Πηγαίνεις διακοπές στην όμορφη Αλεξανδρούπολη. Ξέρεις ότι εκεί θα βρεις καλούς φίλους. Οκ. Κανονίζεις συνάντηση με τον frontman των Ink Χρήστο Τσάνταλη. Κάθεστε να πιείτε ένα ούζο με μεζέ. Πιάνετε την κουβέντα για τα δρώμενα τις μπάντας. «Δεν μου τα λες καλύτερα στο κασετοφωνάκι Χρήστο για να μάθει τα νέα σας και ο κόσμος;» ρωτάς. «Πολύ ευχαρίστως Ζήση» σου απαντάει ο Τσάνταλης.
Όλα καλά λοιπόν….πάμε.
Rock Overdose: Έχουμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενούμε τον Χρήστο Τσάνταλη από τους Ink. Γεια σου Χρήστο και καλωσήρθες στο Rock Overdose.
Χρήστος: Καλησπέρα Ζήση. Σε ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία στο Rock Overdose, και σε καλωσορίζω στην Αλεξανδρούπολη.
Rock Overdose: Να’σαι καλά. Χαρά μου που τα λέμε μετά από καιρό από κοντά. Ας ξεκινήσουμε με μια κλασική ερώτηση. Πες μας δυο λόγια για το ξεκίνημα της μπάντας.
Χρήστος: Η μπάντα ξεκίνησε ως προς συνθέσεις και ηχογραφήσεις τον Αύγουστο του 1999. Ήταν θυμάμαι ημέρες έκλειψης ηλίου. Πέρασαν 17 ολόκληρα χρόνια από τότε που βρεθήκαμε εγώ, ο Κώστας Αποστολόπουλος, και ο Σάββας Καραμπαλάσης στο home studio του τελευταίου. Γράψαμε τρία τραγούδια τα οποία στείλαμε αργότερα σε περιοδικά. Πήραμε μερικές πολύ καλές κριτικές και έτσι αποφασίσαμε όποτε βρισκόμασταν μαζί αφού ήμασταν όλοι φοιτητές σε διαφορετικές πόλεις, να συνεχίσουμε τις ηχογραφήσεις και να παράγουμε έργο ως Ink. Συναυλιακά όμως η μπάντα υπάρχει από το 2003 όταν βρέθηκα στη Θεσσαλονίκη_-συγκατοίκησα για λίγο με τον Κώστα τον Αποστολόπουλο- και κάπου εκεί ξεκινήσαμε τις συναυλίες. Παίξαμε σε πολλά μαγαζιά, παίξαμε σε φεστιβάλ, αποκτήσαμε κοινό και είδαμε ότι υπάρχει προοπτική. Αγαπούσαμε επίσης πάρα πολύ τη μουσική και έτσι το συγκρότημα μπήκε στη ζωή μας τα τελευταία δεκατρία χρόνια πολύ δυνατά, ουσιαστικά και με καθημερινή σχεδόν παρουσία.
Rock Overdose: Μουσικά πως θα χαρακτήριζες τον ήχο του συγκροτήματος;
Χρήστος: Alternative Metal θα έλεγα, με πολλές δόσεις ψυχεδέλειας. Πολλοί μας χαρακτηρίζουν Grunge αλλά νομίζω πως αυτός είναι ένας αδόκιμος όρος για το 2016. Υπάρχουν αυτές οι επιδράσεις των 90ς συγκροτημάτων όπως Soundgarden, Alice in Chains, Tool, αλλά ο Κώστας είναι ένας άνθρωπος που ακούει τελείως διαφορετική μουσική από εμένα, δηλαδή εκεί που θα ακούσω Nick Cave, Mark Lanegan και Jim Morrison, αυτός θα βάλει ένα riff από Pantera και από Rammstein, κάπως έτσι βγαίνει αυτό το ηχητικό αποτέλεσμα των Ink που είναι ιδιαίτερο επειδή υπάρχουν αυτές οι διαφορετικές επιρροές. Βέβαια υπήρχαν πάντα συγκροτήματα που τα αγαπούσαμε και οι δυο, όπως οι Faith no More, οι Soundgarden, οι Tool, οι Cult, οι Tea Party,μάλιστα με τον Jeff Martin-τραγουδιστή των Tea Party- είχαμε την τιμή να συνεργαστούμε πριν από κάποια χρόνια. Εξελίξαμε και ψάξαμε πολύ τον ήχο μας, στο δεύτερο album ακουγόμαστε όπως ακριβώς θα έπρεπε δηλαδή σαν Ink. Έχουμε φιλτράρει τις επιρροές μας.
Rock Overdose: Θέλεις να μας μιλήσεις για το πρόσφατο σας album;
Χρήστος: Ναι, ονομάζεται “Loom”, είναι ο δεύτερος μας δίσκος, κυκλοφόρησε την Πρωτοχρονιά, ακριβώς 1/1/2006, έχει βγάλει μέχρι τώρα ένα single το ‘Persephone’ για το οποίο έχουμε γυρίσει και video clip με τον Μάνο από τους Universe217, ο οποίος είναι ένας εξαιρετικός σκηνοθέτης και ένας στενός μας συνεργάτης.
Είχαμε κάποιες καθυστερήσεις ως προς το πρόμο και τις εμφανίσεις επειδή ήρθαν καινούργια όμορφα πρόσωπα στην οικογένεια των Ink,ο γιος και πρώτο παιδί του Κώστα, επομένως από αυτόν τον χειμώνα ευελπιστούμε πως θα δώσουμε περισσότερες συναυλίες, προγραμματίζουμε ένα tour στη Γερμανία με έναν τοπικό promoter, ελπίζω να το κάνουμε είτε τον χειμώνα είτε την άνοιξη. Μιλάμε για τις μεγάλες πόλεις τις Γερμανίας. Επίσης θέλουμε να γυρίσουμε και ένα δεύτερο video clip για το τραγούδι ‘Rain θα υπάρχει μια συμμέτοχη έκπληξη από μια ηθοποιό η οποία είναι πολύ γνωστή, απλώς δεν μπορούμε ακόμη να ανακοινώσουμε το όνομα της επειδή στη ζωή υπάρχουν πάντα ματαιώσεις, καλύτερα να γυριστεί πρώτα και μετά να το συζητήσουμε εκτενέστερα.
Rock Overdose: Που μπορεί να βρει κάποιος το album σας;
Χρήστος: Ψηφιακά Παντού. Όχι βέβαια δωρεάν. Πάντως σε εσάς θα το δώσουμε όταν θα κάνει τον κύκλο του για να έχεις άλλη μια αποκλειστικότητα. Μπορεί βέβαια να το βρει στο bandcamp της μπάντας, αλλά μπορεί να το παραγγείλει και μέσα από τη σελίδα μας στο facebook. https://inkmusic5.bandcamp.com/album/loom
https://www.facebook.com/INKbandgr/?fref=ts
Rock Overdose: Ο δίσκος υπάρχει σε φυσικά σημεία;
Χρήστος: Με φυσικά σημεία πώλησης δεν έχουμε ασχοληθεί ακόμη. Υπάρχει βέβαια σε κάποιες πόλεις, αλλά όπως γνωρίζεις δεν υπάρχουν πια πολλά δισκάδικα στην Ελλάδα. Επομένως το διανέμουμε μόνοι μας.
Rock Overdose: Όπως τα λες είναι. Η διανομή γίνεται πια με άλλους τρόπους.
Χρήστος: Ναι. Πιο πολύ μέσα από τις συναυλίες και από τα sites.
Rock Overdose: Μιλώντας για συναυλίες, έχετε κάτι στα υπόψιν σας;
Χρήστος: Παίξαμε εδώ στην Αλεξανδρούπολη στο φεστιβάλ του Φλοίσβου, και έχουμε μια πρόσκληση από μια εκπομπή της ΕΤ3 για το Σεπτέμβριο. Από τον χειμώνα θα το πιάσουμε λίγο πιο ζεστά και θα έχουμε πολύ περισσότερες εξελίξεις.
Rock Overdose: Η ανταπόκριση του κόσμου ποια είναι για τον δίσκο σας;
Χρήστος: Οι κριτικές μέχρι στιγμής είναι πάρα πολύ καλές, έχουμε πάρει θετικά vibes.
Rock Overdose: Κοιτώντας πίσω, σε όλη αυτή τη πορεία του συγκροτήματος μέχρι σήμερα, τελικά είσαι ευχαριστημένος;
Χρήστος: Ναι. Πάρα πολύ. Μόνο χαρές μου έχει δώσει το συγκρότημα. Έκανα γνωριμίες, έκανα φίλους, πραγματοποίησα παιδικά όνειρα, συνεργαστήκαμε ως μπάντα με διάφορους καλλιτέχνες που ακούγαμε και θαμάζαμε. Η πορεία δεν έχει σταματήσει, απλά τώρα το απολαμβάνουμε. Περνάμε πολύ καλά, είμαστε καλή παρέα, ο αδερφός μου ο Σταύρος Τσάνταλης είναι και ντράμερ μας, ο μπασίστας μας ο Κώστας Κετσέρης είναι επίσης πολύ καλός φίλος, με τον Κώστα τον Αποστολόπουλο τον κιθαρίστα μας παίζουμε μαζί δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, επομένως όπως καταλαβαίνεις είναι λίγο ‘οικογενειακή’ η υπόθεση. Για εμένα η προοπτική έχει να κάνει με την εξέλιξη. Κάθε χρόνο να πηγαίνουμε λίγο καλύτερα σε θέματα παραγωγής, σε θέματα συναυλιών, σε θέματα media. Να κάνουμε το βήμα παραπάνω. Δεν νομίζω ότι τελειώνει ποτέ αυτό το πράγμα. Είναι μια κατάσταση σε εξέλιξη. Σίγουρα θα θέλαμε να έχουμε περισσότερες οικονομικές απολαβές, αλλά δεν έχω παράπονο. Έχουμε καταφέρει να βγαίνει από μόνο του, και να μη ρίχνουμε την ποιότητα στον ήχο, ούτε στα video clips, γενικά στον οργανισμό που λέγεται Ink.
Rock Overdose: Υπάρχει κάποιο όνειρο σου που δεν έχει πραγματοποιηθεί;
Χρήστος: Ναι. Να παίξω με τους Cult, να παίξω με τους Soundgarden, και να παίξω με τους Alice in Chains. Με τους Cult πλησιάσαμε πάρα πολύ το 2011, είχαν δεχτεί, και δεν μας άφησε ο manager τους. Νομίζω ότι τότε manager ήταν ο Tom Vitorino. Μιλούσα με τον Chris Wyse ο οποίος μου είπε πως από τη μπάντα δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα στο να βγούμε εμείς σαν support, αλλά τελικά δεν έγινε. Είμασταν πάρα πολύ κοντά, εγώ ήμουν πολύ ενθουσιασμένος, αλλά τελικά τους είδα στη σκηνή, και τέλος πάντων ένα όνειρο μου πραγματοποιήθηκε. Το να παίξουμε μαζί τους ήταν και είναι πραγματικά κάτι υπερβατικό. Όπως και το να σφίξω το χέρι του Ian Astbury και να του πω «Με έχεις επηρεάσει πάρα πολύ. Σ’αγαπώ πολύ γιατί σε θεωρώ μια δύναμη της φύσης, και έναν απίστευτο frontman και καλλιτέχνη». Για εμένα είναι ο Jim Morrison της εποχής, και γενικά οι Cult είναι ένα συγκρότημα που λατρεύω και που έχω πολύ βαθιά μέσα στην καρδιά μου.
Rock Overdose: Πάντως μπήκες στο ‘μυστικό παιχνίδι’ θα λέγαμε με τους Alice In Chains.
Χρήστος: Ναι. Αυτό το λέω πάντα. Με το ‘Would’. Ήμουν 15-16 χρονών και είχε παίξει κάποιο καλοκαιρινό απόγευμα το ‘Would’ στο MTV. Θυμάμαι να το γράφω στο βίντεο, γιατί είχα πάθει τη πλάκα μου. Αυτό το όνομα ‘έπαιζε’ τότε ως κάτι πολύ νέο στην Ελλάδα, ήταν πολύ εύηχο και μουράτο το Alice In Chains, είχε κάτι το πολύ μυστήριο, και τους είχα ακούσει για πρώτη φορά από τον φίλο μου τον Μάριο. Μου είπε «Έλα να σου βάλω να ακούσεις μια μπάντα», και όλο αυτό ήταν τόσο μυστικιστικό για κάποιον έφηβο, όταν τους είδα και σε εικόνα, αυτό που μου συνέβη ήταν εξωπραγματικό. Το έγραψα όπως σου είπα σε βιντεοκασέτα και το έβλεπα 80 φορές την ημέρα (γέλια). Έτσι είπα στον εαυτό μου «Πρέπει να κάνεις συγκρότημα». Με είχε επηρεάσει πάρα πολύ ο Layne Staley (πέθανε το 2002) , και όπως ξέρεις φτάσαμε πολύ κοντά στο να δώσουμε τραγούδια στη ταινία που θα γίνονταν προς τιμή του. Τελικά η ταινία δεν έγινε αλλά καταφέραμε να συνεργαστούμε με τον συγκάτοικο του όπως ξέρεις, τον Johnny Bacolas στο Seattle για το Ophelia, ο οποίος ήταν ο πρώτος κιθαρίστας των Alice In Chains. Επομένως έστω και δια της πλαγίας οδού το όνειρο έγινε πραγματικότητα, και ο ίδιος σαν παραγωγός και supervisor μας έβαλε αργότερα σε ταινία. Γενικά ξέρεις είναι το karma, ο δρόμος που ακολουθείς. To Ophelia λοιπόν μπήκε σε soundtrack στο οποίο υπάρχει και η Pamela Moore γνωστή από τους Queensryche. Επομένως μπορεί να μη γνώρισα τον ίδιο τον Layne που ήταν ο super ήρωας μου, αλλά μίλησα με την οικογένεια του, μίλησα με τον καλύτερο του φίλο που ήταν και συγκάτοικος του, έχω καταλάβει και έχω νιώσει λοιπόν τι άνθρωπος ήταν. Υπάρχει ένα τραγούδι φόρος τιμής σε αυτόν είναι το Legend..
Rock Overdose: Θέλω να μας πεις το πόσο δύσκολο είναι για ένα συγκρότημα από την επαρχία συγκεριμένα για εσάς από την Αλεξανδρούπολη, να κάνει μια καριέρα σχετικά καλή.
Χρήστος: Είναι δύσκολο ως προς τις μετακινήσεις και στα επιπλέον έξοδα σε ότι αφορά στην Ελλάδα. Για το εξωτερικό δεν νομίζω πλέον, γιατί όπως γνωρίζεις υπάρχουν μπάντες που περιοδεύουν, και είναι από τις αντίστοιχες ‘επαρχίες’ της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Rock Overdose: Δηλαδή οι βλέψεις σας είναι και για το εξωτερικό.
Χρήστος: Εννοείται. Ήδη μας παίζουν εκεί ραδιόφωνα. Εάν ‘χτίσουμε’ και αυτό που θέλουμε να κάνουμε στη Γερμανία είναι κάτι που θα συμβεί (η αναγνωρισιμότητα στο εξωτερικό). Με το internet έχουν ανοίξει οι ορίζοντες, και έχει αλλάξει η ιστορία. Δεν νομίζω πως παίζει πραγματικά κανένα ρόλο η καταγωγή, σε ότι αφορά στην Ευρώπη και στην Αμερική. Σε ακούν και σε βλέπουν παντού. Από την άλλη μεριά όσον αφορά την Ελλάδα, οι μπάντες από την Αθήνα και από τη Θεσσαλονίκη (από όπου ξεκινήσαμε και εμείς), έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας. Τέσσερα άτομα για να κατέβουν από την Αλεξανδρούπολη στην Αθήνα θέλουν 1000 ευρώ. Αυτά τα χρήματα όπως καταλαβαίνεις δεν θα τα πάρεις. Άρα πρέπει να είσαι σε ένα βανάκι και να περιοδεύεις διαρκώς, να προσπαθείς κυρίως να περάσεις καλά, γιατί πρέπει να ξέρουν οι μικρότεροι φίλοι (που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική) ότι πρέπει να κάνουν και κάτι άλλο παράλληλα, δεν υπάρχει πια δισκογραφία ούτε εταιρείες που θα επενδύσουν. Υπάρχει μόνο θέληση, αγάπη και πάθος για αυτό που κάνεις. Δηλαδή όποιος έχει όνειρα να ζήσει μια Rock Star ζωή στην Ελλάδα, καλύτερα να πάει να κάνει κάτι άλλο παρά να έχει αυτές τις ελπίδες, διαφορετικά ας πάει να το προσπαθήσει απευθείας στο εξωτερικό. (γέλια).
Rock Overdose: Ελάχιστες Ελληνικές μπάντες έχουν καταφέρει να ζουν από τη μουσική.
Χρήστος: Ναι. Rotting Crist, Septic Flesh, και μια δυο ακόμη. Δεν υπάρχει η δυναμική της σκηνής στην οποία ανήκουμε εμείς. Κατάλαβες; Πόσο κοινό έχουμε; Εσείς στο Rock Overdose είστε ένα από τα μεγαλύτερα site στο Rock. Ξέρεις πολύ καλύτερα από εμένα πως είναι αυτός ο κόσμος που παρακολουθεί το είδος μας. Ε αυτό το κοινό δεν μπορεί να στηρίξει τέσσερις προσωπικότητες ως προς τις βιοποριστικές ανάγκες της σύγχρονης εποχής και καθημερινότητας.
Rock Overdose: Άσε που πολλές φορές προτιμάει να πάει και να στηρίξει μια συναυλία ξένου συγκροτήματος πάρα ενός Ελληνικού.
Χρήστος: Αυτά είναι εγχώρια σύνδρομα. Δεν μας χαρακτήριζε ποτέ η ομόνοια και η σύμπνοια. Οι εποχές όμως αλλάζουν, οι ανάγκες θα αλλάξουν και τους Έλληνες.
Rock Overdose: Δεν υπάρχει η ανάλογη στήριξη στην Ελληνική σκηνή.
Χρήστος: Εννοείται, υπάρχουν όμως πυρήνες προσπάθειας και κίνησης. Υπάρχουν επίσης πάρα πολύ καλές δουλειές, όλα τα συγκροτήματα κάνουν εξαιρετικές παραγωγές. Αγαπημένα μου συγκροτήματα είναι οι Universe217, οι Nightstalker, και φυσικά αναγνωρίζω το μεγαλείο των Rotting Christ, των Septic Flesh, μου αρέσουν πάρα πολύ οι Closer, η παλιά αυτή αθηναικη μπάντα της εναλλακτικής σκηνής. Υπάρχουν άρτιες παραγωγές, συνεργαζόμαστε με το εξωτερικό. Άτομα που κάποτε απλώς τα φανταζόσουν, τώρα τα γνωρίζεις και έρχεσαι σε άμεση επαφή μαζί τους, εάν έχεις το budget είναι όλα εφικτά και προσβάσιμα.
Rock Overdose: Οκ. Θέλεις να στείλεις ένα μήνυμα στους αναγνώστες του Rock Overdose και σίγουρα στους οπαδούς των Ink;
Χρήστος: Τους αγαπάμε πολύ. Να ακούνε Ink, και να διαβάζουν Rock Overdose (γέλια)… και να είναι καλά στην υγεία τους. Rock Overdose: Χρήστο σε ευχαριστώ για αυτήν εδώ τη συνέντευξη. Χρήστος: Εγώ σε ευχαριστώ Ζήση που τα είπαμε, ευχαριστώ και την όμορφη φωτογράφο..
Συνέντευξη: Ζήσης Πετκανάς
Απομαγνητοφώνηση-Επιμέλεια κειμένου: Παύλος Γιαννακόπουλος
Comments
