ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ALBUMS ΤΟΥ 2019. Οι λίστες των συντακτών.

Στην εκπνοή λοιπόν του 2019 και έχοντας πλέον κατασταλάξει, οι συντάκτες μας διάλεξαν τα 10 καλύτερα -αλλά και την απογοήτευση του 2019- albums για τη χρονιά που φεύγει σε λίγο.

 

Σίγουρα θα βρείτε πολλές αγαπημένες κυκλοφορίες μέσα σε αυτές αλλά ίσως κάποιοι να διαφωνήσουν με ορισμένες από τις επιλογές μας. Μην ξεχνάτε όμως ότι είναι προσωπικές λίστες  που αφορούν ακούσματα του καθενός.

 

Όπως θα διαπιστώσετε μέσα από τις παρακάτω λίστες, τα ακούσματα των συντακτών αρκετές φορές  απέχουν παρασάγγας μεταξύ τους κάτι που επιβεβαιώνει τη μουσική πολυφωνία του περιοδικού.

 

Σίγουρα βέβαια η βασική μας προσπάθεια είναι να είμαστε πάντα αντικειμενικοί γι αυτό και αιτιολογούμε το άλμπουμ που επιλέξαμε για την πρώτη θέση.

 

Καλή χρονιά σε όλους !

 

 

 

 

Ζήσης Πετκανάς (Ιδιοκτήτης-Αρχισυντάκτης)

 

 

1.Rammstein ‎– "Rammstein"

2. Suicidal Angels - "Years of Aggression"

3. Rotting Christ – “The Heretics”

4. Villagers of Ioannina City – "Age of Aquarius”

5. Queensryche – “The Verdict"

6. Mayhem– "Daemon"

7. Beast in Black - "From Hell With Love"

8. Mother Of Millions ‎– "Artifacts"

9. Diviner – “Realms of Time”

10. SiXforNinE – “Parallel Universe”

 

Καλύτερο album 2019: Rammstein ‎– "Rammstein"

 

«Μετά από 10 χρόνια απουσίας οι Rammstein γυρίζουν και μας ξανασυστήνονται με ένα album ‘γεμάτο’, ένα album που αποκαλύπτεται τραγούδι με το τραγούδι».

 

Album απογοήτευση 2019: Tool  “Fear Inoculum”

 

«Δεν ξέρω εάν ο χρόνος θα δικαιώσει αυτή εδώ τη κυκλοφορία. Πάντως εμένα δεν μου άγγιξε ούτε τη καρδιά ούτε τη ψυχή».

 

 

 

Παύλος Γιαννακόπουλος (Αρχισυντάκτης)

 

 

1.Riot City -"Burn the Night"

2.Cyhra- "No Halos in Hell”

3.Pretty Maids- “Undress your Madness”

4.Queensryche - “The Verdict”

5.Arch Matheos-  “Winter Ethereal”

6.Ray Alder-  “What the Water Wants”

7.Turilli/Lione Rhapsody-  “Zero Gravity”

8.Gathering of Kings-  “First Mission”

9.Vanden Plas-  “The Ghost Xperiment”

10.Suicidal Angels-  “Years of Aggression”

 

Καλύτερο album 2019: “Riot City “Burn the Night”

 

«Με τόσα παρακλάδια στο Heavy Metal στις μέρες μας και τόσες τάσεις άλλοτε να γιγαντώνονται και άλλοτε να ασθμαίνουν, κάποιοι μπορεί να ξέχασαν το παραδοσιακό Metal των ‘80ς, αυτό που προσέλκυσε και συνεχίζει να προσελκύει οπαδούς ανά τον κόσμο για πάνω από σχεδόν 40 χρόνια.

 

Ήρθαν λοιπόν τούτοι εδώ οι Καναδοί για να μας θυμίσουν τα ένδοξα 80ς σε εμάς τους παλιότερους αλλά και για να ‘διδάξουν’ τις νέες γενιές μεταλάδων το πώς παίζεται το καλό, παραδοσιακό, κλασικό Metal ρίχνοντας μια δυνατή κλωτσιά στους πισινούς μας.

 

Τραγούδια straight from the heart και παίξιμο σαν να μην υπάρχει αύριο , εκεί που οι Judas Priest συναντούν τους Agent Steel, και οι Iron Maiden τον King Diamond.

 

Οκτώ υπέροχες συνθέσεις καταιγιστικού Heavy/Speed Metal, μια φωνή που φτάνει στο Θεό, αλλά και μια αψεγάδιαστη παραγωγή για να απολαύσει κάποιος αυτό το μουσικό κόσμημα.

 

Οι Riot City δεν παίρνουν αιχμαλώτους.

 

Φωτιά και ατσάλι παντού».

 

Album απογοήτευση 2019: Blind Guardian “Twilight Orchestra: Legacy of the Dark Lands”

 

«Δυο κουβέντες μόνο γιατί καμιά φορά τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.

Το “Twilight Orchestra: Legacy of the Dark Lands” σαν ιδέα καλό αλλά σαν αποτέλεσμα zero (0).

Sorry Hansi, κάποια άλλη φορά».

 

 

 

 

Fisher Price (Δημήτρης Σούρσος) (Συντάκτης)

 

 

1.Angel Witch – "Angel Of Light"

2. Idle Hands – "Mana"

3. Drab Majesty – "Modern Mirror"

4. Motorpsycho – "The Crucible"

5. Magic Circle – "Departed Souls"

6. Saint Vitus – "Saint Vitus"

7. Smoulder – "Times Of Obscene Evil And Wild Daring"

8. Swans – "Leaving Meaning"

9. Baroness – "Gold & Grey"

10. She Past Away – "Disko Anksiyete"

 

Καλύτερο album 2019: Angel Witch “Angels of  Light”.

 

«Ακόμα ένα επιτυχημένο comeback από τους Angel Witch, οι οποίοι μετά το θαυμαστό “As Above, So Below” του 2012, επιστρέφουν φέτος με το “Angel Of Light”, κουβαλώντας στο 2019όλα όσα τους βοήθησαν να χτίσουν κάποτε το θρύλο τους. Η χαρακτηριστική φωνή του Kevin Heybourne, οι εμπνευσμένες κιθαριστικές μελωδίες και η σκοτεινή doom ατμόσφαιρα, προσφέρουν τις αρετές τους για να δημιουργήσουν μια οκτάδα εμπνευσμένων συνθέσεων, ικανή να ικανοποιήσει κάθε λάτρη του παραδοσιακού -κι όχι μόνο- heavy metal».

 

Album απογοήτευση 2019:Rammstein – "Rammstein"

 

«Οι Γερμανοί επιστρέφουν και μαζί τους τα groovy riffs, τα σφιχτά beats, οι ηλεκτρονικές μελωδίες και οι σαρκαστικοί στιχοί, που διαχρονικά αποτελούν τα σήματα κατατεθέντα τους. Δυστυχώς, η επιστροφή αυτή δεν συνοδεύεται από την υψηλή συνθετική στάθμη των κλασικών τους δίσκων, με το φετινό ομώνυμο τους άλμπουμ να καθηλώνεται στα επίπεδα του “απλά καλού”. Τίμιος δίσκος, μετά από 10 χρόνια απουσίας όμως, προσμέναμε κάτι σημαντικά καλύτερο».

 

 

 

Alekos Kat (Αλέκος Καταστρόφος) (Συντάκτης)

 

 

1.Tool - "Fear Inoculum"

2.Brutus - "Nest"

3.Soen - "Lotus"

4.Leprous - "Pitfalls"

5.Slipknot - "We Are Not Your Kind"

6.Nick Cave & The Bad Seeds - "Ghosteen"

7.Schammasch - "Hearts of No Light"

8.Idle Hands – "Mana"

9.King Gizzard & The Lizard Wizard - "Infest The Rats' Nest"

10.Alcest - "Spiritual Instinct"

 

Καλύτερο album 2019: Tool - Fear Inoculum

 

«Κομμάτια όπως το "Pneuma", "Invincible", "Descending", και το 15λεπτο έπος "7empest" μας συστήνουν τους Tool του σήμερα. Ένας δίσκος που παίζει στο repeat χωρίς να κουράζει και σε κάθε του ακρόαση ανακαλύπτεις κάτι νέο που δεν είχες ακούσει στη προηγούμενη. Το "Fear Inoculum" είναι ένα μνημειώδες έργο που θα μας συντροφεύει για τα επόμενα χρόνια και στέκεται επάξια δίπλα στα κλασσικά αριστουργήματα των Tool».

 

Album απογοήτευση 2019: Candlemass - The Door to Doom

 

«Η μεγάλη απογοήτευση του 2019 έχει τίτλο "The Door to Doom". Ο νέος δίσκος των Σουηδών πρωτοπόρων του doom με τον Johan Langquist στα φωνητικά δεν έχει απολύτως τίποτα να μας προσφέρει. Τι κ αν έχει μέσα τη συμμετοχή του τεράστιου Tony Iommi; Με το ζόρι ξεχωρίζουν ένα - δυο κομμάτια και στο σύνολο του είναι γεμάτος fillers, δεν καταφέρνει να ξεπεράσει τη μετριότητα και θα πρέπει να βάλει σε σκέψεις τον Leif Edling σχετικά με το μέλλον των Candlemass».

 

 

 

Τζοβάνα Σπήλιου (Συντάκτρια)

 

 

1.Leprous – “Pitfalls”

2.Dream Theater – “Distance over Time”

3.Queensryche – “The Verdict”

4.Skyblood – “Skyblood”

5.Opeth – “In Cauda Venenum”

6.SL Theory – “Cipher”

7.Acid Death – “Primal Energies”

8.SOTO – “Origami”

9.SiXforNinE – “Parallel Universe”

10.Rotting Christ – “The Heretics”

 

Καλύτερο album 2019: Leprous - “Pitfalls”

 

«Λίγο πριν το 2019 αποχωρήσει έρχεται εκείνη η στιγμή του χρόνου που πρέπει να αποφασίσουμε ποιοι δίσκοι ήταν αυτοί που έκαναν την εμφάνιση τους μέσα στο έτος και μας συντρόφευσαν περισσότερο από κάποιους άλλους. Κάθε λίστα αρκετά υποκειμενική… άλλωστε μέσα σε ένα Top 10 δεν μπορείς να συμπεριλάβεις όλα τα είδη της metal/rock μουσικής ούτε μπορείς να έχεις και ένα ξεκάθαρο κριτήριο για το ποια κυκλοφορία είναι καλύτερη από την άλλη. Πολλές ήταν φέτος οι νέες κυκλοφορίες από αγαπημένες μπάντες που ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες μου. Περισσότερο όμως χαίρομαι που τη διαφορά την κάνουν αρκετές ελληνικές μπάντες που με άνεση κοιτάνε στα μάτια μεγαθήρια του εξωτερικού.

 

Για τη λίστα του 2019 επέλεξα (ανάμεσα σε όσα άκουσα) να με οδηγήσει καθαρά το συναίσθημα. Αν και θα ήταν προφανές για μένα να βάλω στην κορυφή τους Dream Theater, τη διαφορά φέτος την έκαναν για μένα οι Leprous με το Pitfalls. Οι Leprous με εντυπωσιάζουν γιατί είναι από τις μπάντες που δεν ακολουθούν μουσικές ταμπέλες αλλά επιλέγουν να γράψουν ό,τι τους ευχαριστεί και τους εκφράζει, χωρίς να κάνουν εκπτώσεις σε αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν προς τα έξω. Θα μπορούσαν να μείνουν κολλημένοι σε δοκιμασμένες συνταγές, αλλά επέλεξαν να ρισκάρουν και να δώσουν προς τα έξω τον πιο σκοτεινό, μελαγχολικό και απόλυτα εσωτερικό δίσκο που έχουν γράψει ως τώρα.

 

Για εμένα το “Pitfallsαποτελεί κατάθεση ψυχής από όλες τις απόψεις. Κάθε ακρόαση σε κάνει να ανακαλύπτεις όλο και κάτι παραπάνω. Όπως είχα αναφέρει και στο review, σημασία δεν έχει τι είδος μουσικής κάνουν πλέον οι Leprous, αλλά το γεγονός πως για άλλη μια φορά μας έκαναν να μιλάμε για αυτούς, για τους σωστούς λόγους. Όταν λοιπόν μια μπάντα καταφέρνει να μιλήσει με ειλικρίνεια στην καρδιά του κόσμου και να δημιουργήσει μουσική με το M κεφαλαίο, τότε έχει πετύχει».

 

Album απογοήτευση 2019: Michael Schenker Fest– “Revelation”

 

«Από την άλλη πλευρά σαφέστατα το 2019 δεν θα μπορούσε να έχει μόνο εξαιρετικές κυκλοφορίες. Θα προτιμούσα να σταθώ σε μια κυκλοφορία που με απογοήτευσε καθαρά λόγω προσδοκιών και νοσταλγίας του παρελθόντος όπως είναι το “Revelation” των Michael Schenker Fest. Σίγουρα είναι ένας αξιόλογος δίσκος αν κρίνουμε από τα ονόματα που απαρτίζουν την μπάντα. Όμως αυτό δεν είναι και αρκετό για να κάνει τη διαφορά. Θεωρώ πως η ύπαρξη 4 τραγουδιστών κουράζει με αποτέλεσμα να μου διαφοροποιούνται αρκετά οι συνθέσεις ως ακούσματα (και όχι με την καλή έννοια). Στην ουσία το άλμπουμ χάνει τη συνοχή του γιατί τα κομμάτια προσαρμόζονται στο ποιος τα ερμηνεύει.

 

Προσωπική και ταπεινή μου άποψη: θα προτιμούσα στον δίσκο να συμμετέχει κυρίως ή και μόνο ο Robin McAuley στα φωνητικά, του οποίου η φωνή διατηρεί απόλυτα την φρεσκάδα του παρελθόντος. Δεν μπορούμε δυστυχώς να παραλείψουμε το γεγονός πως ο κύριος Schenker επέλεξε εδώ να παίξει γνώριμα, ποντάροντας στη νοσταλγία των οπαδών του με αποτέλεσμα να μην ρισκάρει μουσικά. Σίγουρα μία μπάντα με τόσους βετεράνους μαζεμένους θα μπορούσε να δώσει απίστευτες στιγμές, αλλά καταλήγει να παίζει με ασφάλεια αυτό που ξέρει να κάνει καλά εδώ και τόσα χρόνια. Επομένως με το “Revelation” έχουμε μια κυκλοφορία που ενδεχομένως λίγοι να θυμούνται τις συνθέσεις της μετά από λίγα χρόνια».

 

 

 

Χρήστος Μπριντζίκης (Συντάκτης)

 

 

1.Mayhem– "Daemon"

2.Asagraum – "Dawn of Infinite Fire"

3.BlutAusNord - "Hallucinogen"

4.Abigail Williams – "Walk Beyond The Dark"

5.Batushka – "Hospodi"

6.1349 - "The Infernal Pathway"

7.Darkthrone – "Old Star"

8.Mgla – "Age Of Reason"

9.Mork– "Det Svarte Juv"

10.Kampfar– "Ofidians Manifest"

 

Καλύτερο album 2019: Mayhem– "Daemon"

 

«Το 2019 ήταν μια πραγματικά πολύ καλή χρόνια για το αγαπημένο μου ιδιωμα, το οποίο δεν είναι άλλο απ’ το Black Metal. Οι ολλανδες Asagraum κατάφεραν να κυκλοφορήσουν μια καταπληκτική δουλειά, που θα μπορούσε με μεγάλη ευκολία να βρίσκεται στο no.1 της λίστας μου μιας και με το“Dawn Of Infinite Fire” αποδεικνύουν ότι πρόκειται πλέον για μια από τις ανερχόμενες δυνάμεις στο Black Metal. Την πρώτη θέση όμως δε θα μπορούσα να την είχα δώσει άλλου…

 

Οι Mayhem αποτελούν μια απ’ τις αγαπημένες μου μπάντες και κάθε νέα τους κυκλοφορια αποτελεί ξεχωριστό γεγονός. Ιδιαίτερα όταν αυτή η κυκλοφορια είναι του επιπέδου του “Daemon”. Η μεγάλη επιστροφή των θρύλων της black Metal σκηνής είναι γεγονός και διώχνει κάθε σύννεφο που είχε μαζευτεί μετά το απογοητευτικό, κατά την ταπεινή μου άποψη, “Esoteric Warfare”. Λίγους μήνες μετά την κριτική που είχα κάνει στο δίσκο, το “Daemon” βρίσκεται σχεδόν καθημερινά ανάμεσα στις playlists μου και είμαι πεπεισμένος ότι σε λίγα χρονια θα μιλάμε για ένα ακόμα κλασικό άλμπουμ της Νορβηγικής σκηνής. Μακάρι το 2020 να συνεχίσει το ίδιο δυναμικά».

 

Album απογοήτευση 2019: Ούκ ολίγες κυκλοφορίες

 

«Από την άλλη πλευρά, σε μια χρόνια όπου μεγάλες μπάντες κυκλοφόρησαν νέες δουλειές, οι απογοητεύσεις ήταν πολλές... Θα μπορούσα να μιλήσω για τους Slipknot και το μετριότατο “We Are Not Your Kind”, αλλά δε θα το κάνω. Το να γράψω κακά λόγια για έναν ακόμα ανέμπνευστο (να το θέσω ευγενικά) δίσκο των Dream Theater, θα ήταν η εύκολη λύση...

 

Θα επιλέξω το δύσκολο δρόμο λοιπόν και τους Tool με το “Fear Inoculum”. Προσπαθούν να μας πείσουν λοιπόν ότι χρειάστηκε να περάσουν δεκατρία ολόκληρα χρόνια από το υπερεπος “10.000 Days” για να συνθέσουν και να ηχογραφήσουν αυτό το δίσκο; Να μην παρεξηγηθώ, είναι ένας οκ δίσκος, αλλά όταν μιλάμε για μια μπάντα μεγέθους Tool, που ομολογουμένως μας έχουν κακομάθει, περιμένεις κάτι πολύ περισσότερο από μια ΟΚ κυκλοφορια και όχι safe λύσεις και αναμασημένα, έως και ανέμπνευστα riffs. Μια σίγουρα ώριμη κυκλοφορία, η οποία όμως και δεν κάνει τη διαφορά και δε δικαιολογεί την τόσο μεγάλη αναμονή».

 

 

 

Φώτης Σταυρόπουλος (Συντάκτης)

 

 

1.Soen – “Lotus”

2.Leprous – “Pitfalls"

3.Baroness – “Gold & Grey"

4.Villagers of Ioannina City – “Age of Aquarius"

5.1914 – “Blind Leading the Blind"

6.Fleshgod Apocalypse – “Veleno"

7.Diviner – “Realms of Time"

8.Russian Circles - “Blood Year"

9.Atlantean Kodex - “The Course of Empire"

10.Brutus - “Nest

 

Καλύτερο album 2019: Soen – “Lotus"

 

«Πάρα την πληθώρα των άλμπουμ που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2019, με την πλειοψηφία να είναι το λιγότερο πολύ καλές δουλειές, για έμενα ένα ξεχώρισε και έκρινε το «παιχνίδι» μόλις από την 1η Φεβρουαρίου. Και δεν είναι άλλο από το εξαιρετικό “Lotus” των Soen.

 

Συνθέσεις με βάρια, γεμάτα και ογκώδη riffs αλλά ως βάση πάντα την μελωδία, με καλογραμμένους στίχους και με μια πεντακάθαρη παραγωγή να το υποστηρίζει, το “Lotus” σε κρατάει καθηλωμένο μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο. Οι Soen όχι μόνο βγάζουν τον καλύτερο τους δίσκο μέχρι τώρα αλλά επαναπροσδιορίζουν και δίνουν νέα ζωή στη σκηνή του progressive metal. Το “Lotus” , κατά τη γνώμη μου, είναι μουσικό σημείο αναφοράς, που όπως προειδοποιεί  ή προ οικονομεί ο τίτλος, άπαξ και το ακούσεις μια φόρα, δεν θα  το αποχωριστείς ποτέ!»

 

Album απγοήτευση 2019: Possessed- "Revelations of Oblivion”

 

«Στην αντίπερα όχθη τώρα, υπάρχει ένα άλμπουμ που θα ήθελες να ξεχάσεις. Μόνο 33 χρόνια μετά από το τελευταίο τους full-length άλμπουμ, οι Possessed επιστρέφουν με το “Revelations of Oblivion”.  Τυχαία, στεγνά thrash riffs δίχως ίχνος ατμόσφαιρας και  στίχοι  γραμμένοι από «οργισμένο» έφηβο (Ζήτω ο Σατανάς, Αιώνιο σκοτάδι, Ω πόσο κακός είμαι) και όχι από τον ίδιο άνθρωπο που έγραφε κάποτε το “The Exorcist”, το “Revelations of Oblivion”  δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα άνοστο thrash album της σειράς. Ίσως να φταίει που έχει μείνει μόνο ο Becerra, ίσως να φταίνε τα χρόνια απουσίας, το μόνο σίγουρο είναι πως αυτή η δουλεία δεν είναι οι Possessed . “Revelations of Oblivion”, η λυπημένη θλίψη που λέει και ο Προύσαλης».

 

 

 

Γιάννης Παπαγιάννης (Συντάκτης)

 

 

1) The Devil And The Almighty Blues - “Tre”

2) We Lost The Sea - “Triumph & Disaster”

3) Spirit Adrift - “Divided By Darkness”

4) Cattle Decapitation - “Death Atlas”

5) The Murder Capital - “When I Have Fears”

6) Deadfile - “The Oddity Of Human Structures”

7) Russian Circles - “Blood Year”

8) Brutus - “Nest”

9) Wilderun - “Veil Of Imagination”

10) Crobot - “Motherbrain”

 

Καλύτερο album 2019: The Devil And The Almighty Blues - “Tre”

 

«Πολλές δυνατές κυκλοφορίες φέτος από ανερχόμενες μέχρι και παλιές μπάντες που ξαναγύρισαν δισκογραφικά (ναι, για σένα το γράφω, που δε βλέπεις στη λίστα Tool, Candlemass..) που, πραγματικά, δυσκολεύτηκα τι να προτιμήσω να βάλω σε μια λίστα 10 θέσεων, καταλήγοντας εν τέλει να βάλω μερικούς μόνο από τους δίσκους που ξεχώρισα από την ευρύτερη rock/metal σκηνή.

 

Παρ' όλα αυτά, στην πρώτη θέση έβαλα το Tre για τον απλούστατο λόγο ότι είναι ο δίσκος του 2019 που «έλιωσα» πιο πολύ. Δεν είναι ο πιο τεχνικός ούτε ο πιο μελωδικός δίσκος που έχεις ακούσει σε καμία περίπτωση, αλλά, διάολε, η ατμόσφαιρα που υφαίνει σε κάνει να εύχεσαι να άκουγες αυτό το δίσκο απομονωμένος σε μια καλύβα πάνω σε βουνό, πίνοντας ουίσκι και έξω να έχει απέραντη ομίχλη.

 

Ένας δίσκος χωρίς fillers, με κάθε ένα από τα 6 κομμάτια να έχει τη δική του προσωπικότητα, κάποια πιο αργά παίρνοντας το χρόνο τους να «ξεδιπλωθούν» και να κλιμακωθούν με τρόπο που δε σε κουράζει και άλλα πιο δυναμικά και γκρουβάτα, όλα, όμως, διαδραματίζονται μέσα στην ίδια στοιχειωμένη ατμόσφαιρα, με τα φωνητικά και τους στίχους να προσδίδουν σε αυτή. Θεωρώ, λοιπόν, ότι σε αυτόν τον δίσκο οι The Devil And The Almighty Blues έχουν βρεί την ταυτότητά τους και, αν και είχαν ήδη ξεχωρίσει από τον πρώτο τους δίσκο, τουλάχιστον στα αυτιά μου, από τον «αχταρμά» με τις πολλές μέτριες stoner/blues μπάντες εδώ γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρο το πόσο καλοί είναι. Το ερώτημα είναι: γιατί δεν έχουν έρθει ακόμα για συναυλία εδώ;»

 

Album απογοήτευση 2019: Slipknot - “We Are Not Your Kind”

 

«Για να μην παρεξηγηθώ, δεν ήταν κακός δίσκος. Στα κομμάτια μπορείς να ακούσεις τον ήχο των Slipknot και, μάλιστα, μ’ άρεσε που έκαναν και κάποια βήματα παραπέρα και τόλμησαν να πειραματιστούν με τον ήχο τους παραπάνω σε αυτό το δίσκο. Όταν, όμως, τον άκουσα όλο, δεν ένιωσα κανένα από τα κομμάτια του δίσκου να μου μένουν και να θέλω να τα ξανακούσω. Ίσως, αν του ξαναδώσω κι άλλη ευκαιρία στο μέλλον, μπορεί να αλλάξει η άποψή μου, αλλά προς το παρόν δεν μου έχει κάνει αίσθηση (όπως θα περίμενα)».

 

 

 

Δημήτρης Τσιρώνης (Συντάκτης)

 

 

1.Sunn O))) -"Life Metal" & "Pyroclasts"

2α.Батюшка/Batushka (by Bart Krysiuk)- "Hospodi/Господи" [εξώφυλλο: Ο Χριστός και η Παναγία] (Metal Blade)

2β.Батюшка/Batushka (by Krzysztof Drabikowski)- "Панихида/Panihida" [εξώφυλλο: Η Παναγία] (self-released)

3.The Raconteurs- "Help Us Stranger

4.Kim Gordon- "No Home Record"

5.Waste of Space Orchestra "Syntheosis"

6.Dictated "Phobos"

7.Bad Religion "Age of Unreason'

8.Suicidal Angels "Υears Of Aggression"

9.Mike Patton & Jean-Claude Vannier "Corpse Flower"

10.Twin Temple "Bring You Their Signature Sound... Satanic Doo-Wop

 

Καλύτερο album 2019: Sunn O))) "Life Metal" & "Pyroclasts"

 

«Σε μια ακόμη χρονιά γεμάτη με κυκλοφορίες που προωθήθηκαν και ήταν αναμενόμενες, με το διαδίκτυο να βομβαρδίζει με γνωστά κι άγνωστα ονόματα, με τη μνήμη να φθίνει και τον αρχισυντάκτη να θέλει λίστα, χρειάζεται πονηριά!

 

Αφήνοντας στην άκρη δίσκους του 2019 όπως αυτούς των Tool, Opeth, Baroness , Slipknot, Rammstein, Korn, Bruce Springsteen, Duff McKagan, Blink-182, Foals, Pixies, Nick Cave, Volbeat, Whitesnake, Cult of Luna, The National, Dream Theater, Nightstalker, Rotting Christ, Abbath, Sabaton, Black Keys, King Gizzard & the Lizard Wizard κ.α. που θα βρεθούν σε αρκετές άλλες λίστες θυμάμαι κάποιους διαφορετικούς 10 δίσκους και με λίγο κλέψιμο τους κάνω 12!

 

Τους Sunn O)))  δεν τους περίμενα να καταφέρουν 4 χρόνια μετά να επανέλθουν στο προσκήνιο των ηχητικών μου επιλογών. Οι συνθέσεις του “Life Metal” που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο είναι αργές κι ασήκωτες, έχουν ελάχιστα φωνητικά, μερικά περάσματα από άλλα όργανα και όλο το βάρος και τον όγκο που μεταφέρουν στην διάσταση του ήχου τους οι Stephen O'Malley και Greg Anderson σε παραγωγή του Steve Albini. Και μόνο να υπήρχε το 25λεπτο “Novae”, μια σύγχρονη μυστικιστική σπουδή πάνω στους μινιμαλιστές συνθέτες των μέσων του περασμένου αιώνα, θα θυμόμουν και πάλι αυτό το δίσκο για τα καλύτερα του 2019, ή του 2029 ή του 2009! Είναι αυτό που καταφέρνουν δηλαδή, να δημιουργούν μουσική εκτός χρόνου που σε περιμένει σε μια γωνιά της πορείας σου να σου δώσει ένα χαστούκι και να σε κρατήσει δέσμιο. Αν θα τους ξεφύγεις είναι δικό σου καθαρά ατόπημα!

 

Οι αμερικανοί κατάφεραν την επιστροφή στα βασικά και μακριά από την εμμονή των solo και της ταχύτητας. Απέδειξαν ότι το less is more ισχύει πρωτίστως στη μουσική και έδωσαν κι ένα δεύτερο δίσκο τον Οκτώβριο. Αργόσυρτο και συνάμα αρμονικό feedback κυριαρχεί και στο “Pyroclasts”. Δεν είναι μόνο ένα “Metal Machine Music” από τους μαθητές του Tony Iommi αυτό, είναι η άσκηση των μουσικών πάνω σε ένα μόνο τόνο, στο τέλος κάθε ηχογράφησης του “Life Metal” όταν ο παραγωγός κατέγραψε τον ηχητικό τους διαλογισμό.

 

Drone μινιμαλισμός στο αποκορύφωμά του για 2 ώρες περίπου που θα φέρει στα όρια τον ενισχυτή σας και την ικανότητα (ή μήπως όρεξη) να αφοσιωθείτε ή όχι στην αργή απόλαυση της μουσικής».

 

Album απογοήτευση 2019: Tool- "Fear Inoculum"

 

«Σπάνια ασχολούμαι με τα κακά άλμπουμ. Μερικές φορές οι προσδοκίες είναι τόσο υψηλές απλά λόγω ονόματος και προώθησης. 26 χρόνια μετά το ντεμπούτο τους και 13 από το προηγούμενο μέτριο οι Tool με το “Fear Inoculum” δίνουν 80 λεπτά trance/trash συνταξιοδοτικού βαρεμένου ροκ που δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από την ανάγκη να έχεις έναν ακόμα δίσκο σε πολλές εκδόσεις που δεν θα ακούς και πολύ συχνά».

 

 

Γεωργία Λαδοπούλου (Συντάκτρια)

 

 

1.Alcest – Spiritual Instinct

2.Ultar – Pantheon MMXIX

3.Numenorean - Adore

4.Periphery IV: Hail Stan

5.Baroness – Gold & Grey

6.Devin Townsend – Empath

7.Cult of Luna – A Dawn to Fear

8.Mayhem – Daemon

9.Jinjer – Micro

10.The Devil Wears Prada – The Act

 

Καλύτερο album 2019: Alcest – Spiritual Instinct

 

«Οι Alcest επέλεξαν το τελευταίο τέταρτο του χρόνου για την κυκλοφορία του δίσκου τους και δε θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστή η εποχή για να ακούσει κανείς το “Spiritual Instinct”. Ακόμα πιο πειραματικός ήχος και μελαγχολικές μελωδίες, συνθέτουν έναν από τους πιο ολοκληρωμένους δίσκους της μέχρι τώρα πορείας τους. Ο δίσκος μιλάει κατευθείαν στο συναίσθημα και στην καρδιά του ακροατή και σίγουρα δε θα αφήσει κανέναν αδιάφορο».

 

Album απογοήτευση 2019: Volbeat – "Rewind, Replay, Rebound"

 

«Προσπαθώ επί πολλά χρόνια να βρω τι είναι αυτό που κάνει τους Volbeat τόσο αγαπητούς γενικά, αλλά κυκλοφορίες σαν αυτές δεν βοηθούν. Οι Volbeat και εδώ συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο που έχουν καθιερώσει χρόνια τώρα, χωρίς σχεδόν αλλαγές στα riffs και με μία άκρως χαρακτηριστική φωνή που κάνει κάθε δίσκο, αν όχι κάθε κομμάτι, να ακούγεται ίδιο και απαράλλαχτο. Ένας ουσιαστικά ανέμπνευστος δίσκος, στον οποίο έχει φανεί ότι συνεχίζουν να πηγαίνουν με την πεπατημένη».

 

 

 

Βαγγέλης  Κατσής (Συντάκτης)

 

 

1.Cosmos – “Paradox"

2.Blackhill & heklAa – “Mother Of All Trees"

3.Duneeater – “No Gas No Good"

4.Bus (The Unknown Secretary) – “Never Decide"

5.Mgla – “Age Of Excuse"

6.Pelican – “Nighttime Stories"

7.Year of The Goat – “Novis Orbis Terrarum Ordinis"

8.Villagers of Ioannina City – “Age of Aquarius"

9.Diviner –“Realms of Time"

10.Deaf Radio – “Modern Panic"

 

Καλύτερο album 2019: Cosmos – “Paradox"

«Δυσκολεύτηκα αρκετά να διαμορφώσω αυτή τη λίστα με τα 10 καλύτερα –κατά τη γνώμη μου- άλμπουμ για τη χρονιά που μας πέρασε και σίγουρα υπάρχουν καλλιτέχνες και κυκλοφορίες που απουσιάζουν από τη λίστα γιατί πολύ απλά δεν χωρούσαν ! Στην κορυφή βρίσκονται οι Γάλλοι Cosmos  με το πρώτο τους full-length άλμπουμ που κυκλοφόρησε στις 5 Οκτωβρίου.

Ενώ μέσα στη χρονιά υπήρχαν πραγματικά χιλιάδες καινούρια post-rock  άλμπουμ , το “Paradox” ήταν ένα από τα ελάχιστα (μαζί με το “Mother Of All Treesτων αγαπημένων μου Blackhill & heklAa)  που μπορούσα να το ακούω σχεδόν καθημερινά και να μη με κουράζει , αφού το άλμπουμ κυλάει πολύ ευχάριστα . Μια ώρα και κάτι κορυφαίας ποιότητας μουσικής και post-rock  ήταν οι κύριοι λόγοι που έφεραν τους Cosmos  στην κορυφή του top-10 μου».

 

Album απογοήτευση 2019: Planet Of Zeus- "Faith In Physics"

 

«Από τα ψηλά (δυστυχώς) πρέπει να πάμε και στα χαμηλά , εκεί που για μένα βρίσκεται το “Faith In Physics” , το άλμπουμ των Planet Of Zeus. Μπορεί να μην αποτελεί  απαραίτητα το χειρότερο άλμπουμ της  χρονιάς αλλά  αποτελεί τη μεγαλύτερη απογοήτευση της  χρονιάς. Ένα άλμπουμ που περίμενα πως και πως να έρθει στο inbox μου και να το ακούσω .

 

Πρώτη σφαλιάρα , τα single . Το γεγονός ότι χρειάστηκε να ακούσω  το “Revolution Cookbook” τουλάχιστον 6-7 φορές για να «μου μείνει» νομίζω λέει πολλά από μόνο του. Για να μην μακρηγορώ και κουράσω, πρόκειται για ένα άλμπουμ  που θεωρώ ότι θα ξεχαστεί γρήγορα ενώ πραγματικά απόρησα με τους διθυράμβους που διάβασα σε άλλα site  (ξένα και μη) για το “Faith In Physics”  ,σε βαθμό που ανησύχησα για τα δικά μου αυτιά αλλά γέλασα λίγο με σχόλια τύπου «Ο Lemmy θα ήταν περήφανος για το “On Parole”» .

 

Για να μην γίνω άδικος , υπάρχουν αξιόλογα κομμάτια του δίσκου  όπως το “Your Song” , το “On Parole” που αναφέρω λίγο παραπάνω και το “All these Happy People”. Γενικότερα , η όλη αίσθηση που μου έβγαλε το “Faith In Physics” είναι οτι πρόκειται για ένα ανέμπνευστο και κάπως βιαστικά γραμμένο άλμπουμ , τουλάχιστον σε ο,τι αφορά το μουσικό κομμάτι , και πως δόθηκε υπερβολική βαρύτητα στους στίχους με αποτέλεσμα να έχουμε ένα άλμπουμ ανάξιο των προηγούμενων.

 

Είχα πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις από ένα συγκρότημα όπως οι Planet Of Zeus , ειδικά  αν αναλογιστεί κανείς  την όλη (ομολογουμένως εντυπωσιακή) μουσική τους εξέλιξη . Όπως διάβασα κάπου πολύ σωστά , απαιτήσεις έχουμε από τους καλύτερους και όχι από τους μέτριους !»

 

 

 

Μιχάλης Τσολάκος (Συντάκτης)

 

 

1.Beast in Black - From Hell With Love

2.Rammstein ‎– Rammstein

3.Mother Of Millions ‎– Artifacts

4.Valley of the Sun - Old Gods

5.Tobias Sammet's Avantasia – Moonglow

6.Luke Appleton – Snake Eyes

7.Enforcer – Zenith

8.Twilight Force ‎– Dawn Of The Dragonstar

9.Queensrÿche - The Verdict

10.Eluveitie ‎– Ategnatos

 

Καλύτερο album 2019: Beast in Black - "From Hell With Love"

 

«Αρκετά ευκολότερη η φετινή δεκάδα, συγκριτικά με άλλες χρονιές θα έλεγα, πολύ δύσκολη επιλογή για το νούμερο ένα όμως. Η πρώτη τετράδα σαρώνει, άλλαξε πολλές φορές αλλά οι Beast in Black με το ανεπανάληπτο “From Hell With Love” στρογγυλοκάθισαν και άντε τώρα να τους σηκώσεις. Γιατί όμως αυτοί, γιατί αυτό το άλμπουμ; Διότι τέτοιο συνδυασμό heavy metal, power metal και έντονου χορευτικού ρυθμού με AOR στα ρεφρέν, συμπαθάτε με, αλλά είχα καιρό να ακούσω. Στα αυτιά μου ακούγεται κάπως καινοτόμο, οι συνθέσεις είναι άκρως δυναμικές, η παραγωγή αψεγάδιαστη και όποιος επενδύσει στην περιορισμένη έκδοση, θα ακούσει και τη διασκευή στο “No Easy Way Out” του Robert Tepper (κομματάρα). Από αλλού το περίμενα (Dream Theater) και από αλλού μου ήρθε. Κοιτάζοντας ξανά τη λίστα, ακόμα αναρωτιέμαι ποιό θα έβαζα στην κορυφή αν οι Beast in Black δεν κυκλοφορούσαν τούτο το αριστούργημα. To χορευτικό industrial των Rammstein, το prog/ art rock των Mother Of Millions ή μήπως το stoner των Valley Of The Sun;»

 

Album απογοήτευση 2019: Dream Theater ‎– "Distance Over Time"

 

«Τι σημαίνει απογοήτευση της χρονιάς; Είναι ο χειρότερος δίσκος του 2019; Όχι, είναι ο δίσκος για τον οποίο οι προσδοκίες ήταν τεράστιες, αλλά δυστυχώς δεν δικαιώθηκαν. Τα νέα άλμπουμ των Planet οf Zeus, Grand Magus και Devin Townsend με άφησαν με μια γλυκόπικρη γεύση, το “Talviyö” των Sonata Arctica ακόμα το ακούω. Το “Empath” θα μπορούσε να βρίσκεται εδώ, αλλά όταν πρόκειται να βγάλουν δίσκο οι Dream Theater, κρατάς την ανάσα σου μέχρι να το ακούσεις. Το “Distance Over Time” ΔΕΝ είναι κακός δίσκος, άλλα συγκροτήματα θα σκότωναν και τη μάνα τους για να τον έχουν, ΑΛΛΑ εδώ μιλάμε για τους θεόρατους Αμερικάνους. Το “Untethered Angel” είναι σπουδαίο, τα “Fall Into the Light” και “Barstool Warrior” καλά, αλλά μέχρι εκεί. Το υπόλοιπο άλμπουμ είναι, κατά τη γνώμη μου, άνισο κι αδιάφορο, έχοντας πάντα υπόψη τους μουσικούς που το ηχογράφησαν, την ιστορία και το ταλέντο τους, όπως και παλαιότερες κυκλοφορίες της μπάντας. Περίμενα κάτι, έστω στο ίδιο επίπεδο με το “The Astonishing” που, προσωπικά πάντα, το βρίσκω καλύτερο. Υπό αυτή την έννοια, το “Distance Over Time” μπαίνει σε αυτή την κατηγορία. Αν έπρεπε να διαλέξω τη μεγαλύτερη έκπληξη για παράδειγμα, θα πήγαινα προς Malevolent Creation–“The 13th Beast”, Flotsam And Jetsam-“The End Of Chaos”, Candlemass–“The Door To Doom”, άντε και το νέο Slipknot, καθότι για διαφορετικούς λόγους ο πήχης είχε χαμηλώσει. Παρολαυτά, αν και δεν το έχω ακούσει ακόμα, πιστεύω ότι το τελευταίο Virgin Steele μπορεί και να είναι όντως το χειρότερο του έτους».

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Comments