Rockoverdose : Γεια χαρά Σάββα και καλώς ήρθες στο Rockoverdose.gr!Oi Αcid Death είναι και πάλι εδώ μετά από 10 χρόνια. Από ποια μέλη αποτελείται τώρα η μπάντα, καθώς και τι σας έκανε να επαναδραστηριοποιηθείτε πάλι;
Acid Death : Γεια χαρά Ζήση! Ναι, είμαστε εδώ και με νέο album! 10 χρόνια πέρασαν, πρακτικά 11 χωρίς επίσημη δουλειά, μια που το We Are Back-Promo του 2011 δεν αποτελούσε ουσιαστικά επίσημη δουλειά. Η μπάντα αποτελείται από τα άτομα που την ανάστησαν το 2011, δηλαδή τον Ντένη Κωστόπουλο και τον Κώστα GusK στις κιθάρες, τον Κώστα Αλεξάκη στα τύμπανα και εμένα στο μπάσο/φωνή. Τι μας έκανε τώρα να επιστρέψουμε...Πάνω απ’όλα η αγάπη για αυτό που ήταν οι ACID DEATH, και η αγάπη στο ιδίωμα που η μπάντα υπηρέτησε το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα της ζωής της.
Rockoverdose : Πριν λίγο καιρό κυκλοφόρησε η νέα σας δουλειά με όνομα "Eidolon". Δώσε μας μερικές πληροφορίες γι'αυτό, όπως για το που ηχογραφήθηκε και πότε ξεκινήσατε να γράφετε υλικό πάνω σ'αυτό.
Acid Death : Το υλικό δουλεύτηκε πρακτικά από το Νοέμβριο του 2010 έως τον Ιούλιο του 2011. Ένα σχετικά γρήγορο διάστημα που όμως όλοι το εκμεταλλευτήκαμε σωστά προσφέροντας ο καθένας αυτό που μπορούσε. Οι ηχογραφήσεις ξεκίνησαν στα μέσα Σεπτέμβρη στα DEVA SOUNDZ, για τα τύμπανα, με αρωγό το Φώτη Benardo και συνεχίστηκαν στο δικό μας S.I.A. Recordings για όλα τα υπόλοιπα. Τελειώσαμε αρχές Μάρτη του 2012. Διαδικαστικά μπορώ να πώ ότι ήταν ένα πραγματικό σχολείο για μάς όπου εκεί πια φάνηκε η καλή προοπτική που έχει η ομάδα. 5 σχεδόν μήνες χωρίς κανένα άγχος, με πολλή δουλειά βέβαια, με ξενύχτι αλλά και με ικανοποίηση για το κάθε τι που ολοκληρωνόταν άρτια.
Rockoverdose : Μίλησε μας για τον τίτλο του νέου σας album. Υπάρχει κάποιο concept πίσω από αυτό;
Acid Death : Είναι μια ιστορία που περιγράφει τη λατρεία σε επίπεδο θεοποίησης ενός αρχηγού-στρατηγού από τους υποτακτικούς-στρατιώτες του και την παρακμή που βιώνουν εξαιτίας του διεστραμμένου του χαρακτήρα. Ιστορία που θα μπορούσε να ήταν και αληθινή παρμένη από την καθημερινή μας πραγματικότητα.
Rockoverdose : Σε ποια σημεία πιστεύεις ότι το νέο album διαφέρει από τους δύο προκατόχους του;
Acid Death : Είναι σίγουρα τοποθετημένο στην τρέχουσα εποχή. Ακούγεται σύγχρονο αλλά κρατά και το χαρακτήρα της μπάντας. Αν και ακούγεται ωμό και σίγουρα πιο ακραίο από όλες μας τις παλιότερες δουλειές. Στο “Eidolon” για πρώτη φορά το Death Metal γονίδιο ενεφανίσθη πλέον σαν επικρατές και όχι υπολειπόμενο όπως συνέβαινε π.χ. στο “Pieces Of Mankind”. Βέβαια και τα τεχνικά και λυρικά στοιχεία παραμένουν αλλά βαδίζουν σε πιο ακραία μονοπάτια. Για όσους έχουν ακούσει τις δουλειές μας θα τους καθοδηγούσα λέγοντας ότι ακούγεται σαν ένα «θυμωμένο» Random’s Manifest.
Rockoverdose : Οι Acid Death αποτελούν μία από τις πρώτες μπάντες της ελληνικής metal σκηνής. Ποια είναι η γνώμη σου για την εγxώρια (metal) σκηνή σήμερα ,σε σχέση με την εποχή που ξεκινήσατε ;
Acid Death : Μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας και αγώνα έχουμε φτάσει σε ένα σημείο καλό, αλλά όχι άριστο. Βασική διαφορά, ακόμα και σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, είναι η αλλαγή νοοτροπίας των σχημάτων. Επαγγελματισμός, προσεγμένες δουλειές, καλές παραγωγές, τις περισσότερες φορές πληρωμένες με χίλιες δυο στερήσεις... Και από την άλλη ο κόσμος που στο σύνολό του συνεχίζει να βλέπει το χώρο καχύποπτα, να αποτραβιέται, να περιφρονεί, αρκετές φορές –λυπάμαι που το λέω- ακόμα και να λοιδορεί. Εξαίρεση σε αυτή την αντιμετώπιση σαφώς αποτελούν τα 2-3 μεγάλα ονόματα που –προς τιμήν τους- βρέθηκαν να τραβάνε το άρμα ξεκινώντας σε καιρούς που μόνο σαν χαλεποί θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Η προσπάθεια που γίνεται, στο σύνολό της, είναι τεράστια και αν μή τι άλλο ο κόσμος χρειάζεται να είναι κοντά. Δεν έχουμε έτσι κι αλλιώς πια πολλές ευκαιρίες...Αν χάσουμε και τώρα φοβάμαι ότι δεν θα υπάρξει άλλη προσπάθεια.
Rockoverdose : Υπάρχουν πράγματα κατά το παρελθόν τα οποία πιστεύεις πως αν είχαν γίνει, θα επηρέαζαν θετικά την πορεία της μπάντας;
Acid Death : Φυσικά! Τα λάθη που έγιναν και από μεριά μας σε αρκετές περιπτώσεις ήταν πραγματικά μεγάλα. Βέβαια ήταν και οι εποχές διαφορετικές και οι άνθρωποι διαφορετικοί και οι συνθήκες διαφορετικές. Στο σύνολο πιστεύω ότι αν είχαμε κινηθεί πιο μεθοδικά και οργανωμένα και αν οι συγκυρίες ήταν σε κάποιες περιπτώσεις διαφορετικές, θα είχαμε καλύτερη πορεία...
Rockoverdose : Ποια είναι η άποψη σου για την διακίνηση του μουσικού υλικού καλλιτεχνών από το Internet (πειρατεία);
Acid Death : Εδώ τώρα τα πράγματα είναι διφορούμενα... Στην άποψη «κρατήστε το υλικό επτασφράγιστο» θα μπορούσαν να απαντήσουν κάποιοι πως «με την ελεύθερη διακίνηση σε μαθαίνει ο κόσμος». Στην άποψη «μοιράστε τα όλα», σίγουρα κάποιοι αντιδρούν γιατί είτε χάνουν τη δουλειά τους είτε απαξιώνουν το υλικό τους....Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Διακίνηση υλικού, για promotion κυρίως, αλλά και σεβασμός στο έργο κάποιου με την νόμιμη απόκτησή του αν κριθεί ότι αυτό το αξίζει.
Rockoverdose : Τι σχέδια υπάρχουν στο μέλλον για την προώθηση του νέου album; Υπάρχουν σκέψεις για ζωντανές εμφανίσεις ;
Acid Death : Βέβαια. Ήδη είμαστε στην προετοιμασία μιας Ελληνικής περιοδείας από Σεπτέμβρη και ταυτόχρονα έχουμε αρχίσει να χτυπάμε κάποιες πόρτες στο εξωτερικό για τη δυνατότητα κάποιου slot είτε σε κάποιο tour είτε σε κάποια festivals. Τα πράγματα όμως είναι δύσκολα και αιτία είναι η συνολική εικόνα που δίνει η Ελλάδα εδώ και πάρα πολύ καιρό έξω...Δυστυχώς. Κάποια πράγματα είναι αλληλένδετα.
Rockoverdose : Ποια είναι η καλύτερη και χειρότερη ανάμνηση που έχεις από συναυλία ;
Acid Death : Χαχαχα!!! Πολλές! Μια χαρακτηριστική, καλή και συγχρόνως αστεία ανάμνηση, ήταν όταν το 2007 στο RockWave παίζαμε με KINETIC. Περιμένοντας υπομονετικά να έρθει η σειρά μας για souncheck και ενώ επικρατούσε η απόλυτη φασαρία την ώρα που οι τεχνικοί των Dream Theater έκαναν το απαιτούμενο δικό τους check, ακούμε, μετά από ένα απότομο διάλειμμα ησυχίας των 2 λεπτών, τις πρώτες νότες του Pull Me Under και μια φωνή, προφανέστατα τεχνικού τους που ήθελε να αστειευτεί, που έλεγε “Hello hello, αυτή είναι η φωνή του James Labrie, αν φυσικά ο James Labrie είχε φωνή...” . Η χειρότερη ανάμνηση... το 1993 σε live στο ΑΝ club με ACID DEATH, την ώρα που ανεβαίναμε για set και στην κονσόλα ήταν ηχολήπτης ο θρυλικός Πέτρος Κουτσούμπας, που ήταν τότε υπεύθυνος και για τη λειτουργία του club και εγώ αφελέστατα, αγνοώντας ότι τα μικρόφωνα ήταν ήδη ανοικτά και στην προσπάθειά μου να δω αν είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε, πετάω την ατάκα «Πού είναι τώρα ο μ...ας ο Κουτσούμπας?» Το ΑΝ γεμάτο, τα μικρόφωνα και το PA ανοιχτά και ο Πέτρος σκυμμένος κάτω από την κονσόλα να ρυθμίζει κάτι και τον βλέπω να σηκώνεται να δεί τι συμβαίνει.... Ήθελα να ανοίξει η Γή να με καταπιεί!!
Rockoverdose : Σε ευχαριστώ Σάββα για τον χρόνο σου.Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.
Acid Death : Κι εγώ σε ευχαριστώ για την παρουσίαση! Να είστε όλοι καλά και να ακούτε πολλή μουσική!
Comments
