Μια μεγάλη γιορτή για τον progressive rock ήχο, λαμβάνει χώρα 36 χρόνια πριν, σε μια σπουδαία κυκλοφορία που τιτλοφορείται Moving Pictures, κατά πολλούς την καλύτερη που έχουν οι Rush στο ενεργητικό τους. «Ήταν μια όμορφη εποχή, όταν εγώ και οι συνεργάτες μου, νοικιάσαμε ένα σπίτι λίμνη Stony του Ontario, για να γράψουμε το άλμπουμ. Στο τέλος, γνωρίζαμε πως είχαμε συνθέσει καλά κομμάτια, όχι όμως ότι θα είχαν τέτοιο απόηχο», λέει ο Alex Lifeson. Και όντως, τα επτά κομμάτια του Moving Pictures, πέραν του ότι είναι πραγματικά κορυφαίου επιπέδου, συντέλεσαν στο να μιλάμε για το μεγαλύτερο σε πωλήσεις άλμπουμ του συγκροτήματος, έχοντας γίνει τέσσερις φορές πλατινένιο και φτάνοντας στην 3η θέση του Billboard. Η πιο φιλική προς τα ραδιόφωνα στροφή που είχε πραγματοποιήσει η μπάντα, από το “Permanent Waves” που προηγήθηκε, συνεχίζεται και πάλι, μόνο που αυτή τη φορά η κατάσταση είναι πιο πολύπλοκη και τεχνική μουσικά, κρατώντας όμως την εμπορική της χροιά. Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία από ήχους και στυλ, ενώ το κάθε κομμάτι διατηρεί έναν δικό του χαρακτήρα. Μπορεί το “Tom Sawyer” και το “Red Barchetta”, να ήταν αυτά που ακούστηκαν κατά κόρον από τα ραδιόφωνα, όμως και τα υπόλοιπα τραγούδια δεν έχουν κάτι να στερηθούν, με τρανό παράδειγμα το “Limelight” καθώς και το απίστευτο ορχηστρικό “YYZ”. Η hard rock προσέγγιση των συνθέσεων είναι εξαιρετικά επιτυχημένη και δένει απόλυτα με τις αλλαγές στους χρόνους και τις κλασσικές progressive ενορχηστρώσεις. Η παρουσία πλήκτρων που είχαν αρχίσει να εισάγονται από πριν, είναι και πάλι ισχυρή. Οι τρεις μουσικοί, αποδεικνύουν την εκτελεστική τους δεινότητα περίτρανα, είτε όσον αφορά τις κιθάρες του Lifeson με τα φλογερά riff και τα εκθαμβωτικά του σολαρίσματα, είτε όσον αφορά τα σπουδαία ντραμς του Neil Peart, ο οποίος γράφει επίσης και τους στίχους, ή τον Geddy Lee, που είναι φοβερός στο μπάσο, τα μοναδικά του φωνητικά καθώς και τα κορυφαία πλήκτρα του. Μιλώντας κανείς για το “Moving Pictures”, μιλά για τη δημοφιλέστερη και πιο επιτυχημένη εμπορικά δουλειά των Rush, ενώ ακούγοντας το, συνειδητοποιεί για ποιο λόγο συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα κλασσικά / progressive rock άλμπουμ όλων των εποχών.
Comments
