Το Rock Overdose, εγκαινιάζει απόψε τη νέα του στήλη "Articles", όπου οι συντάκτες του webzine θα καταγράφουν τις προσωπικές τους απόψεις, (και όχι μόνο) και θα εφράζουνε τις ανησυχίες τους και τα πιστεύω τους.
Θα ξεκινήσουμε με το άρθρο του Δημήτρη Κεχρή, για το "ρατσισμό" στη μουσική...
Στο παρών άρθρο, δεν θα ασχοληθούμε ούτε με τον ρατσισμό ως κοινωνική μάστιγα, ούτε ως κάτι άλλο. Θα τον βάλουμε σε μεγάαααλα εισαγωγικά, θα του δώσουμε μεταφορική έννοια και θα τον βάλουμε δίπλα στην λέξη Μουσική.
Λέγοντας λοιπόν την φράση που έχει ως τίτλο το άρθρο, εννοείται πως δεν θα ασχοληθώ με την soul, την funk, το rap και άλλα είδη που έχουν γεννηθεί από μαύρους. Μιλάω για τον ρατσισμό που κυριαρχεί από τον έναν ακροατή στον άλλον και διαλύει το οτιδήποτε μας έχει μάθει τόσα χρόνια η Μουσική.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, άκουγα τον έναν να λέει πως ακούει Thrash και ο άλλος που ακούει Power είναι για τον π****ο. Ο Death-άς έκραζε τον Heavymetal-ά, ο τυπάς με το tattoo Metallica έκραζε εμένα που άκουγα Maiden, ο Γοτθοmetal-άς έλεγε πως όλοι είναι για τα μπάζα (μη πώ την κακιά λέξη) και πως αυτός εκδηλώνει κάτι το μυστικιστικό που υπήρχε δισεκατομύρια χρόνια πριν και καλεί πνεύματα και συχνάζει στο (τότε) Underworld και στο SecondSkin. Στο τέλος, βέβαια, όλοι ενώνονταν και έκραζαν ομαδικά τα φλώρια που ακούγαν hip-hop, pop, ελληνόφωνη ""rock"" και οτιδήποτε άλλο εκτός rock-metal. Αντίστοιχα βέβαια, όσοι ακούγαν hip-hop, pop, ελληνόφωνη ""rock"" κράζανε τους Metal-άδες.
Όποιος είναι ακόμα έτσι και λέει τέτοιες πίπε*ς, μπορεί να σταματήσει επιτόπου να διαβάζει, να βαφτεί μπλε και να πέσει στο δάσος, για να τον ξεχωρίζουμε και να τον βαράμε. Για τα υπόλοιπα δίποδα (ή τετράποδα, ανάλογα την στάση) ανθρωποειδή, πέρα από το γεγονός πως ευτυχώς δεν επηρεάστηκαν από βλαμμένα στερεότυπα που υπήρχαν και θα υπάρχουν, καλό θα ήταν να αρχίσουν να διευρύνουν (όσοι δεν έχουν ήδη ξεκινήσει) τους Μουσικούς τους ορίζοντες.
Και ήρθε η ώρα που όλοι περιμέναμε!!!
Αγαπητέ thrash-ά, το power ήταν, είναι και θα είναι μια υπερδύναμη που στο underground έχει απίστευτα συγκροτήματα που πραγματικά, παίζουν πολύ πιο γρήγορα (αφού αυτό ""θες""), πολύ πιο μελωδικά και με περισσότερο νόημα από τα συγκροτήματα που λες πως ακούς. Αγαπητέ power-ά, το είδος σου έχει χαθεί από το mainstream από την εποχή που οι Helloween έβγαλαν το ""Pink Bubbles..."". Οπότε όποιος κράζει χωρίς να έχει ψάξει βαθειά το θέμα, καλώς ή κακώς έχει δίκιο. Αγαπητέ Death-ά, αν δεν υπήρχε το Metal του "70 και του "80, εσύ αυτή την στιγμή θα ήσουνα μια κάμπια (όντως, αφού αυτό θες να είσαι).
Αγαπητέ Heavymetal-ά, ανανέωσε λίγο τις απόψεις σου πάνω στην Μουσική..! Δεν γίνεται να σε ρωτάνε τί ακούς και να απαντάς ""Priest και Angelwitch"". Δεν λέω κάτι κακό για τα συγκροτήματα, αλλά ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ. Οι εποχές έχουν αλλάξει και καλώς ή κακώς, τα περισσότερα συγκροτήματα των δεκαετιών αυτών, έχουν παρακμάσει. Καλέ μου φίλη (όντως) wannabe-γότθε, οι Fields of Nephilim, οι Sisters of Mercy, οι Bauhaus, οι Paradise Lost, οι My Dying Bride και οι θεοί μου Christian Death, είτε σου αρέσει είτε όχι, περνάνε ΓΑΜΑΤΑ, rock n" roll και αφήνουνε τα συναισθήματά τους ελεύθερα όταν παίζουν ΜΟΥΣΙΚΗ. Όχι real-life. ΗΜΑΡΤΟΝ Dio!
Δεν θα μιλήσω για τα υπόλοιπα Μουσικά ρεύματα αφού ήδη το έχω κουράσει. Ελπίζω να πιάσατε το point μου. Παίδες, η Μουσική είναι μία, δεν χρειάζεται ούτε ταμπέλες για να επιβιώσει ούτε βλαμμένους οπαδούς-του-κόλου για υποστήριξη. Η Μουσική χρειάζεται πάθος, συναίσθημα και οπαδούς με ΣΚΕΨΗ.
Υ.Γ. ""Μεταλλάς είσαι στην ψυχή, όχι στα ρούχα. Και δεν σημαίνει πως ακούς μόνο metal (έλεος). Σημαίνει πως ακούς Μουσική μα έχεις αδυναμία στο συγκεκριμμένο ιδίωμα.""
Για το RockOverdose.gr,
Jimmakos Kechris
[email protected]
Comments
