσο, τα πλήκτρα και κάποια φωνητικά ηχογραφήθηκαν σπίτι. Επειδή όμως κάποια πράγματα θέλουν αναγκαστικά studio, αφιερώσαμε χρόνο και εκεί. Αργότερα, μια αρχική μίξη έγινε από εμάς. Στην συνέχεια τα κομμάτια δόθηκαν για περεταίρω μίξη, επεξεργασία και mastering σε studio.
Από εκεί και πέρα δοκιμάσαμε διάφορες ιδέες ηχοληπτικά και τελικά καταλήξαμε σε ένα αποτέλεσμα πιο «ωμό» και απλό, παρ΄ όλο που τα σήματα από τα αρχικά takes είχαν φάει κάτι plug-ins που η ψηφιακούρα έκανε μπαμ από χιλιόμετρα. Σκοπός στον τελικό ήχο του album ήταν να βγει όσο πιο αναλογικός μπορούσαμε να τον κάνουμε να ακούγεται.
Rock Overdose: Ο δίσκος πραγματεύεται μία ενιαία ιστορία αν έχω καταλάβει σωστά, θα ήταν ενδιαφέρον οι ακροατές και όσοι έχουν την περιέργεια, να μάθουν κάποιες παραπάνω λεπτομέρειες επ' αυτού.
Νίκος Φελέκης: Η ιστορία ξεκινάει από το πρώτο EP, το 2010. Ξεκινάει με τον θάνατο του ήρωα και πραγματεύεται όλες του τις περιπέτειες αφού έχει πεθάνει. Στην συνέχεια ο ίδιος χαρακτήρας «σπάει» σε υπό μέρους ρόλους. Ο κάθε ένας από αυτούς αφορά ένα συναισθηματικό κέντρο του βασικού ήρωα. Κάθε κύριο συναίσθημα της ανθρώπινης ψυχολογίας αποκτάει μια δική του «περσόνα». Έτσι λοιπόν, η συντροφιά που πορεύεται σε αυτό το σύμπαν είναι ο Inner Demon που συμβολίζει την οργή, ο Dead Man που έχει να κάνει με την λογική, την ήρεμη σκέψη και τον ορθολογισμό, ο Dread που αφορά συναισθήματα φόβου, πανικού και αμφιβολίας, και φυσικά ο «κρυφός» ήρωας της ιστορίας, που είναι η Narcotic Sylph.
Η Narcotic Sylph είναι ένα κράμα μελαγχολίας και έμπνευσης. Γι’ αυτό και στο τέλος της ιστορίας *spoiler alert*, όταν ο Dead Man τραυματίζεται θανάσιμα, η Sylph είναι που του απλώνει το χέρι και προτίθεται να δώσει τη ζωή της για να τον σώσει.
Συμβολικά όλο αυτό μπορείς να το ερμηνεύσεις πως σε δύσκολες περιόδους της ζωής μας, η ήρεμη μας σκέψη και η λογική μπορεί να αποσυντονιστεί όταν επικρατεί ένα μόνιμο κλίμα θυμού, (ίσως φόβου) και μελαγχολίας.
Η θλίψη αυτή λοιπόν όταν θα μεταφραστεί σε έμπνευση για να δημιουργήσεις κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, αυτόματα θα αποφορτίσει όλα αυτά θα συναισθήματα. Και αφού λοιπόν θα έχεις διώξει κάπως την ομίχλη μέσα σου, τότε θα σου είναι πάντα λίγο πιο εύκολο να σκεφτείς λογικά. Βασική γραμμή της ιστορίας είναι αυτή η εσωτερική διαδικασία αποφόρτισης τέτοιων συναισθημάτων και πως τελικά μέσα από την μελαγχολία, μπορεί να βγει και κάτι όμορφο.
Rock Overdose: Θεωρώ ότι έχετε μπολιάσει αρκετά διαφορετικά στοιχεία, από φοβερές early '90s αναφορές σε Depressive Age μέχρι και τη βαρύτητα των Nevermore. Είναι κάτι που το είχατε ως στόχο ή προέκυψε κατά τη σύνθεση;
Νίκος Φελέκης: Depressive Age δεν θα το έλεγα, μάλλον προέκυψε να βγει κάπως έτσι. Nevermore όμως ναι, όλοι στην μπάντα είμαστε φανατικοί ακροατές των Nevermore. Οπότε υποθέτω πως φάνηκαν εξόφθαλμα οι επιρροές μας. Μάλιστα συζητάμε εδώ και καιρό για κάποια διασκευή Nevermore. Δεν έχουμε αποφασίσει ακόμα, αλλά περισσότερο κλείνουμε προς το Garden of Grey. Είναι κάτι που συζητάμε αλλά δεν έχει αποφασιστεί. Αλλά ναι, έπεσες 100% μέσα, είναι από τις βασικότερες επιρροές μας.
Rock Overdose: Σας πρόλαβα στα πρώτα σας βήματα και πάντα σας είχα σε εκτίμηση, σας έβλεπα όταν είχατε ακόμα τραγουδίστρια, κατά πόσο είστε ίδιοι σε σκέψεις από τότε και πόσο έχει αλλάξει η νοοτροπία της μπάντας από τότε; Τι όνειρα είχατε όταν ξεκινούσατε τη μπάντα;
Νίκος Φελέκης: Ευχαριστούμε πάρα πολύ, θυμάμαι από τότε, και από πιο παλιά ακόμα, κάλυπτες συναυλίες, έγραφες reviews και έπαιρνες συνεντεύξεις για metal events της πόλης. Πάει καμιά δεκαετία από τότε. Μεγαλώσαμε φίλε, χαχαχαχα. Κοίτα, όταν ξεκινούσε η μπάντα είχαμε πάνω κάτω τις ίδιες βλέψεις με τώρα. Δεν είχαμε τρελά όνειρα. Έτσι κι αλλιώς τότε σπουδάζαμε και ξέραμε πως αργότερα δεν θα ασχοληθούμε επαγγελματικά με την μουσική, όπως και έγινε.
Μας αρέσει αυτό που κάνουμε αλλά όλοι έχουμε τις δουλειές μας και δεν περιμένουμε να ζήσουμε απ΄ την μπάντα. Ίσα ίσα μπαίνουμε και μέσα. Αλλά ούτε το βλέπουμε απλά σαν ένα χόμπι λες και πάμε κάθε Κυριακή για ψάρεμα. Είναι κάτι ενδιάμεσο. Είναι μια ενασχόληση που αγαπάμε και κάνουμε με μεράκι. Τώρα, η νοοτροπία που έχει η μπάντα φυσικά και έχει αλλάξει. Τότε νομίζαμε πως κάναμε κάτι εξωφρενικά σημαντικό και μας ενδιέφερε πάρα πολύ να έχουμε θετικό feedback. Ε, πλέον έχουμε καταλάβει πως ο σκοπός είναι απλά να απολαμβάνουμε αυτό που κάνουμε και τίποτε άλλο.
Στο κάτω κάτω, αν μας ενδιέφερε να αρέσει στον πολύ κόσμο, δεν θα παίζαμε κομμάτια που κρατάνε μέσο όρο 10 λεπτά με 30 riff το καθένα χωρίς καμιά επανάληψη πουθενά. Θα παίζαμε κάτι πιο… εύκολο για τα αφτιά του ακροατή. Δεν σου λέω πως δεν χαιρόμαστε όταν έχουμε θετική ανταπόκριση, χαιρόμαστε και μάλιστα πολύ, αλλά αυτό είναι το αποτέλεσμα αυτού που κάνουμε, όχι ο στόχος.
Rock Overdose: Οι επιρροές σας είναι αξιοθαύμαστες, έχω μεγάλο ενδιαφέρον να μάθω τι ακούτε και ειδικά για σένα, ποιοι ήταν αυτοί που σε κάνανε να αγαπήσεις αυτή τη μουσική και να θελήσεις να μπεις μία μέρα σε ένα συγκρότημα.
Νίκος Φελέκης: Χμ.. όταν ήμουν μικρός έβλεπα κάτι τύπους να παίζουν κιθάρα στην παραλία και όλοι γύρω να τραγουδάνε και να περνάνε καλά και ήξερα πως ήθελα να γίνω και ΄γω μια μέρα ένας τέτοιος κιθαρόβλακας. Ε, έγινα. Μετά ανακάλυψα ότι υπάρχει και το distortion στον ενισχυτή μου. Μετά ανακάλυψα τους Scorpions. Μετά τους Metallica και τους Maiden. Νομίζω πως η στιγμή που έγινα μεταλάς και άρχισα ψάχνω metal κομμάτια μετά μανίας ήταν όταν άκουσα για πρώτη φορά το Fear of the Dark, το live στο Rio. Λοιπόν όταν άκουσα τον κόσμο να τραγουδάει την εισαγωγική μελωδία, σκέφτηκα: «τι μαλακίες ακούω τόσα χρόνια»;
Παράτησα τελείως το πιάνο μετά από 7 χρόνια σπουδών, δεν πήρα το πτυχίο μου ποτέ, και αφοσιώθηκα στην κιθάρα.
Πολύ γρήγορα άρχισα να γράφω δικά μου κομμάτια, και προσπαθούσα να βρω μουσικούς να φτιάξουμε όλοι μαζί μια μπάντα. Προσπαθούσα από το 2005 και τελικά το 2008 τα κατάφερα. Οπότε καταλαβαίνεις γιατί ποτέ δεν είχα τρελά όνειρα όσο αφορά την μουσική. Γιατί το να παίζω απλά μου φτάνει. Πιο πολύ από μπάντα, με τους Distorted Force είμαστε παρέα. Κάποιοι είμαστε φίλοι από παιδιά, και άλλοι από έφηβοι. Χαίρομαι πάρα πολύ που υπάρχουν αυτοί οι καριόληδες στη ζωή μου. Ένας προς ένας.
Το να παίζει κανείς μουσική με τους καλύτερους του φίλους είναι ένα συναίσθημα απερίγραπτο.
Rock Overdose: Υπάρχει στο δίσκο ένα συναίσθημα που θεωρητικά απλώνει βάρος πάνω στον ακροατή αλλά στο τέλος φαίνεται σαν να λυτρώνεται από το τελικό αποτέλεσμα. Θεωρείς ότι ο ήχος του δίσκου υπηρετεί και το concept που πραγματεύεται;
Νίκος Φελέκης: Σίγουρα οι στίχοι ακολουθούν την ατμόσφαιρα της μουσικής γιατί πάντα πρώτα γράφουμε την μουσική και μετά τους στίχους. Από εκεί και πέρα το να λυτρωθεί ο ακροατής στο τέλος είναι και στιχουργικά ο σκοπός του album. Είναι το τελευταίο στάδιο της ψυχολογικής αποφόρτισης που λέγαμε. Μακάρι να το πετύχαμε λοιπόν.
Ναι η αλήθεια είναι ότι το Raven έχει περισσότερα μελωδικά σημεία απ΄ ότι όλα τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου μαζί. Ως τελευταίο κομμάτι, βοηθάει στο να «ηρεμήσει» κάπως την βαριά ατμόσφαιρα.
Rock Overdose: Δε φοβάστε να αφήνετε τα κομμάτια σας να απλώνονται σε διάρκεια και θα ήθελα να ρωτήσω τί είναι αυτό που σας εξιτάρει σε ένα μεγάλο κομμάτι ή πως αντίστοιχα κάποια άλλα καταλήγουν μικρότερα. Επειδή σας κόβω για οπαδούς, έχετε σκεφτεί ποτέ ακούγοντας ριφφ σε κάποιο κομμάτι ότι εκεί θα έπρεπε να ξεκινάει άλλο κομμάτι ή μόνο σε μένα συμβαίνει; (π.χ. το ξέσπασμα στο τελευταίο riff στο ''Future Tense'' των Sanctuary).
Νίκος Φελέκης: Ω ναι φυσικά. Κάλλιστα μπορείς να πάρεις το Curves για παράδειγμα και να το σπάσεις σε part 1 και part 2, ή ακόμη χειρότερα, να σπάσεις το Raven σε 2 ή περισσότερα αυτόνομα κομμάτια χωρίς να έχουν καμία απολύτως σχέση μεταξύ τους. Είναι όμορφη όμως η διαδρομή σε ένα μεγάλο κομμάτι. Ο τρόπος που εναλλάσσονται τα συναισθήματα, να παρακολουθείς την πορεία του κομματιού. Να σκέφτεσαι «κοίτα να δεις πως ξεκίνησε και πως τελείωσε». Το να έχει βέβαια ένα κομμάτι την ίδια ατμόσφαιρα συνέχεια, απ΄ την αρχή μέχρι το τέλος, έχει την χάρη του. Είναι κάπως default αλλά αυτό δεν μας χαλάει. Το ίδιο όμορφο όμως μας φαίνεται και το ανάποδο. Να μην ξέρεις δηλαδή τι θα προκύψει μέσα στο κομμάτι. Να έχει αλλάξει τόσες φορές ατμόσφαιρα που να μην έχεις ιδέα τι θα ακούσεις μετά.
Μας γοητεύουν και οι δύο προσεγγίσεις αυτές, και φυσικά όλες οι ενδιάμεσες.
Κάποια κομμάτια βγαίνουν πιο μικρά και άλλα πιο μεγάλα όχι επί τούτου. Τις περισσότερες φορές αισθάνεσαι πότε έχει έρθει η ώρα να «κλείσεις» το κομμάτι.
Αν όμως, καθώς το γράφεις, αισθάνεσαι πως το κομμάτι «δεν θέλει να κλείσει», δεν θα μας νοιάξει πόση ώρα κρατάει. Ας κρατήσει όση ώρα θέλει. Θα τελειώσει όταν είναι έτοιμο. Θα το καταλάβεις όταν θα φτάσεις εκεί.
Σαν να κάνεις sex ρε παιδί μου ένα πράγμα. Μην προδικάζεις την διάρκεια, άσε να σου βγει από μόνο του.
Rock Overdose: Τι επιφυλάσσει το μέλλον για το συγκρότημα; Πως σκοπεύετε να προωθήσετε το δίσκο και ποιες οι προσδοκίες σας; Υπάρχει υλικό που έμεινε εκτός δίσκου ή υλικό που έχετε συνθέσει ή θα πρέπει να περιμένουμε αρκετά μέχρι το επόμενο άλμπουμ;
Νίκος Φελέκης: Το άμεσο μέλλον επιφυλάσσει κάποια live σε Βόλο, Θεσσαλονίκη και Βουκουρέστι, στο οποίο θα εμφανιστούμε μαζί με τους Draconian, την δεύτερη μέρα του Metal Gates Festival και είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι για αυτό.
Ο δίσκος θα προωθηθεί κανονικά όπως και οι προηγούμενοι. Είτε ιντερνετικά, είτε με κάποια promo cd που έχουμε σκοπό να ετοιμάσουμε για τα ερχόμενα live. Δεν μας αρέσει γενικώς να χρεώνουμε για τα album μας. Για αυτό και έχουμε παντού όλα τα albums τελείως ανοιχτά για κατέβασμα.
Προσδοκίες συγκεκριμένες δεν έχουμε. Μόνο να περάσουμε καλά στα ταξιδάκια που θα κάνουμε.
Όσο αφορά το υλικό, είναι ήδη έτοιμοι, γραμμένοι, μουσική και στίχοι, οι επόμενοι 4ς δίσκοι. Έχουμε πάρα πολύ υλικό μπροστά μας να δουλέψουμε. Αυτό που μας τρώει χρόνο δεν είναι η σύνθεση. Οι συνθέσεις υπάρχουν εδώ και χρόνια και όσο περνάν τα χρόνια γράφουμε κι άλλα. Αυτό που θα μας καθυστερήσει είναι η διαδικασία των ηχογραφήσεων, της μίξης, του mastering, και φυσικά του να φτιάξουμε τον δίσκο σε φυσική μορφή όπως κάθε φορά (ξέρεις, εξώφυλλο, bootleg, και λοιπά artworks). Αλλά ακόμη κι όταν όλα αυτά θα έχουν τελειώσει, έχουμε σκοπό να κάνουμε lyric video για όλα τα κομμάτια όπως και στο “Curves”. Είναι σημαντικό για να μπορέσει ο ακροατής να ακολουθήσει το storyline εύκολα χωρίς να υπάρχει κάτι να τον αποσυντονίζει. Συν φυσικά του ότι μας αρέσουν πολύ τα lyric video. Είναι πολύ βολικά και τα προτιμούμε, γιατί δεν ακούς απλά το album, είναι σαν να διαβάζεις ένα μικρό διήγημα.
Το επόμενο album υπολογίζουμε πως θα είναι έτοιμο κάπου στα μέσα του 2021. Ελπίζουμε βέβαια να πάνε τα πράγματα καλύτερα απ΄ ότι έχουμε προγραμματίσει και να είναι έτοιμο ακόμη νωρίτερα. Θα φανεί στην πορεία.
Rock Overdose: Θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για το χρόνο σου και να σου ευχηθώ από καρδιάς τα καλύτερα, έχεις το ελεύθερο να προσθέσεις ότι επιθυμείς ή ότι πιστεύεις ότι ξεχάσαμε να ρωτήσουμε. Και πάλι θερμά συγχαρητήρια!
Νίκος Φελέκης: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, δεν έχω κάτι να προσθέσω, μας τιμά που μας φιλοξένησες για αυτή την συνέντευξη στο rockoverdose. Θα τα πούμε από κοντά on the road!!
Prog on !!!
Για το Rock Overdose
Δημήτρης Αλόρας
Comments
