ALBUM ANNIVERSARY
To 1991, με την εμφάνιση των Pearl Jam, το κίνημα της grunge πήρε την ώθηση που χρειαζόταν ώστε να φτάσει στο ζενίθ ίσως της άνθισης του και η ροκ σκηνή εντυπωσιασμένη έπλεκε το εγκώμιο της νέας ανερχόμενης δύναμης του Seattle. Όλο αυτό έφερε αναμενόμενα μεγάλη πίεση στις τάξεις του συγκροτήματος, όταν μετά από ένα σκληρό πρόγραμμα περιοδειών, κλήθηκε να συνεχίσει με τη δεύτερη κυκλοφορία του και να αποδείξει ότι η επιτυχία τους δεν ήταν ένα πυροτέχνημα. Οπλίστηκαν με έμπνευση και σύμφωνα με τον κιθαρίστα τους Stone Gossard, άφησαν τα πράγματα να εξελιχθούν με ένα πιο φυσικό τρόπο, στον προσανατολισμό που ακολουθούσε η μπάντα, αντί να δουλέψουν πάνω σε υλικό ήδη κανονισμένο. Για πρώτη φορά συνεργάζονται με τον παραγωγό Brendan O'Brien. Την πρώτη εβδομάδα των ηχογραφήσεων γεννιούνται ορισμένα κομμάτια και η διαδικασία διακόπτεται. Ο λόγος είναι ότι ο Eddie Vedder προκειμένου να διατηρήσει ακέραιη την έμπνευση και την απαιτούμενη εσωτερική του ένταση, ταξιδεύει στο San Francisco και αρχίζει να κοιμάται στο δικό του φορτηγό και στη σάουνα του στούντιο. Κάπως έτσι λοιπόν, δεκαεννιά χρόνια πριν, κυκλοφορεί το Vs. μια δουλειά που τελικά δίνει τον αέρα στα πανιά των Pearl Jam να συνεχίσουν στον επιτυχημένο δρόμο που οι ίδιοι χάραξαν. Επιλέγουν να μην επαναπαυθούν στη συνταγή του ντεμπούτου τους , “Ten” και δίνουν ένα πιο επιθετικό στυλ στον ήχο τους, με πιο heavy κομμάτια, μπαλάντες, ενώ επίσης εισάγουν και κάποια στοιχεία από funk και punk επιρροές. Γενικότερα η μουσική δίνει μια πιο χαλαρή αίσθηση και ο ήχος είναι περισσότερο ακατέργαστος. Κατά τον έτερο κιθαρίστα τους Mike McCready , η όποια αλλαγή στον ήχο ήρθε φυσικά και όχι επιτηδευμένα, με τα μέλη της μπάντας να εξερευνούν διαφορετικές κατευθύνσεις και να συνδυάζουν τις επιρροές τους. Ο Eddie Vedder μπορεί να φορτώθηκε τη μεγαλύτερη πίεση από όλους ίσως, δείχνει όμως πως είναι σε εξαιρετική φόρμα τόσο φωνητικά όσο και στιχουργικά. Θεματολογικά το άλμπουμ καταπιάνεται με διάφορες κοινωνικο-πολιτικές ανησυχίες, προσεγγίζοντας ζητήματα όπως η παιδική κακοποίηση, ο ρατσισμός, τα Μ.Μ.Ε. κ.α. Για το Vs. το συγκρότημα αποφάσισε να περιορίσει τις εμπορικές προσπάθειες, μειώνοντας την παραγωγή μουσικών βίντεο και οποιονδήποτε single. Το άλμπουμ σημείωσε παρ όλα αυτά μεγάλη επιτυχία, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στο Billboard 200 για πέντε εβδομάδες, χρόνος ρεκόρ για άλμπουμ της μπάντας. Την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας του πούλησε κοντά στο ένα εκατομμύριο αντίτυπα και μέχρι σήμερα οι πωλήσεις του αγγίζουν τα 6 εκατομμύρια μόνο στις Η.Π.Α.
Την ίδια ακριβώς μέρα, σαν σήμερα το 1993, ανεβαίνει στα ράφια των δισκοπωλείων και το δέκατο πέμπτο άλμπουμ των Rush, συγκρότημα που χαρακτηρίζεται για την σχεδόν σαρανταετή συνεπή πορεία του στο χώρο της ροκ. Το Counterparts, είναι κατά μία έννοια η επιστροφή των Καναδών σε έναν περισσότερο κιθαριστικό ήχο, ήχο φρέσκο και αρκετά μοντέρνο για τα δεδομένα τους, που σε καμία περίπτωση δε μοιάζει παράταιρος. Σηματοδοτείται μια απομάκρυνση από το κατεξοχήν progressive στυλ που είχαν καθιερώσει και εστιάζουν στη σύνθεση ορισμένων πιο heavy κομματιών που μάλιστα σημείωσαν και μεγάλη επιτυχία. Η δομή των τραγουδιών είναι απλούστερη, ο ρόλος των πλήκτρων περιορίζεται σε έναν βασικό υποστηρικτικό ρόλο, η απόδοση των μουσικών είναι κορυφαία και η μεταξύ τους συνεργασία άψογη, ενώ και η παραγωγή δίνει την απαιτούμενη ισορροπία σε όλα τα όργανα και αναδεικνύει τον ήχο. Χωρίς κάτι το περίτεχνο ο Alex Lifeson εντυπωσιάζει με το εξαιρετικά ακριβές παίξιμό του κάτι που ισχύει και για τον Neil Peart στα τύμπανα. Στιχουργικά συνεχίζουν στο ύφος του “Roll the Bones”, με θέματα σκοτεινά και συναισθηματικά. Η συγκεκριμένη δουλειά των Rush σημείωσε την καλύτερη πορεία στα chart από οποιοδήποτε άλλο άλμπουμ που έχουν κυκλοφορήσει ποτέ οι Rush, πιάνοντας τη δεύτερη θέση του Billboard 200, πίσω από το “Vs.” των Pearl Jam. Το μεγάλο κατόρθωμα της μπάντας όμως είναι πως σε αντίθεση με αυτό που συμβαίνει κατά καιρούς με μπάντες που παίρνουν μια πιο mainstream κατεύθυνση, το “Counterparts” όχι μόνο δεν απογοητεύει τους παλιούς οπαδούς του συγκροτήματος, αλλά αντιθέτως γοητεύει και πολλούς νέους.
Για το RockOverdose.gr: Χαρά Νέτη & The Unknown Force
Comments
