Οι THE SILENT RAGE στο Rockoverdose.gr

Το Rock Overdose φιλοξενεί απόψε δύο μέλη της ανερχόμενης Ελληνικής Metal μπάντας των The Silent Rage, το Νίκο Σιγλίδη (κιθαρίστα και ιδρυτή της μπάντας) και τον Διονύση Κόντη (τραγουδιστή),
οι οποίοι με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του νέου τους EP "Harvester Of Souls", μίλησαν στον Ζήση Πετκανά.
Διαβάστε τα όσα ενδιαφέροντα μας είπαν.

Ζήσης: Νίκο, Διονύση σας καλώς ορίζω για άλλη μία φορά στο Rock Overdose. Είστε μία μελωδική power metal μπάντα που υπάρχετε αν δε κάνω λάθος από το 2006. Θέλω να μου πεις ποιά ήτανε τα πρώτα μέλη της μπάντας και αν κρατήσατε το ίδιο μουσικό στυλ από τότε.

Νίκος: Γεια σου Ζήση. Σε ευχαριστώ για την θερμή υποδοχή που επιφυλάσσεις στους The Silent Rage και αυτή τη φορά. Η μπάντα δημιουργήθηκε τον Φεβρουάριο του 2006 από εμένα και τον Βασίλη Χάμο, τον τότε drummer της μπάντας. Σύντομα στο line up προστέθηκαν οι Πάνος Λάμπρου & Νικίτας Παπαδονικολάκης στις κιθάρες και το μπάσο αντίστοιχα. Με αυτό το line up, ηχογραφήθηκε και το “Perished In Flames”, ένα demo το οποίο στην ουσία ήταν μια πρόβα της μπάντας, λίγο πριν μπω στο στρατό. Δεν είναι κάτι για το οποίο είμαι πραγματικά περήφανος χα χα.

Ζήσης: Πες μας για τις δύο πρώτες σας κυκλοφορίες, για το Demo "Perished In Flames" και για το "The Silent Rage Ep". Πότε κυκλοφόρησαν και αν μπορεί κάποιος που ενδιαφέρετε να τα αποκτήσει.

Νίκος: Όπως σου είπα και πριν, το “Perished In Flames” ήταν ένα rehearsal demo CD, το οποίο σαν κυκλοφορία ήταν γύρω στις 25 - 30 Οκτωβρίου του 2006, λίγο πριν παρουσιαστώ. Από κει και πέρα μέχρι την κυκλοφορία του ομώνυμου EP τον Σεπτέμβριο του 2009 υπήρξαν πολλές αλλαγές στην σύνθεση της μπάντας, πάντοτε όμως συνέβαινε για το δικό της καλό. Όσον αφορά το δεύτερο σκέλος θα σου πω ότι το πρώτο rehearsal demo άντε να το έχουν το πολύ 10 άτομα, μόνο κάτι φίλοι της τότε σύνθεσης της μπάντας ενώ για το ομώνυμο EP είχε κοπεί σε 275 κόπιες και το οποίο είναι sold out. Το μόνο διαθέσιμο υλικό για να αποκτήσει κάποιος είναι το “Harvester Of Souls EP”.

Ζήσης: Πάμε λοιπόν στη νέα σας κυκλοφορία που ονομάζεται "Harvester Of Souls EP".
Περιλαμβάνει από ότι ξέρουμε πέντε κομμάτια, ποιά από αυτά παρουσιάζεται στο συγκεκριμένο EP για πρώτη φορά και ποιά σκέφτεστε επίσης να συμπεριλάβετε στο πρώτο σας ολοκληρωμένο άλμπουμ?

Διονύσης: Καλησπέρα και από εμένα λοιπόν Ζήση και ευχαριστώ και εγώ με την σειρά μου για την φιλοξενία που μας προσφέρεις. Σε αυτό το EP τα καινούργια κομμάτια είναι δυο, τα “Harvester of Souls” και “Inner scars”. Στο δίσκο που ευελπιστούμε να κυκλοφορήσουμε σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα νομίζω πως θα συμπεριλάβουμε και τα 5 διότι όταν προσπαθείς να προωθήσεις την μουσική σου με ένα ΕP βάζεις μέσα ότι θεωρείς πως έχεις καλύτερο να παρουσιάσεις για ευνόητους λόγους.

Ζήσης: Δώσε μας λεπτομέρειες για το νέο αυτό EP. Ποιός σχεδίασε το υπέροχο αυτό εξώφυλλο, ποίος ανέλαβε τη παραγωγή και που γίνανε οι ηχογραφήσεις.

Διονύσης: H αλήθεια είναι πως το εξώφυλλο είναι ένα σχέδιο του Αmir Salehi που ούτε καν ξέρουμε που βρίσκεται και τι κάνει, απλά το βρήκαμε κάπου ανεβασμένο στο διαδίκτυο και το τσιμπήσαμε, το επεξεργάστηκε ο Νίκος και να το αποτέλεσμα. Βεβαίως προς αποφυγή προβλημάτων τον αναφέρουμε μέσα στα credits και επίσης σε ένα αυτοκόλλητο στο εξώφυλλο του ΕP. Όσο αφορά την παραγωγή και τις ηχογραφήσεις, θέλω να σου πω πως τα φωνητικά ηχογραφήθηκαν στα Blaze studios τα οποία δεν είναι τίποτα παραπάνω από το ισόγειο του σπιτιού ενός πολύ καλού φίλου και συναδέλφου, του Θωμά Κουρή που είναι ο μπασίστας των prog metalers Psycrence. Την ηχογράφηση των φωνητικών ανέλαβε ο Κίμωνας Ζελιώτης ο οποίος είναι και αυτός πολύ καλός φίλος και κιθαρίστας των Psycrence. Τον επιλέξαμε γιατί στο παρελθόν έχω ηχογραφήσει ξανά μαζί του και συνεργαζόμαστε πολύ καλά μαζί και επίσης είναι πολύ τελειομανής, κάτι που βοήθα στο αποτέλεσμα. Οι υπόλοιπες ηχογραφήσεις έγιναν στα TSR studios τα οποία και πάλι δεν είναι κάτι άλλο από το σπίτι του άλλου μας κιθαρίστα, Κώστα Μαυρόγιαννη.

Ζήσης: Ποιός είναι ο κύριος στιχουργός και συνθέτης στο συγκρότημα, και μιας και μιλάμε για στιχουργό, υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία, κάποιο αγαπημένο θέμα που καταπιάνεστε?

Διονύσης: Νομίζω πως αυτό θα ήταν καλύτερα να στο απαντήσει ο Νίκος γιατί είναι ο κύριος ύποπτος για την όλη θεματολογία και σύνθεση γενικότερα. Από ότι έχω καταλάβει πάντως τους λίγους μήνες που είμαι στην μπάντα η θεματολογία κυρίως είναι περί δαιμόνων που έχει ο καθένας μέσα μας, στίχων που αναφέρονται σε επικές μάχες με την ευρύτερη έννοια και γενικώς ότι έχει να κάνει με το power metal σαν θεματολογία αλλά με την old school έννοια στιχουργικά. Όσον αφόρα τις συνθέσεις ο Νίκος και ο Κώστας είναι οι κύριοι σύνθετες και από κει και πέρα αν έχουμε καμία ιδέα όταν ακούμε τον κορμό ενός κομματιού οι υπόλοιποι την λέμε και αν κολλάει προσπαθούμε να την ενσωματώσουμε. Γενικώς πάντως λειτουργούμε σαν μπάντα και δεν υπάρχει αποφασίζω και διατάζω μέσα στους TSR.

Ζήσης: Από το 2006, που υπάρχετε ως συγκρότημα έως τώρα πιστεύετε ότι έχετε εξελιχθεί αρκετά και ότι έχετε πετύχει κάποιους από τους στόχους σας?

Νίκος: Κάθε φορά θέτεται και ένας στόχος στην μπάντα. Ο κυριότερος που είχα πάντα είναι να κάνω όσο πιο πολλές συναυλίες γιατί πάνω από όλα μου αρέσει να βρίσκομαι επί σκηνής και να παρουσιάζω στο κόσμο την μουσική μας. Κοντά σε αυτό είναι η σύνθεση κομματιών τα οποία πρώτα θα τα ακούω εγώ ο ίδιος, όσο φυσικά και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, τα οποία θα αντιπροσωπεύουν εμάς τους ιδίους. Κάποια από τα αυτά είχαμε ως σκοπό να ηχογραφηθούν σε κάποιο CD και να τα ακούσει ο κόσμος. Αν τώρα κάποιος ακούσει το υλικό μας και του αρέσει τότε θα είμαστε πραγματικά χαρούμενοι όλοι μας στην μπάντα γιατί η σκληρή δουλειά που κάνουμε ανταμείβεται πραγματικά. Όσον αφορά την εξέλιξη, αυτό είναι κάτι που συμβαίνει. Κοιτάζοντας πίσω στο ξεκίνημα της μπάντας, τα βήματα προόδου που έχουν κάνει οι The Silent Rage είναι τεράστια. Αυτό μπορεί κάλλιστα να το διαπιστώσει και όποιος παρακολουθεί την μέχρι τώρα πορεία μας.

Ζήσης: Ποιές θεωρείτε ως τη πιο σημαντική σας στιγμή στη μέχρι τώρα πορεία σας? Να υποθέσω τα lives που κάνατε ως support στους Shadow Gallery, αλλά και το πρόσφατο με τους Rage και Grave Digger? Μιλήστε μας για αυτή σας την εμπειρία, δίπλα στα μεγαθήρια του χώρου.

Διονύσης: Κοίταξε να δεις, η αλήθεια είναι πως όταν σου λένε πως θα παίξεις live με κάποια ονόματα όπως αυτά, ρωτάς απλά "ρε μήπως ακούσατε λάθος?" (αχαχχαχαχα) και όχι γιατί πιστεύεις πως δεν το αξίζεις, απλά γιατί δεν πιστεύεις πως αυτοί που πλήρωνες και έτρεχες να πας μπροστά μπροστά να δεις ξαφνικά θα είναι μαζί σου backstage και θα πίνετε μπύρα παρέα συζητώντας για το πως είναι ο καιρός στην Αμερική η την Γερμανία αντίστοιχα και πως είναι να παίζεις στο Wacken. Από κάποια ώρα και μετά το συνηθίζεις αλλά όπως και να έχει είναι μια τεράστια γαμάτη αίσθηση που λες απλά πως "τελικά να πως είναι και η από εδώ πλευρά"..!! Εύχομαι να το ζήσουν όλες οι μπάντες που κάνουν αυτή την προσπάθεια.

Νίκος: Για εμένα ξεχωριστή στιγμή είναι η τελευταία μέχρι να έρθει η επόμενη. Όταν μας ανακοινώθηκε το ότι θα συμμετείχαμε ως support act στην συναυλία των Shadow Gallery, εκεί είχα πραγματικά να αντιμετωπίσω εγώ προσωπικά σε πρώτη φάση και εν συνεχεία η μπάντα, το γεγονός ότι μόλις είχαν φύγει τα παιδιά από το προηγούμενο line up και το τωρινό ήταν αρκετά φρέσκο. Δια μέσου της σκληρής δουλειάς που κάναμε μέσα από πρόβες καταφέραμε να σταθούμε επάξια. Παράλληλα αρχίσαμε να δουλεύουμε σε παλιότερο αλλά και νέο υλικό ώσπου ήρθε και η support εμφάνιση στην κοινή co-headline εμφάνιση των Rage & Grave Digger στο Fuzz Live Stage, ένα venue στο οποίο πάντοτε ήθελα να παίξω. Πόσο δε ως support act σε δύο μπάντες τις οποίες υπερ-αγαπώ και τις ακούω από μικρό παιδί. Παράλληλα ήρθε και η κυκλοφορία του “Harvester Of Souls EP”. Νιώθω πραγματικά ευτυχισμένος που έχω καταφέρει αυτά τα λίγα πραγματάκια μέχρι στιγμής. Η επόμενη μεγάλη στιγμή θα ήθελα να είναι ο δίσκος μας.

Ζήσης: Σίγουρα το EP είναι η προετοιμασία για το νέο άλμπουμ σωστά? Δουλεύετε ήδη πάνω σε αυτό?

Διονύσης: Ναι δουλεύουμε και ήδη έχουμε και άλλο ένα κομμάτι έτοιμο, το οποίο θα αρχίσουμε να το βάζουμε στις πρόβες σιγά σιγά να μας γίνει και αυτό οικείο ώστε να το ηχογραφήσουμε και αυτό μετέπειτα πιο εύκολα. Γενικότερα χρειάζεται χρόνος για να φτιάξεις ένα album έτσι όπως πρέπει να γίνει γιατί δεν μιλάμε πια για EP, που απλά παρουσιάζεις τα κομμάτια σου σαν δείγμα της δουλειάς σου. Πρέπει να είναι κρυστάλλινο, δυνατό, ογκώδες οπότε εκεί χρειάζεται πολλή δουλειά.

Ζήσης: Πάμε και σε κάποιες ποιό γενικές ερωτήσεις... Ποία η γνώμη σας για την Ελληνική σκηνή όσο αφορά τα συγκροτήματα, τα μέσα προβολής της αλλά και για τους Έλληνες οπαδούς?

Νίκος: Δεν έχουμε πραγματικά τίποτα να ζηλέψουμε σαν σκηνή σε σχέση με μπάντες του εξωτερικού. Διαθέτουμε πραγματικά ένα ‘βαρύ οπλοστάσιο’ αν θέλεις από σχήματα σε όλα τα ‘μήκη και πλάτη’ του ευρύτερου χώρου του metal. Το θέμα είναι όμως ότι ο Έλληνας είναι λάτρης της μπάντας που προέρχεται από το Gothenburg της Σουηδίας είτε ακόμα από το Los Angeles, όχι της μπάντας που έχει έδρα κάποια πόλη της Ελλάδας. Αν παρατηρήσεις οι μπάντες που σημειώνουν επιτυχία στην Ελλάδα και κατάγονται από την χώρα μας, είναι αυτές που έχουν ήδη σημειώσει και έχουν κάνει πράγματα στο εξωτερικό. Δεν χωρά αμφισβήτηση το γεγονός ότι όλες αυτές οι μπάντες δεν έχουν κουραστεί σκληρά για να το κάνουν αυτό. Αν είσαι μια underground μπάντα και θες να πετύχεις, δίχως να είσαι ώρες κλεισμένος μέσα σε ένα προβάδικο και να δουλέψεις, αν δεν δαπανήσεις χρήματα γι’ αυτό, πραγματικά δεν πρόκειται να κάνεις τίποτα. Είναι βασικοί κανόνες που πρέπει να ισχύσουν. Δίχως αυτούς δεν γίνεται. Η νοοτροπία όμως δύσκολα αλλάζει. Αν όμως και οι υποστηρικτές του metal στην χώρα μας έδιναν ευκαιρίες στις εγχώριες μπάντες, είμαι σίγουρος πως πολλά θα είχαν αλλάξει. Τα μέσα προβολής που διαθέτουμε ως χώρα θεωρώ ότι κάνουν εξαιρετική δουλειά αν και καλό θα ήταν πολλές φορές να καλύπτανε events από τοπικά σχήματα. Φυσικά ανάλογης στήριξης θα πρέπει να είναι και από τους Έλληνες οπαδούς.

Διονύσης: Θα συμφωνήσω με τον Νίκο σε ότι αφορά την προκατάληψη του Έλληνα οπαδού. Σίγουρα κάτι ξένο το βλέπουν όλοι διαφορετικά ακόμα και εγώ και εσύ. Απλά πιστεύω πως εδώ το λάθος είναι το εξής: δεν υπάρχει η ανάλογη μουσική παιδεία στην Ελλάδα στο χώρο του Metal με αποτέλεσμα αν δεν δαπανήσεις χρήματα να στείλεις έξω την δουλειά σου να κάνεις ένα mix & mastering της προκοπής, ποτέ δεν θα ακουστείς σαν τις μπάντες του εξωτερικού με αποτέλεσμα να μην φανείς ποτέ. Γιατί όπως και να το δούμε, οι απαιτήσεις του metal οπαδού στο αυτί του έχουν αυξηθεί. Άρα πάνω από όλα φταίει πιστεύω το στενό μυαλό του εκάστοτε Έλληνα που απλά δεν αφήνει αυτή την μουσική πλευρά να ανθήσει με προοπτικές στην χώρα μας. Αν και κακά τα ψέματα, πάλι καλά να λέμε που έχουμε φτάσει σε ένα επίπεδο που πριν 10 χρόνια ούτε στον ύπνο μας δεν το βλέπαμε. Τώρα παίζεις και ένα support σε ένα καλό μαγαζί η μπορείς και κλείνεις ένα live σε ένα μαγαζί με άλλες 2-3 εγχώριες μπάντες και σε βοηθάει λίγο να προβληθείς.

Ζήσης: Πιστεύετε ότι οι μπάντες θα πρέπει να καταφεύγουν σε ξένες εταιρίες, για να πετύχουν καλύτερα αποτελέσματα, αλλά και για να έχουν ελπίδες να ακουστούν παραέξω?

Νίκος: Στην Ελλάδα δυστυχώς υπάρχουν τέσσερις δισκογραφικές εταιρίες ή τουλάχιστον γνωρίζω εγώ τόσες. Από αυτές οι μισές κάνουν αξιόλογη δουλειά. Το θέμα είναι ότι υπάρχουν και στο εξωτερικό εταιρίες που απλά φέρονται στις μπάντες σαν στεγνοί εκμεταλλευτές. Αυτό μετά οδηγεί της μπάντες να κυκλοφορήσουν το album σαν μια αυτοχρηματοδοτούμενη δουλειά και στην τελική να λαμβάνουν όλα τα έσοδα αυτές. Όσο για το να ακουστείς παραέξω, και σε μια δισκογραφική εταιρία να είσαι, αν δεν τρέξεις εσύ όσο πιο πολύ μπορείς την κυκλοφορία σου, μην περιμένεις τρελά αποτελέσματα. Αυτό έχει να κάνει βέβαια με το πόσο σε υπολογίζει πάντα και το πόσο πιστεύει σε εσένα.

Ζήσης: Πάμε ξανά στους The Silent Rage. Ποιά είναι τα επερχόμενα lives στα οποία οι Έλληνες οπαδοί θα έχουν την ευκαιρία να σας ακούσουν?

Διονύσης: Μέχρι στιγμής είναι ένα live το όποιο θα πάρει μέρος στο γνωστό σε όλους μας, ΑΝ club, στις 5 Ιουνίου όπου θα παίξουμε μαζί με άλλες 3 αξιόλογες μπάντες, τους Spirits Engaged, τους Solid Faith και τους Μaplerun, που με τους τελευταίους είχαμε και την ευκαιρία να ξαναπαίξουμε μαζί τον περασμένο Οκτώβρη στο Κύτταρο, ανοίγοντας το live των Shadow Gallery και μπορώ να πω πως είναι πολύ καλά παιδιά, μας βοήθησαν πάρα πολύ στο στήσιμο και γενικώς σε ότι χρειαστήκαμε. Ελπίζουμε και σε περισσότερα lives με τον καιρό αν και παράπονο δεν έχουμε, γιατί μέσα σε 6 μήνες έχουμε παίξει 2 support που θεωρώ πως είναι από τις μεγαλύτερες στιγμές, ανοίγοντας τους Shadow Gallery όπως προείπα και πριν μερικές μέρες στο Fuzz live club τους Grave Digger και τους Rage.

Ζήσης: Λίγο πριν κλείσουμε την ωραία αυτή συζήτηση, θα θέλαμε να μας πεις τους τρόπους επικοινωνίας και σε ποιές σελίδες του διαδικτύου μπορούμε να βρούμε το συγκρότημα?

Νίκος: Οποιοσδήποτε θέλει να επικοινωνήσει μπορεί απλά να μας στείλει ένα email στην διεύθυνση [email protected] και από εκεί και πέρα στις σελίδες http://www.reverbnation.com/thesilentrage, http://www.facebook.com/pages/The-Silent-Rage/406261865458

Ζήσης: Σας ευχαριστώ πολύ που για ακόμα μια φορά επιλέξατε το Rock Overdose για να προβάλεις το συγκρότημα και τη δουλειά σας, και με την ευχή να σας πάνε όλα θετικά σου παραχωρώ το τελευταίο λόγο.

Διονύσης: Ευχαριστούμε και εμείς πάρα πολύ για την ευκαιρία που μας έδωσες και ο τελευταίος λόγος δε θα μπορούσε να είναι άλλος από το να πω σε όλες τις μπάντες που κάνουν την ίδια προσπάθεια με εμάς να συνεχίσουν να προσπαθούν γιατί πάνω από όλα το κάνουμε για την αγάπη που έχουμε σε αυτή τη μουσική.. Οπότε stay heavy και καλή επιτυχία σε όλους μας!

Νίκος: Σε ευχαριστώ πολύ και εγώ για το βήμα που μας έδωσες Ζήση μέσω του Rock Overdose να μιλήσουμε για την νέα μας δουλειά και όχι μόνο. Ελπίζουμε να δούμε κάποιους από τους αναγνώστες σας στην επερχόμενη μας εμφάνιση στις 5 Ιουνίου στο An Club στην Αθήνα παρέα με τους Maplerun, Solid Faith & Spirits Engaged.

Comments