A STAR IS BORN
58 ετών γίνεται σήμερα ο Eric Adams, τραγουδιστής των Manowar από το 1980 που ιδρύθηκαν. Ο Louis Marullo, όπως είναι το αληθινό του όνομα, έδειξε ενδιαφέρον για τη μουσική από τα εννιά του χρόνια αφού λάτρευε να παίζει κιθάρα ενώ πήγαινε σε κάθε σόου των Deep Purple λόγω του θαυμασμού που έτρεφε για τον Ian Gillan. Οι φωνητικές του δυνατότητες φάνηκαν από νωρίς, μια και σε ηλικία μόλις 12 ετών κυκλοφόρησε ένα single με την garage μπάντα που είχε φτιάξει εκτελώντας χρέη τραγουδιστή. Ο Adams φημίζεται για το απίστευτο εύρος της φωνής του που απλώνεται σε τέσσερις οκτάβες καθώς και για την ικανότητα του να κρατά μια κραυγή στις εμφανίσεις του με την μπάντα για πάνω από 40 δευτερόλεπτα. Παρά το γεγονός ότι η καριέρα του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη metal μουσική, ο ερμηνευτής δεν περιορίζεται σε αυτό το είδος. Μια εντυπωσιακή στιγμή της καριέρας του και μεγάλο κατόρθωμά του καταγράφεται το 1999, όταν τραγούδησε την άρια "Nessun Dorma" του Puccini για να τιμήσει τους ιταλούς οπαδούς των Manowar. Μεγάλη του αγάπη πέρα από το τραγούδι είναι το κυνήγι με τόξο ενώ είναι και ικανός κατασκευαστής τόξων. Το 2006 μαζί με τον Chester Moore, ανέλαβε την παραγωγή ενός DVD με τίτλο “Wild Life and Wild Times” στο οποίο εμφανίζεται και έχει συνθέσει και τη μουσική. Το καλλιτεχνικό του όνομα είναι συνδυασμός των ονομάτων των δύο γιων του, Eric και Adams.
Τα 45 του χρόνια κλείνει ένας από τους πιο καταξιωμένους κιθαρίστες του χώρου, ο ιδρυτής των Dream Theater, John Petrucci. Γεννημένος στη Νέα Υόρκη με Ιταλικές ρίζες, ξεκίνησε στα οκτώ του να μαθαίνει κιθάρα απλά και μόνο για να του επιτρέπεται να πηγαίνει για ύπνο αργότερα όπως η αδερφή του που μάθαινε πιάνο. Αν και τα παράτησε κάποια στιγμή, ξανάπιασε την κιθάρα στα 12 του χρόνια όταν ο παιδικός φίλος του και αργότερα κιμπορντίστας των Dream Theater, Kevin Moore, του πρότεινε να μπει στην μπάντα του. Τότε ήταν που συνειδητοποίησε το πάθος του για την μουσική, κάνοντας εξάσκηση καθημερινά περίπου 6 ώρες. Το 1985 που φοιτούσε στο Berklee College of Music, μαζί με τους συμφοιτητές του, τον μπασίστα John Myung και τον ντράμερ Mike Portnoy , αποφασίζουν να σχηματίσουν μια μπάντα της οποίας το αρχικό όνομα ήταν Majesty και ένα χρόνο μετά μετονομάστηκε σε Dream Theater. Ο Petrucci είναι ακόμη μέλος του project Liquid Tension Experiment και έχει εμφανιστεί ως guest και σε άλμπουμ άλλων καλλιτεχνών. Το 2001 ήταν προσκεκλημένος των Joe Satriani και Steve Vai σε μια περιοδεία με όνομα “G3 Guitar Tour” που του έδωσε την έμπνευση για να συνθέσει και ένα δικό του σόλο άλμπουμ το οποίο κυκλοφόρησε το Μάρτιο του 2005, ενώ έλαβε μέρος και στα “G3 Guitar Tour” τις χρονιές 2005, 2006 και 2007. Ο καλλιτέχνης, εκτός από το να παίζει κιθάρα, έχει συμβάλλει και στην παραγωγή όλων των άλμπουμ της μπάντας του από το 1999, εκτελεί χρέη συνθέτη και κάνει και δεύτερα φωνητικά. Το περιοδικό GuitarOne τον έχει συγκαταλέξει μέσα στους 10 καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών.
Γενέθλια και για την Sharon den Adel που κλείνει τα 38 της χρόνια. Η Ολλανδικής καταγωγής τραγουδίστρια, γνωστή ως ιδρυτικό μέλος και frontwoman των Within Temptation, έχει ζήσει μια αν μη τι άλλο μια έντονη ζωή που ξεκινά από όταν ήταν παιδί. Με τους γονείς της ταξίδευαν πάρα πολύ, έχοντας ζήσει σε δέκα τουλάχιστον διαφορετικές χώρες, μεταξύ των οποίων το Μπαλί και η Ινδονησία. Όταν μπήκε στο γυμνάσιο επέστρεψε στην Ολλανδία και αντιπαθούσε το σχολείο ως τη στιγμή που ενσωματώθηκε στην σχολική μπάντα. Λίγο αργότερα γνώρισε τον Robert Westerholt που έπαιζε σε άλλη μπάντα και ερωτεύτηκαν. Αποφάσισαν έτσι να διαλύσουν τις μπάντες του και να σχηματίσουν τη δική τους, αρχικά με το όνομα “The Portal”, ώσπου κυκλοφόρησαν ένα κομμάτι και το άλλαξαν σε Within Temptation. H Sharon πριν εργαζόταν σε εταιρεία μόδας, αλλά με την ολοένα αυξανόμενη επιτυχία των Within Temptation αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον κόσμο της μόδας για να αφιερωθεί στη μουσική. Στο ενεργητικό της έχει αρκετές συνεργασίες, όπως με τους Avantasia, Timmo Tolki, Armin Van Buren και άλλους. Μαζί με τον Robert Westerholt, έχουν τρία παιδιά και ζουν στην Ολλανδία.
ALBUM ANNIVERSARY
Πέντε χρόνια έχουν περάσει από το δέκατο τρίτο άλμπουμ των Riot, το “Army of One” με τους Αμερικανούς να αποδεικνύουν ότι αν και βρίσκονται ενεργά στη δισκογραφία από 1977, μπορούν ακόμη να φτιάχνουν όμορφους δίσκους. Το “Army of one” είναι μια δουλειά που συνδυάζει τη δύναμη με τη μελωδία αποτελούμενο από κομμάτια σε γρήγορο heavy metal ρυθμό και άλλα σε πιο κλασσικό ροκ ύφος χαμηλότερης ταχύτητας. Η φωνή του τραγουδιστή τους, Mike DiMeo, είναι τόσο ευέλικτη ώστε να υποστηρίζει τα κομμάτια ανεξάρτητα από το στυλ τους. Αλλά και οι δύο έμπειροι κιθαρίστες τους ,Mark Reale και Mike Flyntz, αναδεικνύουν το ταλέντο τους μέσα από μερικά εντυπωσιακά riff και σολαρίσματα. Οι Riot αναμφίβολα δεν έχουν αναγνωριστεί όσο θα περίμενε κανείς δεδομένου των ποιοτικών δίσκων που έχουν κυκλοφορήσει στα 35 χρόνια πορείας τους, σίγουρα όμως οι οπαδοί τους αν μη τι άλλο θα εκτιμήσουν μία ακόμη πολύ καλή δουλειά τους.
12 Ιουλίου του 1994, ο Alice Cooper, για πρώτη φορά μετά το «Dada», επιλέγει να κυκλοφορήσει ένα concept άλμπουμ, τίτλος του οποίου είναι “The last temptation”. Ο δίσκος στρέφεται γύρω από ένα αγόρι με το όνομα Stevens και έναν μυστηριώδη σόουμαν, με υπερφυσικές ικανότητες και περιγράφεται ως «η προσπάθεια ενός άνδρα να δει την αλήθεια μέσα απ’ τον παραλογισμό της σύγχρονης ζωής». Παρουσιάζοντας ένας ιδιαίτερα στοχαστικό χαρακτήρα σε σχέση με την προηγούμενη κυκλοφορία του, καταπιάνεται με θέματα όπως η πίστη, ο πειρασμός, η αποξένωση και οι απογοητεύσεις της σύγχρονης ζωής. Μουσικά ο καλλιτέχνης απομακρύνεται από το pop metal στυλ του και ο ήχος γίνεται λίγο πιο σκοτεινός με συνθέσεις κομματιών που δεν αποσκοπούν στην αναμετάδοσή τους από τα ραδιόφωνα. Μάλιστα, ορισμένες στιγμές ο ρυθμός πέφτει χαρακτηριστικά και τα φωνητικά ακούγονται τόσο ήρεμα που από μόνα τους θα έφερναν ίσως πλήξη, είναι όμως και αυτή μια επιλογή για να αποδοθεί το όλο concpept. Στο άλμπουμ συμμετέχουν και guest μουσικοί μεταξύ των οποίων οι Chris Cornell, John Purdell κ.α. Μαζί κυκλοφόρησε και ένα βιβλίο κόμικς, αποτελούμενο από τρία μέρη, γραμμένο απ’ τον Neil Gaiman που απεικονίζει την ιστορία του δίσκου.
Για το RockOverdose: Χαρά Νέτη
Comments
