Γυρνάμε το χρόνο 43 χρόνια πίσω για να μεταφερθούμε 93 χρόνια μπροστά, συναντώντας τους Rush και το κλασσικό 2112, άλμπουμ που χάρισε τη μεγάλη επιτυχία και την αναγνώριση στην μπάντα. Το 1976, αναδεικνύεται κομβική χρονιά για τους Καναδούς, που αν και μετρούν δύο ακόμη δουλειές στο ενεργητικό τους, δεν έχουν καταφέρει ακόμη να ξεπεράσουν τα σύνορα της χώρας τους. Η δισκογραφική τους, πιέζει προσπαθώντας να τους αποτρέψει από τη δημιουργία concept δίσκου, αφού το “Caress of steel”, που προηγήθηκε και είχε concept χαρακτήρα, χαρακτηρίστηκε εμπορικά αποτυχημένο. Το συγκρότημα όμως, δεν πτοείται, δεν απαρνείται το μουσικό του όραμα, αγνοεί τις όποιες συστάσεις και εν τέλει δικαιώνεται στην τρίτη και φαρμακερή του προσπάθεια, που παρουσιάζει μια τελειοποιημένη μορφή του progressive είδους. Ενώνει τα κομμάτια του παζλ απ’ τον ήχο των περασμένων προσπαθειών του και δημιουργεί ένα πολύ δυνατό σύνολο, βασισμένο στο progressive και το hard rock. Το πρώτο μέρος του δίσκου, καταλαμβάνεται απ’ το ομώνυμο αριστουργηματικό κομμάτι, χωρισμένο σε επτά μέρη, που παρουσιάζει τον κόσμο του μέλλοντος να βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο της τεχνολογίας. Εδών εντοπίζεται και το σπουδαιότερο επίτευγμα του δίσκου, αφού η σεμιναριακού επιπέδου μακροσκελής σύνθεση, διάρκειας άνω των είκοσι λεπτών, όχι απλά δεν δύναται να κουράσει ή να πλήξει τον ακροατή, αλλά αντιθέτως κρατά ακέραιο το ενδιαφέρον και εντυπωσιάζει με τις πολλαπλές τις εναλλαγές, τα εκρηκτικά της riff και τα διαστημικά φωνητικά της. Τα υπόλοιπα πέντε κομμάτια της δεύτερης πλευράς, είναι επίσης αξιόλογου επιπέδου, παρ’ ότι δύσκολο να φτάσουν τα στάνταρ της πρώτης. Ένα στοιχείο για το οποίο έτσι κι αλλιώς ξεχωρίζει το γκρουπ, είναι πως παρά το γεγονός ότι αποτελείται από τρεις μουσικούς, καταφέρνει να δημιουργήσει έναν ήχο πελώριο, ογκώδη, που μοιάζει με πλήρους ορχήστρας. Πρόκειται για τρεις ολοκληρωμένους, ταλαντούχους και πολύ τεχνικούς μουσικούς, οι οποίοι πλέον εκτός απ’ τις εκτελεστικές τους ικανότητες, ξετυλίγουν εδώ και το συνθετικό τους ταλέντο. Οι κιθάρες και τα σόλο του Lifeson, κλέβουν τις εντυπώσεις με την εφευρετικότητα τους, το μπάσο του Geddy Lee έχει έντονα υποστηρικτικό ρόλο και τα τύμπανα του Neil Part, διακρίνονται για την έντονη παρουσία, την ακρίβεια, τα πολλά γεμίσματα και την τεχνικότητα τους. Το άλμπουμ, αποτέλεσε την πρώτη εμπορική επιτυχία των Rush, τους σύστησε με αξιώσεις τόσο στην αμερικανική αγορά όσο και ολόκληρου του κόσμου και καθιέρωσε το συγκρότημα. Από δω και πέρα οι Καναδοί έχουν την άνεση να πειραματιστούν όπως επιθυμούν με τη μουσική τους, προσφέροντας μελλοντικά και άλλα σπουδαία πράγματα. Το “2112”, με την πρωτοφανή του ηχητική ποιότητα, την ονειρική του ενορχήστρωση και την απαράμιλλη μουσικότητα του, αποτελεί ιδανικό σημείο αφετηρίας για τους αμύητους στον ήχο της μπάντας και ένα λαμπερό διαμάντι στη δισκοθήκη κάθε φίλου της progressive μουσικής.
Comments
