Ημερομηνία δημοσίευσης: 23 Ιανουαρίου 2017
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, Bog στα Πολωνικά σημαίνει Θεός. Αυτό προέκυψε γιατί ναι μεν το συγκρότημα που ντεμπουτάρει προέρχεται από την Αμερική, ο ένας κιθαρίστας τους όμως έχει καταγωγή και από την Πολωνία, εξού και ο μισός μισός τίτλος. Όταν αρχίζει η ακρόαση του άλμπουμ όμως, δε θέλει και πολύ να γίνει η σύνδεση του μυαλού με το δοχείο που υπονοεί ο τίτλος.
Κι αυτό γιατί το κουαρτέτο από το Chicago κινείται στα χωράφια του ψυχεδέλικου sludge, το οποίο και περιέχει αρκετές δόσεις stoner. Με την ψυχεδέλεια όμως να φέρνει πιο πολύ στο acid, ώστε να ταιριάζουν απόλυτα τα μουσικά είδη μεταξύ τους, ειδικά από τη στιγμή που τα είδη ανακατεύονται πολύ συχνά, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα που σε πιάνει από τα μούτρα. Αυτό ταυτόχρονα σημαίνει επίσης πως βρίσκουμε και πολλές αντιθέσεις στις συνθέσεις, με ορισμένες να είναι έντονες, σαν να επιδιώκουν να προκαλέσουν έκρηξη, και άλλες να είναι ήρεμες, απλωμένες και... stoner. Και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε.
Το σίγουρο είναι πως το άλμπουμ κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του ακροατή με την ενέργειά του κυρίως, αλλά και με το μουσικό επίπεδό του, το οποίο δεν αφορά μόνο το συνθετικό επίπεδο, αλλά και την περιέργεια της εξερεύνησης σε όλα τα μουσικά επίπεδα που λαμβάνουν μέρος, και οχι μόνο, καθώς η εισαγωγή του "Blue Lotus" θυμίζει Wovenhand, μέχρι να εξελιχθεί στο γνώριμο μοτίβο του άλμπουμ.
Ίσως βέβαια να είχατε προσέξει ήδη από το εξώφυλλο του άλμπουμ το χάσιμο (με την καλή έννοια που επικρατεί εδώ μέσα) και τον πειραματισμό, αλληλοσυμπληρώνοντας όλα τα στοιχεία μεταξύ τους και δημιουργώντας ένα πολύ καλό και πολλά υποσχόμενο για το μέλλον αποτέλεσμα. Το κύριο όπλο τους πάντως είναι ο πειραματισμός στις συνθέσεις τους.
Βαθμολογία: 72/100
Για το Rock Overdose,
Σταύρος Πισσάνος