53 χρόνια απ’ τη γέννηση ενός μουσικού που μας λείπει πολύ,του CRISS OLIVA!

Πως γράφεις για έναν άνθρωπο που σε έχει σημαδέψει όσο ελάχιστοι στη μουσική που ακούμε και όχι μόνο; Πόσο πιο δύσκολο είναι όταν αυτός ο άνθρωπος δεν είναι πλέον μαζί μας; Και τι γίνεται όταν αυτός ο άνθρωπος είναι ένας από τους πιο ταλαντούχους κιθαρίστες που ανέδειξε η σκηνή του metal που μαζί με τον μεγάλο του αδερφό δημιούργησαν το 1978 ένα από τα χαρακτηριστικότερα αλλά και πιο υποτιμημένα συγκροτήματα, τους Savatage; Φυσικά ο λόγος για τον Christopher “Criss” Michael Oliva ο οποίος δυστυχώς “έφυγε” πολύ νέος, σε ηλικία μόλις 30 ετών, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα.

 

 

Ο Criss γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1963, στο Pompton Plains του New Jersey. Ήταν ο μικρότερος από 4 αδέρφια. Όσο ήταν μικρός η οικογένεια του άλλαξε αρκετούς τόπους κατοικίας, περνώντας από την California πριν καταλήξουν τελικά στην Florida. Τα πρώτα του βήματα στην μουσική τα έκανε στην California και συνέχισε και στην Florida. Περνούσε ατελείωτες ώρες ακούγοντας δίσκους με τα αγαπημένα του τραγούδια και προσπαθούσε να τα παίξει. Όταν δεν μπορούσε να βγάλει κάποιο κομμάτι από ένα τραγούδι απλά το άλλαζε σύμφωνα με αυτό που του ακουγόταν καλύτερο. Αυτό τον βοήθησε αργότερα στο να φτιάχνει δική του μουσική.

 

 

Το 1978 μαζί με τον αδερφό του Jon έφτιαξαν την πρώτη τους μπάντα, τους Avatar από τις στάχτες των προηγούμενων μπάντων τους Tower και Alien αντίστοιχα. Το 1980 συναντήθηκαν με τον Steve Wacholz και τζάμαραν σε μία καλύβα πίσω από το σπίτι των Oliva που την ονόμαζαν The Pit. Εκεί έδωσαν και στον Steve το παρατσούκλι που θα τον ακολουθούσε στην συνέχεια σε όλη του την καριέρα: “Doctor Hardware Killdrums” ή απλώς “Doc”, λόγω του σκληρού παιξίματος του.

 

Οι Criss, Jon και Steve έπαιζαν στην Tampa (όπου είχαν μετακομίσει στα τέλη της δεκαετίας του ’70) και στα clubs της περιοχής Clearwater. Το 1981 στην μπάντα προστέθηκε ο Keith Collins για να απαλλάξει τον Jon από τα χρέη μπασίστα. Το 1982 η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο της EP μέσω της Par Records. Το 1983 αναγκάστηκαν να αλλάξουν το όνομα της μπάντας λόγω δικαιωμάτων. Συνδυάζοντας τις λέξεις “Savage” και “Avatar”, ο Criss και η μετέπειτα σύζυγος του σκέφτηκαν το “Savatage”. Το 1984 ο Criss παντρεύτηκε την Dawn Hoppert, κοπέλα του από το γυμνάσιο.

 

 

 

Το συγκρότημα γνώρισε μεγάλη άνθιση, κυκλοφορώντας 6 δίσκους. Αυτή θεωρείται και η Χρυσή Εποχή των Savatage, ειδικά όταν συνεργάστηκαν με τον παραγωγό Paul O’Neill για πρώτη φορά στο “Hall Of The Mountain King” (1987). Το μοναδικό παίξιμο του Criss έφερε πολλούς οπαδούς στην μπάντα, συμπεριλαμβανομένου και του Dave Mustaine των Megadeth, με τους οποίους περιόδευσαν οι Savatage το 1987, προωθώντας το “Hall Of The Mountain King”. Όταν το 1989 ο Mustaine έμεινε χωρίς κιθαρίστα, ο τεχνικός του, Dan Campbell ο οποίος ήταν και ο καλύτερος φίλος του Criss, τον κάλεσε για να αναπληρώσει το κενό. Ο Criss αρνήθηκε την προσφορά και συνέχισε με τον αδερφό του και τους Savatage. Ο ρόλος του δεύτερου κιθαρίστα στους Megadeth τελικά κατέληξε στον Marty Friedman. Το 1989, οι Savatage κυκλοφόρησαν το “Gutter Ballet”, του οποίου μερικά κομμάτια ο Jon τα έγραψε όσο ήταν στην απεξάρτηση.

 

 

 

 

 

Οι Savatage συνέχισαν να περιοδεύουν ασταμάτητα και ο Criss συνέχιζε να εντυπωσιάζει. Το μεγάλο του όνειρο ήταν ο δίσκος που κυκλοφόρησαν το 1991, “Streets: A Rock Opera”, να γίνει πλατινένιο. Το “Streets” έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της μπάντας και ο Criss την απολάμβανε μαζί και τους νέους οπαδούς που έφερνε στην μπάντα.

 

Τα πράγματα άλλαξαν όταν ξαφνικά αποχώρησαν από την μπάντα ο Jon Oliva και ο Steve “Doc” Wacholz το 1992 και το 1993 αντίστοιχα. Ο Dan Campbell ανακάλυψε τον Zachary Stevens στο Hollywood και έστειλε στον Criss ένα demo της πρώην μπάντας του Wicked Witch. Τον σύστησε στους υπόλοιπους και τελικά επιλέχθηκε ως αντικαταστάτης του Jon στα φωνητικά. Τα drums ανέλαβε ο Jeff Plate. Η μπάντα συνέχισε κυκλοφορώντας το 1993 το “Edge Of Thorns”. Το εξώφυλλο είναι σχεδιασμένο από τον Gary Smith και απεικονίζει την γυναίκα του Criss, Dawn. Το πρόσωπο στα δέντρα όπως δήλωσε ο Criss σε συνέντευξη του είναι αυτό του αδερφού του Jon αν και ο O’Neill το αρνείται.

 

Στις 17 Οκτωβρίου 1993, στις 03:30 το βράδυ, ο Criss και η γυναίκα του Dawn, οδηγούσαν στον αυτοκινητόδρομο 301, πηγαίνοντας στο 4ο Ετήσιο Livestock Festival στο Zephyrhills της Florida, λίγο βορειότερα της Tampa. Ένα όχημα πέρασε το μεσαίο χώρισμα του δρόμου και χτύπησε μετωπικά το Mazda RX-7 του Criss σκοτώνοντας τον ακαριαία. Ο μεθυσμένος οδηγός του άλλου οχήματος, οποίος είχε καταδικαστεί άλλες 7 φορές για οδήγηση υπό την επήρεια ουσιών, γλίτωσε με ελαφρά τραύματα. Αργότερα κρίθηκε ένοχος για ανθρωποκτονία υπό την επήρεια ουσιών, σοβαρό τραυματισμό και ζημιές σε όχημα και καταδικάστηκε σε 5ετή φυλάκιση εκτίοντας τους 18 μήνες.
Ο τάφος του Criss βρίσκεται στο Curlew Memorial Gardens.

Στις 23 Νοεμβρίου του 1993 δόθηκε συναυλία προς τιμήν του με τα εναπομείναντα μέλη των Savatage, μαζί με τον Jon. Εκείνο το βράδυ κανένας δεν έπαιξε κιθάρα. Στην θέση του Criss τοποθέτησαν μία άσπρη Stratocaster με τριαντάφυλλα να ανεβαίνουν στην ταστιέρα όπως στο οπισθόφυλλο του “Streets”.

 

 

Ο χαμός του Criss (αρχηγού της μπάντας πλέον) παραλίγο να σηματοδοτήσει και το τέλος των Savatage αλλά τα δύο αδέρφια είχαν κάνει μία συμφωνία ότι αν πεθάνει ένας από τους δύο, ο άλλος θα συνέχιζε την μπάντα για να τιμήσει την μνήμη του.
Όταν ρωτήθηκε ο πατέρας του Criss να σχολιάσει γι’ αυτόν, είπε:

“Ο Criss ζούσε για την κιθάρα. Πήγαινα στο σπίτι του για επίσκεψη και είχε την κιθάρα στα χέρια του ότι και να έκανε. Είτε μιλούσε στο τηλέφωνο, είτε έτρωγε.”
Δυστυχώς ένας πολλά υποσχόμενος και πολύ νέος κιθαρίστας, “έφυγε” πολύ νωρίς και δεν προλάβαμε να ακούσουμε και να δούμε όσα είχε να προσφέρει. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι είχε πολλά να δώσει. Ποιος ξέρει πόσο ψηλά θα έφταναν οι Savatage με τον Criss στις τάξεις τους.

 

 

Για το τέλος θα ήθελα να αφήσω το παρακάτω video από ολόκληρη τη συναυλία των Savatage το 2002 - τελευταία φορά που μας επισκέφθηκαν - στο γήπεδο του Σπόρτινγκ που αν και ο Criss σωματικά δεν ήταν εκεί, το πνεύμα του όμως έδωσε βροντερό παρόν.

 

R.I.P.

Για το Rock Overdose,
Απόστολος “Astaldo” Πανταζόγλου

Comments