ALBUM ANNIVERSARY
28 χρόνια πριν, κυκλοφορεί το τέταρτο άλμπουμ των Manowar, Sign of the hammer, άλμπουμ απόσταγμα μιας εξαιρετικά δημιουργικής περιόδου για το συγκρότημα, που λίγους μήνες νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει και το κομβικό “Hail to England”. Μεγάλο προσόν του συγκεκριμένου δίσκου είναι το ότι συνδυάζει πολλά από τα στοιχεία που ξεχώρισαν στις τρεις πρώτες δουλειές τους. Γενικά η μπάντα κρατά τη συνταγή που έχει αφομοιώσει πλέον απόλυτα και δεν προχωρά σε πειραματισμούς ή καινοτομίες. Ενώ τα δύο πρώτα κομμάτια του δίσκου χαρακτηρίζονται από έναν πιο εμπορικό ήχο, η επική πλευρά των Manowar κάνει την εμφάνιση της στο τρίτο τραγούδι, το “Thor” και διατηρείται στη συνέχεια του άλμπουμ. Το επικό στοιχείο φωνάζει και από το εξώφυλλο του άλμπουμ, με το εικονιζόμενο σφυρί να συνδέεται άμεσα με τον θεό Thor της σκανδιναβικής μυθολογίας. Η ποικιλία των συνθέσεων κρατά το ενδιαφέρον του ακροατή, αφού υπάρχουν και heavy metal, hard rock συνθέσεις αλλά και άκρως επικά κομμάτια ενώ σε λίγες περιπτώσεις δε λείπουν και οι thrash επιρροές. Το αποκορύφωμα πάντως της επικής ατμόσφαιρας του άλμπουμ είναι στο “Guyana (Cult of the Damned)”, το κομμάτι που κλείνει το άλμπουμ και αποτελεί αναφορά στη μαζική αυτοκτονία του 1978 στη βορειοδυτική Γουιάνα. Ο Joey DeMaio πιστώνεται τη σύνθεση και την εκτέλεση ορισμένων εξαιρετικών μπασογραμμών. Ο Adams βάζει πάντα τη δική του πινελιά μέσα από τις ερμηνείες του στα κομμάτια, διατηρώντας τη χαρακτηριστική δύναμη της φωνής του και κάνοντας χρήση των χορωδιακών φωνητικών στο μέτρο που πρέπει. Η παραγωγή προσπαθεί να αναδείξει ένα πιο ακατέργαστο ήχο αλλά θεωρείται γενικά κατώτερη του Hail to England. Το “Sign of the Hammer” είναι μια πολύ καλή δουλειά που μαζί με τις πρώτες τρεις κυκλοφορίες τους θεωρούνται ίσως οι καλύτερες κυκλοφορίες των Manowar που έχουν ασκήσει τρομερές επιρροές.
1. All Men Play On 10
2. Animals
3. Thor (The Powerhead)
4. Mountains
5. Sign Of The Hammer
6. The Oath
7. Thunderpick
8. Guyana (Cult Of The Dammed)
Επιστρέφοντας στην κλασσική τριμελή σύνθεση τους, μετά την αποχώρηση του Würzel το 1995, οι Motörhead κυκλοφορούν Overnight Sensation δεκάξι χρόνια πριν. Μπορεί το έμψυχο δυναμικό να μειώνεται, η heavy προσέγγιση στον ήχο τους όμως αυξάνεται δραστικά συγκριτικά με το “Sacrifice” που είχε προηγηθεί. Σύμφωνα με τον ηγέτη της μπάντας, Lemmy, η διαδικασία εξελίχθηκε σαν ήταν τέσσερις και όχι τρεις. Απλά ο Phil Campbell επειδή ήταν μόνος του, είχε μεγαλύτερη πίεση και φόρτο εργασίας, όμως ανταποκρίθηκε μια χαρά. Όσον αφορά τον Mikkey Dee, ο Lemmy προσέθεσε ότι ήταν ως συνήθως τέλειος, ολοκληρώνοντας τα μέρη των ντραμς πολύ γρηγορότερα από το πρόγραμμα, αυτή τη φορά σχεδόν σε μία μέρα. Το άλμπουμ αποτελείται από έντεκα κομμάτια, καλά, ποιοτικά που έχουν έχουν αρκετά διαφορετικά πράγματα να επιδείξουν το καθένα, από slow, μέτριες, μέχρι γρήγορες ταχύτητες,rock and roll επιρροές άλλοτε περισσότερες και άλλοτε όχι, heavy ύφος σε ποικίλλες ποσότητες. Οι μπαλάντες δε λείπουν ενώ έκπληξη αποτελεί το cool “Listen To Your Heart” βασισμένο σε ήχο από ακουστικές κιθάρες. κομμάτια. Στην κορυφή όλων πάντως φιγουράρει το κλασσικό “I Don't Believe a Word”. Η παραγωγή του Howard Benson, ενός από τους πιο ακριβοπληρωμένους παραγωγούς, είναι ογκώδης και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τον ήχο του άλμπουμ. Για πρώτη φορά επίσης από την εποχή του “Ace of spades” απεικονίζονται στο εξώφυλλο τα πρόσωπα της μπάντας. Ο δίσκος που ικανοποίησε απόλυτα τις προσδοκίες των οπαδών τους είναι μια πραγματικά καλή κυκλοφορία, η τελευταία των Motörhead για την δεκαετία των 90’s.
1. Civil War
2. Crazy Like A Fox
3. I Don't Believe A Word
4. Eat The Gun
5. Overnight Sensation
6. Love Can't Buy You Money
7. Broken
8. Them Not Me
9. Murder Show
10. Shake The World
11. Listen To Your Heart
Έχουν περάσει 27 χρόνια από τη δεύτερη δισκογραφική δουλειά των Fates Warning, το The Spectre Within. Με ένα ντεμπούτο άλμπουμ σε πρώιμο ήχο βασισμένο έντονα σε maidenικές επιρροές και το συγκρότημα να ψάχνει τον μουσικό του προσανατολισμό, η δεύτερη προσπάθεια τους έρχεται να επιδείξει τα σημάδια εξέλιξης και ωριμότητας που έχουν επέλθει στις τάξεις τους. Τα σημάδια αυτά είναι έντονα κυρίως όσον αφορά τα τεράστια άλματα βελτίωσης που πραγματοποιούν στις συνθέσεις τους. Έτσι, την απλοϊκότητα των συνθέσεων του "Night on Brocken" διαδέχονται κομμάτια πολύπλοκα και περίτεχνα ως προς τη δομή τους. Παρακολουθούμε λοιπόν την μπάντα να κάνει τα πρώτα βήματα επέκτασης της στη σφαίρα της progressive metal, κάτι που θα συμβεί σε μεγαλύτερο βαθμό στη συνέχεια. Η κιθαριστική δουλειά, τα riff και τα σόλο είναι αρκετά τεχνικά ώστε να εντυπωσιάσουν και γενικά δίνεται βαρύτητα στην έντονη μελωδικότητα και την απόδοση σκοτεινής ατμόσφαιρας μέσα στα κομμάτια, τα οποία σφύζουν από ένταση και πάθος. Ο John Arch αρχίζει να πειραματίζεται περισσότερο με την μεγάλου εύρους φωνή του και επιλέγει συχνά να ερμηνεύει σε ψηλές νότες κάτι που όμως ενδέχεται κιόλας να κουράσει τον ακροατή από κάποια στιγμή κι έπειτα. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό των ερμηνειών του είναι πως πολλές φορές επιλέγει να μην περιορίζεται φωνητικά πατώντας πάνω στα riff, αλλά να λειτουργεί πιο ανεξάρτητα. Οι στίχοι του τραγουδιστή περιστρέφονται γύρω από την έννοια του θανάτου και της μεταθανάτιας ζωής, υπό διαφορετικό πρίσμα σε κάθε περίπτωση. Η παραγωγή είναι υψηλότερων στάνταρ επίσης. Οι Fates Warning μέσα από το “Spectre Within” δείχνουν ότι μπορούν να μετουσιωθούν σε μια μεγάλη δύναμη της metal σκηνής, βάζοντας τις βάσεις για μια ανοδική, σπουδαία πορεία.
1. Traveler in Time
2. Orphan Gypsy
3. Without A Trace
4. Pirates of the Underground
5. The Apparition
6. Kyrie Eleison
7. Epitaph
Για το RockOverdose.gr: Χαρά Νέτη & The Unknown Force
Comments
