Άλλη μια μεγάλη κυκλοφορία, αυτή τη φορά για το thrash στερέωμα, κυκλοφόρησε σαν σήμερα, 34 χρόνια πριν. Περνώντας στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, συναντάμε το Among the Living, ένα σπουδαίο επίτευγμα που σηματοδοτεί έναν καθοριστικό σταθμό στην πορεία των Anthrax. Στην τρίτη δουλειά του, το συγκρότημα επιλέγει ν’ αποχωριστεί ως ένα βαθμό τις παραδοσιακές heavy metal επιρροές του, υιοθετώντας πλέον το thrash στυλ μέσα από το οποίο καθιερώθηκε στο μέλλον. Έτσι προκύπτει μια δουλειά, που χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη έμφαση που δίνεται στις γρήγορες ταχύτητες, με ταχύτατα riff και αστραπιαίο drumming. Εδώ αρχίζουν να φαίνονται και οι δημιουργικές ανησυχίες των Αμερικανών, που πλέον εισάγουν και νέα στοιχεία στον ήχο τους, με φωτεινό παράδειγμα το “I’m the man”, που παρουσιάζει την ενσωμάτωση rap επιρροών, ανησυχίες που αργότερα θα γίνουν βασικότερο χαρακτηριστικό της μουσικής τους. Παράλληλα φαίνεται και μια αλλαγή στην γενικότερη εικόνα του συγκροτήματος, τις οποίες συνειδητοποιεί κανείς, ειδικά αν παρακολουθήσει βίντεο κλιπ απ’ την αρχή τους μέχρι τότε. Στο “Among the living”, κυριαρχούν εξαιρετικές συνθέσεις, ευχάριστες και εύκολες στο άκουσμα, κάτι το οποίο διαμορφώνεται έντονα και από τους ευφάνταστους, χιουμοριστικούς συνήθως στίχους τους. Τα θέματα αυτών, είναι εμπνευσμένα από βιβλία του συγγραφέα Stephen King και εστιάζουν είτε στην επιστημονική φαντασία, είτε στα κόμικ, είτε σε κοινωνικά ζητήματα. Κλειδί στο φοβερό αποτέλεσμα, αποδεικνύεται η εκτελεστική ικανότητα των μουσικών, που έχουν βελτιωθεί εμφανώς αφήνοντας το ταλέντο τους να λάμψει περισσότερο. Αναμφίβολα δείχνουν ένα πιο δεμένο σύνολο και συμβάλλουν στο να ανέβει η μπάντα ένα επίπεδο παραπάνω. Οι κιθάρες των Dan Spitz και Scott Ian, προσφέρουν εντυπωσιακά riff, αλλά ακόμα πιο εντυπωσιακές είναι οι επιδόσεις του Charlie Benante στα ντραμς, που διακρίνονται για την απίστευτη ακρίβεια και επιδεξιότητα τους. Μεγάλο μέρος της επιτυχίας, πιστώνεται σαφώς και ο τρομερός Joey Belladonna, που πιάνει μεγάλα στάνταρ στα φωνητικά. Το “Among the living” να υπενθυμίσουμε πως είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Cliff Burdon, που λίγο καιρό πριν είχε χάσει τη ζωή του. Μέσα απ’ αυτό, οι Anthrax διατηρούν τη συνέπεια τους και πλέον καθιερώνονται στη συνείδηση του κόσμου ως ένα κορυφαίο και συνάμα διαφορετικό απ’ τα υπόλοιπα, thrash metal όνομα.