Ο Antonis "Jey Key" Katsaros και το Rock Overdose συνομίλησαν με τον Tony Wright, τραγουδιστή των DeeExpus για τα πάντα σχετικά με το συγκρότημα! Απολαύστε την συζήτηση:
RockOverdose: Γειά σου Tony και καλωσόρισες στο Rock Overdose!
Tony Wright: Γειά σας και ευχαριστώ για την φιλοξενία!
RockOverdose: Λοιπόν, μπορείς να μας παρουσιάσεις το συγκρότημα σε όσους δεν σας γνωρίζουν;
Tony Wright: Σίγουρα. Είμαστε οι DeeExpus και είμαστε μία rock band ερχόμενοι από την βοριοανατολική Αγγλία. Το συγκρότημα αποτελείται από εμένα (Tony Wright) στα φωνητικά, τον Andy Ditchfield στην κιθάρα και στα keys, ο John Dawson στο μπάσο, ο Mark Kelly στα keyboards και ο Henry Rogers στα drums.
RockOverdose: Το πρώτο σας album “HWH” υποδέχτηκε πολύ θερμά από τον τύπο σε όλο το κόσμο! Πως αισθάνεσαι γι αυτό; Το περίμενες να συμβεί;
Tony Wright: Σοβαρά δεν πιστεύαμε στις κριτικές που έπαιρνε. Νοιώθαμε ότι είχαμε γράψει και παράγει ένα δυνατό album και ήμασταν πολύ χαρούμενοι για την τελική παραγωγή, αλλά δεν το περιμέναμε να δοξαστεί διεθνώς. Το να διαβάζεις ότι κάποιος από την άλλη πλευρά του κόσμου έχει επηρεαστεί συναισθηματικά από αυτό που εμείς δημιουργήσαμε είναι ένα σχεδόν απίστευτο συναίσθημα. Σίγουρα είμαστε ευγνώμων προς όλους όσους αγόρασαν το album μας και μας έδωσαν θετική ενέργεια.
RockOverdose: Το 2009 κερδίσατε το βραβείο του “καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου συγκροτήματος” από το Classic Rock Society! Μπορείς να περιγράψεις τα συναισθήματά σου από αυτήν την επιτυχία;
Tony Wright: Όπως με την προηγούμενη ερώτηση, το να έχεις ανθρώπους που δεν έχεις γνωρίσει ποτέ και να είναι τόσο ενθουσιασμένοι με την δουλειά σου είναι ένα σπουδαίο φαινόμενο. Στην συνέχεια όταν αυτοί οι άνθρωποι ωθήθηκαν στο να σε ψηφίσουν ως την αγαπημένη τους πρωτοεμφανιζόμενη μπάντα είναι ακόμα καλύτερο. Τέτοια πράγματα όπως θετικές κριτικές και επευφημίες πραγματικά κάνουν όλο το αίμα, τον ιδρώτα και τα δάκρυα που χύνονται κατά τη διάρκεια της δημιουργίας ενός album να αξίζουν.
.png)
RockOverdose: Επίσης το 2009 κυκλοφορήσατε το Live CD και DVD “Far From Home” στο Κατοβίτσε της Πολωνίας. Είναι όντως το πιο μακρινό μέρος που έχετε επισκεφτεί μέχρι τώρα;
Tony Wright: Ως εκείνη την στιγμή σίγουρα αισθανθήκαμε ότι ήταν το πιο μακρινό μέρος στο οποίο παίξαμε γιατί ταξιδέψαμε με αεροπλάνο, τραίνο και αυτοκίνητο για πάνω από 24 ώρες ώσπου να φτάσουμε. Ήταν η τρίτη συναυλία που κάναμε ποτέ ως συγκρότημα εκτός της χώρας μας και το να σε προσκαλούν να πας εκεί, να παίξεις και να ηχογραφήσεις το show ήταν πραγματική τιμή την οποία την απολαύσαμε απόλυτα. Από τότε έχουμε πάει στην Αμερική, οπότε πιστεύω ότι αυτό είναι πλέον το πιο μακρινό μέρος που ταξιδέψαμε για να παίξουμε.
RockOverdose: Στο τέλος του 2011 κυκλοφορήσατε την δεύτερη δουλειά σας με τίτλο “The King of Number 33”. Τι σημαίνει ο τίτλος;
Tony Wright: Κάθε πόλη, χωριό ή προάστιο έχει τουλάχιστον μία εκκεντρική φιγούρα. Στην αγροτική πόλη που ζούσα στα νεανικά μου χρόνια, αυτή την θέση την κρατούσε ο “Bus Traveller Man” (σ.σ. ο άνθρωπος που ταξιδεύει με το λεωφορείο). Αυτός ο άνθρωπος ταξίδευε όλη μέρα, κάθε μέρα με την τοπική γραμμή του λεωφορείου (Αριθμός 33) που πήγαινε από το Stanhope στο Bishop του Auckland, καθόταν στην θέση ακριβώς πίσω από τον οδηγό, ποτέ δεν μιλούσε σχεδόν σε κανέναν, ποτέ δεν έκανε οπτική επαφή ή θόρυβο. Φυσιολογικά αυτός ο άνθρωπος έγινε στόχος βασανιστηρίων και πειραγμάτων από τα ντόπια παιδιά, παρόλα αυτά ποτέ δεν άλλαξε την στωική συμπεριφορά του ή δεν μπήκε στο πειρασμό από κανένα δόλωμα και συνέχιζε το ταξίδι του σε ένα προφανώς ουτοπικό και ήρεμο όνειρο. Αυτή η μη ατίδρασή του σύντομα εκμηδένισε την συμπεριφορά των παιδιών και έγινε απλά αποδεκτός από όλους και ήξερες ότι αν θα ανέβεις στο λεωφορείο, ο Bus Traveller Man θα ήταν εκεί.
Ώσπου μια μέρα δεν ήταν. Οι φήμες εξαπλώθηκαν και ως μικρό παιδί όπως είναι φυσιολογικό με επηρέασαν όλες: “Τρελάθηκε και σκότωσε τους πάντες μέσα στο λεωφορείο με ένα μαχαίρι”, “μια νοσοκόμα προσπάθησε να τον πάρει και την στραγγάλισε”, “ο οδηγός προσπάθησε να το ξυπνήσει αλλά ήταν νεκρός εδώ και τρεις εβδομάδες”. Η αλήθεια ήταν ότι η μητέρα του, με την οποία ζούσε μαζί, πέθανε και αναγκάστηκε να ζήσει σε έναν οίκο γιατί δεν μπορούσε να προσέχει τον εαυτό του. Η συνειδητοποίηση των φυσικών και διανοητικών αναταραχών ήταν πολύ διαφορετική στα 80’s, ακόμα περισσότερο όταν είχαμε να κάνουμε με αγροτικές περιοχές, έτσι η άγνοιά μας ως παιδιά (και αρκετών ενηλίκων) μπορεί πιθανώς να συγχωρεθεί.
Καθώς έψαχνα για κάποια έμπνευση για να γράψω τους στίχους, κάτι με έσπρωξε υποσυνείδητα και μου φανέρωσε στην μνήμη μου τον Bus Traveller Man. Ξεκίνησα να προσπαθώ να καταλάβω τι συνέβαινε στο μυαλό του, πως αισθανόταν όσο ταξίδευε με το λεωφορείο και μου έκανε εντύπωση το πόσο ήρεμος, γαλήνιος και ειρηνικός φαινόταν. Άρχισε να χτίζετε στην φαντασία μου ότι πρέπει να αισθανόταν ως ο Βασιλιάς του λεωφορείου και αυτό ήταν το δικό του προσωπικό βασίλειο. Έγραψα αρχικά κάποιους στίχους με βάση αυτό το σκεπτικό και κάλυπτε μία τυπική μέρα στην ζωή του και μετά τους πέρασα στον Andy για να τους δει. Τους λάτρεψε και μου είπε ότι θα έπρεπε να γράψουμε περισσότερα ώστε να καλύψουμε όλη του τη ζωή παρά μία μόνο ημέρα. Δεν είμαι από αυτούς που γυρνάνε την πλάτη στην πρόκληση, έτσι έκατσα αμέσως και δούλεψα και λίγο αργότερα παρουσίασα στον Andy περίπου δέκα σελίδες με στοίχους οι οποίοι κάλυπταν από τα νιάτα του μέχρι σήμερα. Φυσιολογικά χρησιμοποίησα ένα μεγάλο κομμάτι από ποίηση για να διατυπώσω το παρασκήνιο του, το πώς αισθανόταν, τι έγινε στο τέλος κλπ, παρόλα αυτά έχοντας ξοδέψει πολλά χρόνια δουλεύοντας με ανθρώπους που μαθαίνουν από τις δυσκολίες, ήμουν ικανός να γράψω όλες τις πτυχές της εμπειρίας μου για να πω αυτή την ιστορία. Όσον αφορά το τέλος της ιστορίας του Βασιλιά, λοιπόν μπορεί να έγινε όπως είπα παραπάνω, ή μπορεί οι φήμες να είναι αληθινές.
RockOverdose: Πως πήρε ο τύπος την νέα σας δουλειά; Είστε ικανοποιημένοι από την αποδοχή;
Tony Wright: Όταν επιτέλους τελειώσαμε το album, η πρόθεσή μας ήταν να στείλουμε έναν αριθμό από promo copies στον τύπο για κριτική, παρόλα αυτά όταν η EARmusic ενδιαφέρθηκε αποφασίσαμε να το καθυστερήσουμε. Παρόλα αυτά υπάρχουν κάποιες κριτικές σε διάφορα websites κλπ και και όλες είναι εξαιρετικά θετικές, αναφέροντας ότι το album είναι καλύτερο από το "Halfway Home". Βασιζόμενοι από την αποδοχή που είχε το "Halfway Home" τότε τα πράγματα φαίνονται καλύτερα για το “The King”.
.jpg)
RockOverdose: Έχω δει πολλές διαφορετικές προσπάθειες για να κατηγοριοποιήσουν την μουσική σας…
Tony Wright: Νομίζω ότι βρισκόμαστε κάτω από την ταμπέλα του “prog rock” αλλά αυτό το είδος έχει αλλάξει τόσο πολύ από τα 70’s ώστε πιστεύω ότι ο όρος δεν ισχύει και υπάρχουν τόσα νέα υπο-είδη όπως neo-prog, symphonic rock, art rock κλπ. Αν θα περιέγραφα εγώ την μουσική μας θα έλεγα ότι είναι νοήμων, μελωδική rock μουσική παιγμένη με ένα επικό ύφος.
RockOverdose: Οπότε, τι έρχεται μετά; Lives και περιοδείες ίσως; Κάποια πιθανότητα να σας δούμε στην Ελλάδα;
Tony Wright: Αυτή τη στιγμή κάνουμε πρόβες για τρεις ημερομηνίες στην Αγγλία για τον Απρίλιο, οι οποίες ακολουθούνται από ένα ταξίδι στις ΗΠΑ για το RoSfest 2012. Έρχονται ακόμα περισσότερες συναυλίες και θα ανακοινωθούν όταν θα επιβεβαιωθούν. Όσον αφορά την Ελλάδα, μιλώντας ως κάποιος που έχει επισκεφτεί και το ηπειρωτική Ελλάδα όπως και αρκετά από τα νησιά της για διακοπές, θα ήθελα οπωσδήποτε να παίξουμε εκεί. Αγαπώ την κουλτούρα σας, τους ανθρώπους, τον καιρό και την μπύρα Mythos 😉
RockOverdose: Ευχαριστώ Tony για αυτή την συνέντευξη! Οι τελευταία παράγραφος είναι δική σου.
Tony Wright: Ευχαριστώ για τις ερωτήσεις σου. Ελπίζω να σας δω από κοντά στην Ελλάδα σύντομα.
Για το RockOverdose.gr,
Antonis "Jey Key" Katsaros
Comments
