ALBUM ANNIVERSARY
Βρισκόμαστε στο ξεκίνημα της δεκαετίας του ’90, για την ακρίβεια 21 χρόνια πριν και η είδηση μιας διπλής κυκλοφορίας των Gus N Roses, προκαλεί απίστευτη ανυπομονησία σε εκατομμύρια κόσμο, αφού η μπάντα έχει ήδη καθιερωθεί στο χώρο, με συνεχή προβολή από τα Μ.Μ.Ε. κι ας έχουν περάσει μόνο τέσσερα χρόνια από το πρώτο, σαρωτικό της άλμπουμ. Αναμφίβολα μετά την εκκωφαντική επιτυχία του “Appetite for destruction” τα Use your Illusion συμπεριλαμβάνονται στα πλέον αναμενόμενα άλμπουμ στην ιστορία της ροκ. Πρόκειται για το πιο φιλόδοξο εγχείρημα τους, για την επίτευξη του οποίου, χρειάστηκαν τρία χρόνια δουλειάς και υπομονής. Οι Αμερικανοί, δε διατηρούν στον ήχο τους την ωμή δύναμη που εξέπεμπε το ντεμπούτο τους και κάνουν μια στροφή κρατώντας ένα hard rock ύφος εμπλουτισμένο όμως με στοιχεία από blues, κλασσική ή punk μουσική. Σημαντικό ρόλο στην αλλαγή του μουσικού στυλ παίζει και η αντικατάσταση του ντράμερ τους Steven Adler, με τον πρώην ντράμερ των Cult, Matt Sorum. Η μουσική κατεύθυνση που θα ακολουθούσε το συγκρότημα αποτέλεσε μείζον ζήτημα που επέφερε εντάσεις μεταξύ των Slash, Izzy Stradlin,και Axl Rose, με τους δύο κιθαρίστες να επιθυμούν να κρατήσουν τις hard rock ρίζες του ήχου τους σε αντίθεση με τον Rose. Ο Slash στη βιογραφία του ισχυρίζεται πως, πέραν του ότι θα προτιμούσε να είχε κάνει ένα δίσκο με δέκα μόνο κομμάτια, με μεγαλύτερη αμεσότητα, η δική του βασική διαφωνία με τον Axl Rose, αφορούσε τα synthesizer, με την χρήση των οποίων πάντοτε διαφωνούσε. Αυτό ευτυχώς που υπερίσχυε τελικά των διαφωνιών ήταν ευτυχώς η καλή χημεία μεταξύ τους. Το γεγονός πάντως ότι το Use Your Illusion I, έχει σκληρότερο ήχο από το II (που όμως είναι πιο συνεπές), είναι συμπτωματικό, αφού δεν υπήρξε μουσική διάκριση μεταξύ των δύο άλμπουμ και τα κομμάτια συμπεριλήφθηκαν τυχαία στο καθένα. Οι δίσκοι, παρουσιάζουν αμφότεροι αξιόλογα κομμάτια, που η πλειοψηφία τους ανήκει στα κλασσικά της μπάντας. Μερικά από αυτά μάλιστα είχαν γραφτεί στο ξεκίνημα της καριέρας τους και απλά δεν συμπεριλήφθηκαν στο “Appetite for destruction”. Όλοι στους κόλπους του συγκροτήματος, δείχνουν σημάδια εξέλιξης και ωριμότητας και πιάνουν υψηλή απόδοση. Από τον Slash που φέρνει εις πέρας τα κιθαριστικά του καθήκοντα στο έπακρο μέχρι τον Stradlin, η παρουσία του οποίου είναι ισχυρή, ιδίως στο πρώτο από τα δύο άλμπουμ, έχοντας σημαντική συμβολή στο συνθετικό τομέα και βάζοντας τις βάσεις για τη δημιουργία μερικών απίθανων σόλο που τελικά έπαιξε ο Slash. Ο Duff McKagan είναι επίσης πολύ καλός, αν και σε στιγμές φαίνεται να τον επισκιάζουν οι δύο κιθαρίστες ενώ ασφαλώς όλο το έργο αναδεικνύεται από τον Axl Rose που με το εύρος της φωνής του και την απόδοση του τόσο στα άλμπουμ όσο και στην τεράστια περιοδεία που ακολουθεί, αποδεικνύει πως δικαιολογημένα συγκαταλέγεται μέσα στους πιο σημαντικούς frontman της εποχής του. Μπορεί τα Use your Illusion να πέρασαν από σαράντα κύματα για να ολοκληρωθούν, μεταξύ άλλων υπήρξαν και σοβαρές δυσκολίες όσον αφορά την επίτευξη του τελικού ήχου κατά τη διάρκεια του μιξαρίσματος, η αποδοχή που εισέπραξαν όμως δικαίωσαν την μπάντα. Υπολογίζεται ότι σε δύο ώρες πουλήθηκαν περίπου 500.000 αντίτυπα από τους δύο δίσκους. Μέχρι σήμερα έχουν πουλήσει μαζί κοντά στα 35 εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως, με το II πάντως να έχει προβάδισμα, έχοντας και την υπεροχή στα chart αφού έπιασε την κορυφή τόσο σε Βρετανία όσο και σε Αμερική.
Use your Illusion I Use your Illusion II
1. Right Next Door to Hell 1. Civil War
2. Dust N' Bones 2. 14 Years
3. Live And Let Die 3. Yesterdays
4. Don't Cry (Original) 4. Knockin' On Heaven's Door
5. Perfect Crime 5. Get In The Ring
6. You Ain't The First 6. Shotgun Blues
7. Bad Obsession 7. Breakdown
8. Back Off Bitch 8. Pretty Tied Up
9. Double Talkin' Jive 9. Locomotive
10. November Rain 10. So Fine
11. The Garden 11. Estranged
12. Garden Of Eden 12. You Could Be Mine
13. Don't Damn Me 13. Don't Cry (Alternate Lyrics)
14. Bad Apples 14. My World
15. Dead Horse
16. Coma
Την ίδια μέρα, ανεβαίνει στα ράφια και το έκτο άλμπουμ του Ozzy Osbourne, το No more tears. Ο Ozzy επιθυμεί να κάνει διαφορετικό από το παρελθόν, να συστηθεί και σε καινούριο κοινό, να δώσει μια νέα ώθηση στην καριέρα του. Και το καταφέρνει αφενός με τη βοήθεια μιας ομάδας δυνατών μουσικών, επιστρατεύοντας αφετέρου την μορφή που ακούει στο όνομα Lemmy Kilmister, για να του χαρίσει τους στίχους σε τέσσερα κομμάτια του άλμπουμ. Ο άνθρωπος όμως που πιστώνεται τα μέγιστα, αποδεικνύοντας στο έπακρο την αξία και το μουσικό του μέγεθος δεν είναι άλλος από τον Zakk Wylde. Ο Αμερικανός κιθαρίστας, συνθέτει ποικίλες και συναρπαστικές μελωδίες, ογκώδη riff και μαγικά σόλο, τα οποία εκτελεί στη συνέχεια με όλη τη δεξιοτεχνία που τον χαρακτηρίζει. Σημαντική είναι και η συμβολή του μπασίστα Bob Daisley, τα καθήκοντα του οποίου είναι αυξημένα, ανταποκρίνεται όμως απόλυτα στις ανάγκες του δίσκου, κρατώντας το ρυθμό όπως πρέπει. Η φωνή του σπουδαίου Ozzy, κλέβει την παράσταση όπως είναι μάλλον αναμενόμενο, χρωματίζοντας και αναδεικνύοντας τα κομμάτια που διαπραγματεύονται στιχουργικά θέματα κακοποίησης, θλίψης και έντονων συναισθηματικών καταστάσεων. Η καλή παραγωγή τέλος, δίνει μεγαλύτερη αξία στο όλο σύνολο με όλα τα όργανα να ακούγονται πεντακάθαρα. Τα επικριτικά σχόλια που έγιναν για το άλμπουμ, αφορούν το γεγονός ότι περιέχει τρεις μπαλάντες, νούμερο που θεωρείται αυξημένο καθώς και η προσπάθεια να είναι τα κομμάτια φιλικά προς το ραδιόφωνο. Το No more tears έφτασε στο νούμερο 17 στα βρετανικά album chart και στην 7η θέση στο αμερικάνικο Billboard 200 albums chart. Οι πωλήσεις του ως σήμερα ανέρχονται σε περισσότερο από 5 εκατομ. αντίτυπα παγκοσμίως. Θεωρείται ένα από τα ισχυρότερα άλμπουμ στην καριέρα του Ozzy, που τολμά να κάνει την υπέρβαση, με αναζωογονημένο ήχο, ακολουθώντας τις μουσικές εξελίξεις της εποχής.
A STAR IS BORN
52 ετών γίνεται σήμερα ο Αμερικάνος κιθαρίστας και συνθέτης της progressive metal μπάντας King’s X, Ty Tabor. Έχοντας τα ερεθίσματα από τον πατέρα του, που ήταν ένας ολοκληρωμένος μουσικός της bluegrass σκηνής, ξεκίνησε από νεαρή ηλικία να τραγουδάει και να παίζει κιθάρα και στις αρχές της εφηβείας του μαζί με τον αδερφό του και τον πατέρα του έπαιζαν σε μια bluegrass μπάντα. Έκαναν εμφανίσεις σε διάφορα φεστιβάλ και μαγαζιά με θρύλους του συγκεκριμένου μουσικού ιδιώματος. Ο Tabor είχε επίσης επιρροές από τη rock and roll μουσική της δεκαετίας του ’60 και του ’70 και στα εφηβικά του χρόνια έπαιζε και σε ροκ μπάντες. Μια από αυτές ήταν και οι Matthew με τους οποίους όταν τελείωσε το σχολείο, άρχισε να κάνει περιοδείες στη Νότια Αμερική. Πέρασαν μάλιστα δύσκολα στην συγκεκριμένη περιοδεία και αναγκάζονταν να παίζουν κάποιες φορές σε χώρους πάρκινγκ κάποιων εστιατορίων με αντάλλαγμα φαγητό. Λίγο αργότερα, άφησε τους Matthew και αποφάσισε να μετακινηθεί στο Spingfield του Missouri, ώστε να παρακολουθήσει το κολλέγιο Evangel καταφέρνοντας γρήγορα να εδραιωθεί στην τοπική μουσική σκηνή. Με ένα γκρουπ στο οποίο έπαιζε είχε την ευκαιρία να ανοίξει την εμφάνιση του κιθαρίστα Phil Keaggy. Το βράδυ όμως πριν το σόου, ο ντράμερ του γκρουπ του, παραιτήθηκε. Αντί να ακυρώσουν την εμφάνισή τους και να χαθεί μια τεράστια ευκαιρία, ο Tabor, προσφέρθηκε να παίξει ο ίδιος. Χωρίς όμως να έχει δικά του τύμπανα, αναγκάστηκε να ζητήσει από τον ντράμερ του Keaggy να χρησιμοποιήσει τα δικά του. Ο ντράμερ, που τύχαινε να είναι ο Jerry Gaskill (μέλος αργότερα των King’s X), συμφώνησε και το σόου πραγματοποιήθηκε. Οι δρόμοι των δυο μουσικών ξανασυναντήθηκαν, κατά τη διάρκεια ορισμένων ηχογραφήσεων ντέμο με τους Tracy Zinn Band, έγιναν φίλοι και συνέχισαν παρέα πάνω σε άλλα μουσικά project. Την άνοιξη του 1980, έγινε πρόταση στον Tabor να παίξει σε ένα talent show για γυναικείες φωνές, στο Evangel. Στην ακρόαση βρισκόταν και ο Doug Pinnick, που ενθουσιάστηκε από την απόδοση του Tabor, γνωρίστηκε μαζί του, κράτησαν επαφές και άρχισαν να συνεργάζονται μουσικά οι δυο τους. Οι Tabor, Gaskill και Pinnick μαζί με τον κιθαρίστα Dan McCollam, σχημάτισαν τους The Edge που με την πάροδο του χρόνου εξελίχθηκαν σε King’s X. Από τότε ο Tabor, έχει γίνει ένας από τους πλέον αναγνωρίσιμους και σεβαστούς κιθαρίστες στη μουσική. Το στυλ παιξίματος του και οι τόνοι στην κιθάρα του, σε συνδυασμό με τα φωνητικά και τις συνθέσεις του, αποτέλεσαν καθοριστικά στοιχεία στον ήχο των King’s X. Ο μουσικός έχει επίσης τις δικές του εγκαταστάσεις ηχογραφήσεων στο Texas, τα Alien Beans Studios. Αφού συμπλήρωσε 15 χρόνια παρουσίας στο συγκρότημα, κυκλοφόρησε την πρώτη σόλο δουλειά του το 1997 με αρκετά από τα κομμάτια του να επανηχογραφούνται και να συμπεριλαμβάνονται σε δεύτερο άλμπουμ, ένα χρόνο αργότερα. Μέχρι το 2010 είχε κυκλοφορήσει άλλα τέσσερα άλμπουμ. Στην μακρόχρονη πορεία του ως μουσικός έχει διατελέσει μέλος και πολλών άλλων συγκροτημάτων.
Για το RockOverdose.gr: Χαρά Νέτη
Comments
