Ημερομηνία δημοσίευσης: 1 Μαΐου 2016
“You just have to give in”
Με μια φράση από τον νέο δίσκο του πληθωρικού Νορβηγού Ihsahn επιλέγω να ξεκινήσω αυτή την κριτική κι αυτό γιατί μετά από πολλές ακροάσεις σε βουνά και θάλασσες, κατέληξα ότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα κοινό μουσικό άλμπουμ, αλλά με μια ολοκληρωμένη εμπειρία. Οπότε αν είναι εφικτό, κατά την ακόλουθη ανάγνωση βάλτε τον δίσκο να παίζει και ταξιδέψτε κι εσείς στον Αρκτικό Κύκλο.
Καταρχάς, πριν ακόμη βάλω να ακούσω το "Arktis." ήξερα ότι θα έρθω αντιμέτωπος με κάτι που ξεφεύγει από τα “κλασσικά” ακούσματα. Και όντως από το πρώτο κομμάτι "Disassembled" κυριαρχεί μια απόκοσμη και παγερή ατμόσφαιρα, ανάλογη με αυτή του εξωφύλλου. Ο Ihsahn γι' ακόμη μια φορά παντρεύει το black metal με ήχους και μελωδίες από φαινομενικά ξένα μεταξύ τους μουσικά μονοπάτια, δημιουργώντας ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Ο δίσκος κυλάει κυριολεκτικά σαν νερό σε αυλάκι και δεν κουράζει ούτε κρεμάει σε κανένα του σημείο. Τα δε ηλεκτρονικά σημεία καθώς και οι πειραματισμοί με το σαξόφωνο στο "Crooked Red Line", με τη συμμετοχή του Jørgen Munkeby, ανήκουν την κατηγορία αυτών των κομματιών όπου στην αρχή είσαι δύσπιστος, αλλά εν συνεχεία γουστάρεις σαν τρελός και δεν τα χορταίνεις.
Δεν ξέρω αν θα πρέπει να σας προϊδεάσω για καθετί που καραδοκεί σε κάθε στροφή του δίσκου, αλλά δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο γεγονός ότι ο Ihsahn φαίνεται να έχει επηρεαστεί από την μικρή αναζωπύρωση των Emperor, με αποτέλεσμα τα brutal φωνητικά να έχουν κερδίσει έδαφος, σε σημείο που σε πολλά σημεία, όπως στο "Mass Darkness", νομίζεις ότι το χωροχρονικό συνεχές έχει μεταβληθεί σε αυτό του "IX Equilibrium". Οι ταξιδιάρικες και μακρόσυρτες συνθέσεις εναλλάσσονται βίαια με κραυγές και κλασσικούς μπλακ μεταλίστικους ήχους, δημιουργώντας έτσι αντιθέσεις που σε κρατάν συνεχώς σε εγρήγορση, όπως ακριβώς περιγράφουν και οι στίχοι του Νορβηγού.
Αν λοιπόν οι πλειονότητα των σημερινών μουσικών μας λένε ότι έχε επέλθει κορεσμός, ο Ihsahn έρχεται γι' ακόμη μια φορά να μας αποδείξει ότι αν υπάρχει η έμπνευση και το ταλέντο μπορείς πραγματικά να επιτύχεις θαύματα. Κομμάτια σαν το "South Winds" και το "Frail" εκτός του ότι δεν γράφονται κάθε μέρα, αποτελούν οδηγό ώστε να εξελιχθεί η μουσική και ξεφύγει από τα στάσιμα νερά που την έχουν περικυκλώσει.
Εν κατακλείδι, το "Arktis." Αποτελεί συνέχεια των μουσικών περιπλανήσεων του Ihsahn. Σίγουρα με την εμπειρία τόσων ετών φαίνεται να έχει βρει την ιδανική γι' αυτόν συνταγή, παρόλα αυτά δύσκολα βάζει κάποιος σε καλούπι κάτι τόσο χειμαρρώδες και ρηξικέλευθο. Κατανοώ ότι η μουσική του είναι δύσκολη στην ακρόαση, αλλά παρόλα αυτά θα ανταμείψει και με το παραπάνω όποιον της αφιερώσει την πρέπουσα σημασία. Κι επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, αφήστε το διάβασμα και περάστε στην ακρόαση.
Βαθμολογία: 91/100
Για το Rock Overdose,
Ηλίας Ιακωβόπουλος
Comments
