Ημερομηνία δημοσίευσης: 25 Μαΐου 2017
Οι Αθηναίοι heavy-rockers επιστρέφουν στο προσκήνιο με ανανεωμένη τη σύνθεση του συγκροτήματος κυκλοφορώντας το δεύτερο LP τους μετά το "Half Gramme of Soma" του 2013 και το EP "Μarche au Noir" του 2014, επιβεβαιώνοντας όσους πίστεψαν ότι θα κάνουν το ξεπέταγμα τους με αυτήν τους την κυκλοφορία. Αρχικά πρέπει να αναφέρουμε ότι το artwork του άλμπουμ, επιμελημένο από το Fuzz ink. είναι απλά υπέροχο, ταιριάζοντας απόλυτα με την όλη psychedelic διάθεση που αποπνέει από το άλμπουμ
Σε μουσικό επίπεδο τώρα: Ο δίσκος ξεκινά δυνατά με το “Gloomy Eggplant”, (οπού eggplant η μελιτζάνα του artwork), τραγούδι στο οποίο την groovy psychedelic εισαγωγή ακολουθούν δυναμικά riffs, θυμίζοντας έντονα Kyuss και κάνοντας αυτό το τραγούδι , σε συνδυασμό με το catchy ρεφρέν του, να μοιάζει φτιαγμένο για συναυλίες. Συνεχίζουμε με το “Mega Rollo Booster” ένα κατ' εξοχήν hard rock κομμάτι , που με τον γρήγορο ρυθμό μοιάζει με το μουσικό αντίβαρο της γκρούβας του πρώτου τραγουδιού. Μετά το “Red Kiss” κομμάτι με έντονο το blues rock στοιχείο, και εισαγωγή που φέρνει στο μυαλό Hendrix, ακολουθεί το ομώνυμο με τον δίσκο τραγούδι “Groove is Black”, στο οποίο τα ντραμς και το μπάσο κάνουν την αρχή, με τον Motor και τα φωνητικά του να παίρνουν στη συνέχεια την σκυτάλη της γκρούβας απογειώνοντας το κομμάτι και κάνοντας το να μοιάζει προορισμένο και αυτό για συναυλιακό hit. Το “Jerk” φαίνεται να κλείνει το μάτι στην doom metal και σε μένα προσωπικά θυμίζει πολύ το instrumental τμήμα του “Above 179” από το “Repeated exposure to…” των 1000mods.
Και μιας και αναφέραμε τα Χιλιομόδια να πούμε ότι το guitar solo του επόμενου τραγουδιού στον δίσκο, του “Doofie” ενός high-tempo κομματιού παρόμοιο με το “Mega Rollo Booster”, είναι γραμμένο από τον Γιάννη τον κιθαρίστα τους. Ο δίσκος κλείνει με δύο αρκετά “σκοτεινά” τραγούδια το “No man's god” και το “Drowned” το οποίο τελειώνοντας με ένα rock ξέσπασμα ρίχνει και την αυλαία του άλμπουμ, ενός άλμπουμ στο οποίο κανένα κομμάτι δεν είναι filler και αυτό λέει πολλά για το συγκρότημα και τo work ethic του.
Μπορούμε να πούμε ότι στον δίσκο αυτό βλέπουμε την κατεύθυνση που θέλουν οι ίδιοι οι H.G.o.S να ακολουθήσουν. Από την μία έχουμε τον groovy ψυχεδελικό ήχο και από την άλλη το hard rock με high-tempo κομμάτια. Αυτά τα δύο συνταιριάζουν άψογα στο album κάνοντας το να βάζει δυναμικά υποψηφιότητα για το καλύτερο εγχώριο δίσκο του 2017. Και ας είναι μόλις Μάης…
Υ.Γ. 1: Επίτηδες την άφησα για το τέλος, για να τονίσω τη σημασία της. Η ποιότητα ήχου του άλμπουμ είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και δείχνει την δουλειά που έχει γίνει στην παραγωγή του δίσκου από τον Γιώργο Λεόντη αλλά και από την ίδια την μπάντα.
Υ.Γ. 2: Οι H.G.o.S. θα ανοίξουν την συναυλία των Γερμανών heavy psychedelic rockers Samsara Blues Experiment στο Fuzz Live Music Club το Σάββατο 27 Μαΐου, όπου θα ερμηνεύσουν για πρώτη φορά ζωντανά τον δίσκο. Όσοι θα είστε στην Αθήνα το τελευταίο αυτό Σ/Κ της άνοιξης πηγαίνετε στο Fuzz και ούτε οι Έλληνες ούτε οι Γερμανοί θα σας απογοητεύσουν. Το αντίθετο μάλιστα…
Βαθμολογία: 90/100
Για το Rock Overdose,
Ορέστης Μητράκος
Comments
