Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Νοεμβρίου
Ημερομηνία: Κάποτε
Ώρα: 10.00
Τόπος: Πλατεία Άνω Βλιχαδοχωρίου - Καφενείο “Το Ένα Αδέρφι”
- Καλημέρα κύριε Παντελή.
- Καλώς τον. Το συνηθισμένο;
- Ναι. Και περιποιημένο. Ωπ, κυρία Μαριγώ, δεν σε είδα. Καλά είσαι;
- Καλά παιδί μου, ευχαριστώ. Εσύ;
- Άσε. Ακόμα να συνέλθω από χθες.
- Τι σου συνέβη παιδάκι μου;
- Άκουγα όλη μέρα το νέο δίσκο των Arkona.
- Τι ειν’ πάλι τούτο;
- Καλά δεν ξέρεις τους Πολωνούς Arkona; Εδώ μιλάμε για συγκρότημα που μετράει 23 χρόνια ύπαρξης, 5 ολοκληρωμένους δίσκους και πόσα ακόμα split albums. Τώρα κυκλοφορεί τον 6ο δίσκο, με όνομα “Lunaris”.
- Δεν ξέρω παιδάκι μου από αυτά. Εγώ άκουγα Σοφία Βέμπω.
- Ποια Βέμπω ρε κύρα Μαριγώ; Εδώ μιλάμε για Black Metal και τα μυαλά στα κάγκελα. Ο δίσκος που λες αποτελείται από έξι τραγούδια, συνολικής διάρκειας 47 περίπου λεπτών, και μιλάμε για ατόφιο Black Metal, που συνδυάζεται με πολύ ωραίες μελωδίες, αλλά και πιο αργά, ατμοσφαιρικά σπασίματα, που φέρνουν προς το Doom Metal και το Post-Rock.
- Άσε με παιδάκι μου. Αυτά μοιάζουν με έργα του Σατανά.
- Ρε άκου που σου λέω. Εδώ μιλάμε για φοβερές καταιγιστικές ταχύτητες, με γρήγορες παγωμένες κιθάρες και blast beats που σου διαλύουν το κρανίο. Και άντε, εντάξει, στα γρήγορα μέρη του δίσκου υπάρχει ένα ίδιο, επαναλαμβανόμενο μοτίβο, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία που σώζουν την κατάσταση, όπως το γεγονός ότι οι συνθέσεις είναι δυναμικές και καλογραμμένες, οι πολύ ωραίες μελωδίες της κιθάρας στο πίσω μέρος, που βγάζουν μια πολύ όμορφη μελαγχολία, αλλά και η εξαιρετική παραγωγή που απογειώνει τα τραγούδια, και τα κάνει άκρως δυναμικά, ξεσηκώνοντάς σε.
- Μοιάζει καθόλου με Πέτρο Γαϊτάνο; Εξαιρετικό παλικάρι ο Πέτρος.
- Ποιος Γαϊτάνος ρε γιαγιά; Θα μας τρελάνεις; Εδώ μιλάμε για Metal. Μιλάμε για ταχύτητες που σε ισοπεδώνουν, αλλά και για πού ωραία αργά περάσματα και σπασίματα, όπου δημιουργείται μια πολύ ωραία ατμόσφαιρα, ειδικά σε εκείνα τα σημεία που υπάρχει μια πιο μινιμαλιστική διάθεση στη μουσική, με τα πλήκτρα να λαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Αυτά ακούγονται και στο background των πιο έντονων και γρήγορων σημείων, αλλά σε εκείνα τα αργά κάνουν πραγματικά μεγάλη διαφορά. Και που να ακούσεις και τα άλλα απίστευτα αργά μέρη, εκεί που η μουσική πλησιάζει προς το Doom, αλλά συνδυάζεται υπέροχα με μελαγχολικές Post-Rock μελωδίες, όπως στο “Lśnienie”. Σου λέω ότι δημιουργείται μια φοβερή ατμόσφαιρα που είναι καταθλιπτική και συνάμα σκοτεινή και βασανιστική.
- Με ζάλισες παιδάκι μου. Άσε με κι έχω να πάω να ζυμώσω.
- Να πας και θα περάσω εγώ από το σπίτι να σου βάλω το δίσκο να τον ακούσεις. Εντάξει, δεν πρόκειται να ακούσεις κάτι που δεν έχεις ξανακούσει πριν, καθώς οι Arkona δεν ανακαλύπτουν και πάλι τον μαύρο τροχό, αλλά αυτό δεν πάει να πει ότι το “Lunaris” θα απογοητεύσει εκείνους που θα τον ακούσουν. Ένα φοβερό δείγμα Black Metal, με διαθέσεις τόσο για ξύλο, όσο και για μελαγχολία και σκότος. Και το γεγονός ότι τα τραγούδια διαρκούν από εξίμιση έως εννιάμιση λεπτά, δίνει χώρο στους Πολωνούς να πειραματιστούν και με τα δύο αυτά στοιχεία και να μας παρουσιάσουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα. Θα πάω τώρα να στο φέρω.
- Δεν πας καλύτερα να σε διαβάσουν παιδάκι μου;
- Πάω κυρία Μαριγώ. Τα λέμε σε λίγο.
- Άλλο πάλι και τούτο, τι με βρήκε πρωινιάτικα. Πίσω μου σε έχω Σατανά.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Guest star: Η κυρία Μαριγώ
Comments
