Ημερομηνία δημοσίευσης: 12 Νοεμβρίου
Η κάπως σκληρή πραγματικότητα είναι πως στον τομέα του Metalcore έχει παραγίνει λίγο το πράγμα. Χαμός από κυκλοφορίες, χαμός από μπάντες, χαμός από αντιγραφές. Ο υπερκορεσμός νομίζω είναι η καλύτερη λέξη για να περιγράψεις την γενική κατάσταση. Η ποιότητα δυστυχώς, αναλογικά με το ποσοστό των συγκροτημάτων δεν είναι υψηλή. Και στην παρούσα περίπτωση των Salvation For Me αντιμετώπισα μια κατάσταση που τον τελευταίο καιρό βρίσκω συχνά μπροστά μου.
Ας τα πάρουμε με την σειρά τα πράγματα όμως γιατί διαφορετικά θα τελειώσει η κριτική μέσα σε μόλις τρεις – τέσσερις σειρές. Οι Salvation For Me μας έρχονται από την Ρωσία και αυτή είναι η δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά. Μέχρι εδώ όλα καλά. Μουσικά όπως προείπα έχουν επιλέξει τον χώρο του Metalcore για να εκφραστούν με μπάντες όπως οι Bring Me The Horizon και οι Norma Jean να πρωταγωνιστούν στον ήχο τους σαν επιρροές.
Το εκτελεστικό κομμάτι φαίνονται να το κατέχουν με μία ίσως περίσσια άνεση σε κάθε τομέα. Στο συνθετικό κομμάτι δε, μπορώ να πω πως με ικανοποίησαν σε μεγάλο βαθμό καθώς όλα τους τα κομμάτια παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον τόσο σε θέμα riff και κιθαριστικών θεμάτων, που είναι όλα πραγματικά πιασάρικα, πωρωτικά, τεχνικά, όσο και από θέμα ανάπτυξης. Καλοδουλεμένα, έξυπνα στημένα, με αρκετά σημεία που σου μένουν. Παύσεις και αλλαγές κάνουν πολύ σωστά την δουλειά τους, κρατώντας το ενδιαφέρον και κατά συνέπεια τον ακροατή εκεί. Καθ όλη την διάρκεια του “Keep”, το οποίο αριθμεί δέκα κομμάτια, η ατμόσφαιρα είναι αυτή που κερδίζει όλο το “παιχνίδι” καθώς μέσα στην γενική επιθετικότητα υπάρχει μια διάχυτη μελαγχολία.
Από θέμα παραγωγής δεν με ενόχλησε τίποτα καθώς μιλάμε για μία σωστή και “συνηθισμένη” Metalcore παραγωγή. Αρκετά mechanized σε πολλά σημεία, χωρίς να το λέω αρνητικά, που σε γενικές γραμμές κάνει την “αναμενόμενη” δουλειά της. Και κάπου εδώ βγαίνει το “φτυάρι”. Πάντα μα πάντα γράφω την προσωπική μου άποψη και γνώμη, βάση των ακουσμάτων μου όπως και του γούστου μου, προσπαθώντας παράλληλα να κρατήσω όσο γίνεται μέσα σε όλα αυτά και μια αντικειμενική στάση. Είναι η πρώτη φορά που θα το θέσω τόσο “άκομψα”, χωρίς να έχω βέβαια κάτι να κερδίσω από αυτό, αλλά ο μόνος τρόπος για να εκφράσω το μεγάλο πρόβλημα είναι ο παρακάτω: ΑΛΛΆΞΤΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΉ. Καταστρέφει κυριολεκτικά τα πάντα. Ναι οκ, καλά κάποια από τα πιο βαριά του brutal φωνητικά, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι άσχημα. Δεν ξέρω αν αυτοί οι 'θεατρικοί” λυγμοί γίνονται σκόπιμα και επί τούτου, πάντως σε αρκετά σημεία, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά, καταντάνε γελοίοι. Τα ελάχιστα καθαρά φωνητικά εν αντιθέσει είναι αρκετά καλά, το κατά πόσο όμως τα κάνει ο ίδιος δεν το γνωρίζω. Αν όντως είναι δικά του, τότε θα πρέπει να αναθεωρήσουν λίγο το παραπάνω θέμα μιας και υπάρχει έδαφος για κάτι κατά πολύ καλύτερο.
Συνοπτικά λοιπόν, συνθετικά το “Keep” έχει πολύ καλές στιγμές και παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Χαντακώνεται όμως σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό, κατά τη άποψή μου πάντα, από την φωνή ή τουλάχιστον από την προσέγγισή της. Και αυτές οι περιπτώσεις, πάντα μα πάντα, μου βγάζουν ένα κρίμα.
Βαθμολογία: 68/100
Για το Rock Overdose
Κωνσταντίνος Μάρης