7 Μαΐου 1996. Μια ημερομηνία – ορόσημο στην ιστορία του ακραίου ήχου. Είναι η μέρα εκείνη που οι Pantera χορήγησαν στη σκηνή τόνους σκληρότητας. Είναι η μέρα εκείνη που οι blues επιρροές και οι πεντατονικές του αείμνηστου Dimebag ενεπλάκησαν με τη καθαρή, αγνή γκρουβιά του μεγάλου Vinnie Paul και την άτακτη, ανυπότακτη μπασογραμμή του Rex Brown. Είναι η μέρα εκείνη που ο Phil Anselmo με το αλήτικο γρέζι του έβαλε δύσκολα για ακόμα μια φορά σε κάθε λογής vocalist. Είναι η μέρα εκείνη που οι Pantera έδειξαν σε όλους τον τρόπο με τον οποίον τα σπάει ο Αμερικάνικος Νότος.
Πως φτάσαμε όμως εκεί;
Όπως οι Pantera συνηθίζουν να λένε, ή τουλάχιστον μερικά από τα εν ζωή μέλη της, ακόμα και διάφοροι σχετικοί με τη μπάντα από διαφορετικά πόστα, το “The Great Southern Trendkill” είναι ο τέταρτος δίσκος εν σειρά κυκλοφορίας. Στη πραγματικότητα πρόκειται για τον όγδοο δίσκο, μιας και είχαν προηγηθεί ακόμα τέσσερις προ αυτού, γεγονός το οποίο διαψεύδει ο Rex Brown, όπως είχαμε παρουσιάσει πριν λίγους μήνες μέσα από τον ιστότοπο του RockOverdose. Συγκεκριμένα τότε ο Rex ανέφερε πως οι αρχικοί δίσκοι δεν ήταν Pantera, αλλά κάτι άλλο. Είτε συμφωνεί κανείς είτε όχι η αλήθεια είναι πως το κοινό έχει σχεδόν ξεχάσει τις αρχικές κυκλοφορίες μετά από την οριστική στροφή σε ένα νέο είδος για τη μπάντα, διότι –κακά τα ψέματα- οι Pantera γέννησαν τον groove metal ήχο.
Ας μην ξεφεύγουμε. Στο θέμα μας λοιπόν! To “The Great Southern Trendkill” είναι προϊόν παραγωγής δυο διαφορετικών studio, μιας και τα όργανα ηχογραφήθηκαν στο Chasin’ Jason Studio στο Ντάλας, στο Τέξας, ενώ τα φωνητικά του Phil ηχογραφήθηκαν ξεχωριστά αρκετά χιλιόμετρα μακριά στα Nothing Studios στη Νέα Ορλεάνη. Αυτός ο δίσκος προκάλεσε αρκετό πόνο και ταλαιπωρία στα μέλη της μπάντας, τόσο σωματικά, όσο και ψυχικά, για να κατορθώσουν να τον κυκλοφορήσουν, όπως ακριβώς έπρεπε σύμφωνα με αυτούς. Για τον ίδιο τον Anselmo αυτή η κυκλοφορία είχε μια παραπάνω ψυχοσωματική επιβάρυνση. Εκείνη την περίοδο ο γνωστός τραγουδιστής υπέστη ένα από τα σοβαρότερα στη καριέρα του ατυχήματα μετά από live εμφάνιση. Καλά καταλάβατε. Ο λόγος για την λιποθυμία του από υπερβολική δόση ηρωίνης στις 13 Ιουλίου στα backstage του Coca-Cola Starplex στο Ντάλας. Ο Phil εστάλη αμέσως στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί κατάφεραν να τον συνεφέρουν. Συγκεκριμένα η καρδιά του έπαψε να χτυπά για περίπου 4-5 λεπτά. Αργότερα ο Phil δήλωσε: «το μόνο που θυμάμαι είναι να μπαίνω σε ένα ασθενοφόρο με πολλή φασαρία γύρω μου. Από εκεί και πέρα το χάος. Αφού συνήλθα οι φίλοι μου πέταξαν πάνω μου νερό για να μου κάνουν πλάκα, γνωρίζοντας πως δεν υπήρχε κάποιος κίνδυνος. Μετάνιωσα για αυτό, όσο τίποτε άλλο, γιατί τρόμαξα τους ανθρώπους που αγαπούσα και έθεσα σε κίνδυνο τη περιοδεία. Από εκεί και πέρα αποφάσισα να προβώ σε αποτοξίνωση. Έπρεπε να μείνω καθαρός. Απλώς στέλνω παράλληλα και ένα μήνυμα προς όλους. Δεν πρόκειται να πεθάνω τόσο εύκολα κουφάλες!». Οι μέρες που ακολούθησαν είναι σχετικές με τη δημιουργία του “The Great Southern Trendkill”. Αυτός ο δίσκος θα θυμίζει για πάντα στον Anselmo τον πόνο της αποτοξίνωσης, κάτι το οποίο δεν έπαψε ποτέ να υπογραμμίζει σε κάθε συνέντευξή του.
Για λόγους, όπως ο παραπάνω το “The Great Southern Trendkill” θα είναι το βαρύτερο, σκληρότερο album των Pantera. Βλέποντας τον Phil η μπάντα φάνηκε σαν να αποφάσισε συνειδητοποιώντας ότι η ζωή είναι μικρή να προσπαθήσει να κυκλοφορήσει ίσως τον αγριότερο δίσκο της. Απλώς πέραν του άγριου της κατάστασης, ο δίσκος αυτός είναι και συμβολικός για τη μπάντα. Το φίδι του εξώφυλλου πάντοτε θα παράγει την απειλητική ενέργεια του, έτοιμο να τσιμπήσει κάθε πιστό και άπιστο fan και να τον οδηγήσει με φρενήρεις ρυθμούς στον μαγικό κόσμο της μουσικής των Pantera. Κι όπως είχε δηλώσει κάποτε ο μακαρίτης Vinnie Paul: «στο Great Southern Trendkill” μπορείς να ακούσεις, να νιώσεις και να δεις τον πόνο που ένιωθε ο Phil εκείνες τις ημέρες. Αυτός ο δίσκος είναι το αποτέλεσμα της σκληρής και ασταμάτητης δουλειάς της μπάντας στη μουσική και τα φωνητικά και της αδιάλειπτης μάχης του Phil κατά των εξαρτήσεων».
Η επιτυχία που σημείωσε ο δίσκος είναι άξια αναφοράς. Στις 25 Ιουνίου 1996 –καλά διαβάσατε, δύο μήνες μετά τη κυκλοφορία του- έγινε χρυσός από την RIAA. Το συγκρότημα τότε ήταν εκστασιασμένο, κυρίως για την γρήγορη επιτυχία του, αλλά και για την αφήγηση του δικού τους προσωπικού δράματος. Του πόνου του Phil, του πόνου όλων. Ο Rex Brown πάντως δεν μπόρεσε ποτέ να ξεχωρίσει αγαπημένα τραγούδια, καθώς όπως έχει πει «είμαι ακόμα τρελαμένος με το δίσκο και πραγματικά υπάρχει αρκετό υλικό που αξίζει στο Great Southern Trendkill».
Για να μην ξεχνιόμαστε όμως, η ιστορία του δίσκου συνδέεται ενεργά και με τους Black Sabbath, καθώς και την του 1998 επανένωσή τους. Η παρουσία των Pantera στο δεύτερο Ozzfest ήταν ένα δυνατό γεγονός. Μάλιστα. Το όνομα της μπάντας ήταν από τα ισχυρότερα του τότε line-up.
Συνοψίζοντας οφείλουμε να πούμε πως το “The Great Southern Trendkill” είναι από τα αρτιότερα και σκληρότερα album των Pantera. Από το υπέρτατο solo του “Floods”, το δίτομο αφιέρωμα του “Suicide Note”, το σκληρό “Drag The Waters”, μέχρι και την νοτιοαμερικάνικη αλητεία του 10’s, αλλά και το ξέσπασμα του “War Nerve”, το “The Great Southern Trendkill” σημάδεψε ανεξίτηλα την ιστορία του ακραίου ήχου.
Comments
