ALBUM ANNIVERSARY
Μια μπάντα συνώνυμο της εξέλιξης και της συνέπειας, έρχεται δέκα χρόνια μέσα από το τέταρτο άλμπουμ της να κερδίσει τους πάντες. Οι Amon Amarth κυκλοφορούν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ τους, το Versus the World και συνεχίζουν με αξιώσεις την πορεία τους στο στερέωμα της metal. Στη νέα τους αυτή προσπάθεια, διατηρούν τον δικό τους άμεσα αναγνωρίσιμο ήχο, του δίνουν όμως μια πιο χαμηλών τόνων και βαρύτερη αίσθηση, σε σχέση με πριν. Όπως σχολιάζει ο τραγουδιστής τους, Johan Hegg «Πρόκειται για το πιο σκοτεινό, πιο βαρύ και πιο μελαγχολικό άλμπουμ που έχουμε κάνει ποτέ και αυτή η ατμόσφαιρα μπορεί να γίνει αισθητή σε κάθε κομμάτι του». Το πιο σημαντικό κατόρθωμα των Σουηδών για μια ακόμη φορά είναι πως χωρίς να φεύγουν μακρυά από τις ρίζες τους, μπορούν ταυτόχρονα να απομακρύνονται τόσο ώστε να μην κατηγορηθούν ότι αντιγράφουν τον εαυτό τους. Οι μελωδίες είναι σαρωτικές, τα riff άκρως εθιστικά, οι κιθάρες βγάζουν ένα βαρύτερο, πιο βαθύ και συνάμα πιο αστραφτερό ήχο, ενώ η απόδοση της μπάντας είναι άψογη και η παραγωγή πολύ καλή. Τα φωνητικά του Johan Hegg με τους φοβερούς βρυχηθμούς του, αλλά και όλα τα όργανα έχουν φτάσει στο αποκορύφωμα τους και είναι από τα σημεία που ξεχωρίζουν έντονα. Στο αριστοτεχνικό αυτό έπος, καλύπτεται κάθε πτυχή της σκανδιναβικής παγανιστικής κουλτούρας και μυθολογίας και οι σκοτεινοί, ενδιαφέροντες στίχοι ταιριάζουν ιδανικά με το μουσικό περιεχόμενο. Δύσκολα κάποιος μπορεί να μείνει ασυγκίνητος, από τις εννιά αξιοπρεπείς, επικές, δυνατές συνθέσεις του “Versus the world”. Μέσα από αυτό το αριστούργημα υψηλής ποιότητας, οι Amon Amarth κάνουν ένα ακόμη θρίαμβο, βάζουν τη σφραγίδα τους στη death metal σκηνή με τον δικό τους ξεχωριστό ήχο.
Δέκα χρόνια έχουν περάσει από την αρχή ενός μεγαλόπνοου και ιδιαίτερα φιλόδοξου σχεδίου από έναν θεό της μουσικής που λατρεύτηκε όσο λίγοι. Ο Quorthon μας συστήνει με το πρώτο από τα τέσσερα μέρη του έργου “Nordland” των Bathory και παρά το γεγονός ότι δυστυχώς δεν πρόλαβε να δει το όραμα του να υλοποιείται, το Nordland I, είναι μια ακόμη απόδειξη των τεράστιων μουσικών και στιχουργικών ικανοτήτων, του ανθρώπου που αποτελεί μια μπάντα μόνος του, αφού ο ίδιος αναλαμβάνει όλους τους ρόλους. Το άλμπουμ εντυπωσιάζει κατ’ αρχάς με το εκπληκτικό του εξώφυλλο, σκοτεινό και μυστηριώδες, σε απόλυτη αρμονία με το περιεχόμενο. Οι Bathory αυτή τη φορά κάνουν την ολοκληρωτική τους επιστροφή στον κλασσικό Viking Metal ήχο τους που ξεκίνησαν το 1990 με το άλμπουμ “Hammerheart . Οι ταχύτητες χαμηλώνουν, οι μελωδίες έχουν έναν άκρως επικό χαρακτήρα και η ατμόσφαιρα είναι επιβλητική. Εδώ δεν είναι η στιγμή για εξερεύνηση νέων μουσικών εδαφών. Οι συνθέσεις συνδυάζουν την ωμότητα του παρελθόντος με το επικό μεγαλείο της Viking εποχής του συγκροτήματος και ντύνονται με στίχους εμπνευσμένους από τη Νορβηγική μυθολογία. Σε γενικές γραμμές, η δομή των κομματιών είναι αρκετά απλή αλλά οι ακαταμάχητες εναρμονισμένες μελωδίες τους, χαρίζουν μια μοναδική αίσθηση. Οι κιθάρες βγάζουν ένα ήχο λίγο βρώμικο και σκοτεινό, περιέχοντας πολλά εφέ παραμόρφωσης. Δεν υπάρχει κάτι το ακραίο ή το ιδιαίτερα εντυπωσιακό στη συγκεκριμένη δουλειά τους, ούτε και κάποια πρωτοτυπία και αυτός ήταν ο λόγος που ορισμένοι επέκριναν το άλμπουμ, θεωρώντας ότι ο Quorthon επαναλαμβάνει κάτι από το παρελθόν. Όπως και να’χει, αυτό που κάνει ο Σουηδός, το κάνει καλά, κατορθώνοντας μάλιστα ακόμα και τα αρνητικά σημεία του άλμπουμ, να τα μετατρέψει σε θετικά. Τόσο η κακή παραγωγή του άλμπουμ,(συνηθισμένο για δίσκο τους), αποδεικνύεται πλήρως ταιριαστή με τον καθιερωμένο ήχο τους όσο και η προβληματική φωνή του Quorthon, καταφέρνει να προσαρμοστεί απόλυτα στον ήχο της μπάντας. Το γεγονός δε, ότι δεν υπάρχει κάτι ακραίο στη μουσική τους, δίνει την δυνατότητα στον ακροατή να μπορέσει να χαλαρώσει και να ταξιδέψει κατά την ακρόαση του άλμπουμ. Το Nordland I, μπορεί να μην είναι ό, τι καλύτερο έχουν να επιδείξουν οι Bathory, είναι όμως ένα ακόμα όμορφο δείγμα από ένα μεγάλο μουσικό μυαλό που ήθελε να φτιάχνει μουσική με τους δικούς του όρους και δικαιολογημένα όλοι εκθειάζουν και επαινούν το έργο του.
A STAR IS BORN
Τα 36 του χρόνια κλείνει σήμερα ο ιδρυτής και τραγουδιστής των Dimmu Borgir, Shagrath. Γεννήθηκε έξω από το Όσλο της Νορβηγίας, ενώ το πραγματικό του όνομα είναι Stian Thoresen. Ξεκίνησε την πρώτη του black metal μπάντα το 1990 ως κιθαρίστας και τρία χρόνια μετά προχώρησε στο σχηματισμό των Dimmu Borgir μαζί με τους Silenoz καιTjodalv, αναλαμβάνοντας φωνητικά καθήκοντα. Παρ’ όλα αυτά συμβάλλει όποτε χρειαστεί τόσο στα πλήκτρα και στο μπάσο όσο και στα ντραμς. Συμμετείχε επίσης παίζοντας κιθάρα και ντραμς στους Fimbulwinter, μέχρι το 1994 που διαλύθηκαν, ενώ ακόμη έχει παίξει πλήκτρα και για μια ακόμη black metal της Νορβηγίας, τους Ragnarok. Είναι επίσης rhythm κιθαρίστας της heavy metal μπάντας Chrome Division. Ο Shagrath έχει μεγάλη λόξα με τα τατουάζ και ολόκληρο το σώμα του καλύπτεται από πολλά και διαφορετικά. Το ψευδώνυμο του το διάλεξε από το βιβλίο «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών», δεκατρία χρόνια πριν.
Για το RockOverdose.gr: Χαρά Νέτη & The Unknown Force
Comments
