29 χρόνια από την κυκλοφορία του “Facelift” των ALICE IN CHAINS!

Στα 90's το metal περνάει κρίση και απειλείται άμεσα από έναν αντίπαλο που ακούει στο όνομα grunge. Οι Alice In Chains είναι μάλλον από τις λίγες μπάντες που κάτω απ' την ταμπέλα του συγκεκριμένου ιδιώματος και προερχόμενοι από την λεγόμενη σκηνή του Seattle, καταφέρνουν άψογα να συνδυάσουν τη μουσική που αγαπάνε, δηλαδή το metal, με το grunge και το alternative με έναν ιδιαίτερο μοναδικό τρόπο. Έτσι λοιπόν το 1990 κυκλοφορούν το ντεμπούτο τους που ακούει στο όνομα Facelift, τραβώντας κατευθείαν επάνω τους τα βλέμματα των φίλων της μουσικής. Οι συνθέσεις του άλμπουμ είναι κλασσικές πλέον, γραμμένες κατά κύριο λογο από τον Jerry Cantrell που πέρα όλων των άλλων, είναι και ένας εξαιρετικός και ταλαντούχος κιθαρίστας.  Η αγάπη του προς τους Sabbath καθώς και άλλα κλασσικά ακούσματα, είναι εμφανής, αφού τα χαμηλά κουρδίσματα του φανερώνουν πλήρως αυτές του τις επιρροές, τα δε σολαρίσματα του αν και όχι ιδιαίτερα τεχνικά κλείνουν μέσα τους τέτοιο συναίσθημα που παρασέρνουν σε μια ατελείωτη άβυσσο. Ένα ακόμα πολύ μεγάλο ατού είναι και ο άνθρωπος πίσω από το μικρόφωνο που δυστυχώς δεν είναι πια κοντά μας, ο Layne Staley ο οποίος έχει μια φοβερή και μεθυστική φωνή που σε ταξιδεύει σε κάθε στίχο που τραγουδάει και σε κάθε κραυγή που βγάζει. Το συγκεκριμένο δίδυμο είναι υπεύθυνο και για το πολύ δυνατό στιχουργικό περιεχόμενο των κομματιών, με τις ιδέες να έρχονται μέσα από κυρίως κοινωνικά θέματα και μηνύματα που θέλουν να περάσουν. Το εν λόγω επίτευγμα τους μάλιστα, είναι μάλλον εντυπωσιακό, αν σκεφτεί κανείς πως όπως έχει δηλώσει ο Cantrell τα ναρκωτικά και το αλκοόλ που κατανάλωναν εκείνη την εποχή ήταν τόσα που προφανώς θα είχαν καταστρέψει πολλά απ’ τα εγκεφαλικά τους κύττρα. Φυσικά και τα άλλα δυο μέλη της μπάντας οι Mike Starr και Sean Kinney σε μπάσο και τύμπανα αντίστοιχα είναι πολύ σημαντικοί για το σύνολο καθώς χτίζουν τον ήχο για να βγει ένα τόσο σφιχτοδεμένο τελικό αποτέλεσμα. Η παραγωγή του Dave Jerden είναι πάρα πολύ καλή και βγάζει άψογα αυτόν το βρώμικο και βαρύ ήχο που θέλει να βγάλει η μπάντα. Το άλμπουμ αυτό μπορεί να θεωρείται ίσως κάπως ξεπερασμένο για τα σημερινά δεδομένα όμως είναι τέτοια η ιστορική και μουσική του αξία που σίγουρα θα παραμείνει και θα ακούγεται  πάντα ευχάριστα όντας μια εξαιρετική δουλειά από μια απ' τις  καλύτερες μπάντες στο είδος της.

 

https://www.youtube.com/watch?v=p7q9eeU57yk

Comments