RETURN TO VOID – “Return to Void”

Πέσαμε στο κενό

Από την μακρινή Φινλανδία μας έρχονται οι Return to Void, μπάντα που ναι μεν ξεκίνησε το 2015 αλλά μόλις τώρα έκανε το ντεμπούτο της με το ομώνυμο της άλμπουμ, το οποίο βέβαια μας άφησε μια γλυκόπικρη γεύση.

Ξεκινάμε με τον τίτλο του άλμπουμ, Τι μπορεί να σημαίνει επιστροφή στο κενό; Ότι περιμένουμε, φορώντας αλεξίπτωτο, να κάνουμε το βήμα στο κενό που ή θα ανοίξει το αλεξίπτωτο και θα προσγειωθούμε στο στόχο μας ή δεν θα ανοίξει και θα κάνουμε γύρους χωρίς να μάθουμε αν τα έχουμε καταφέρει.

Ο δίσκος ξεκινάει με το “Throughout the Ages” ένα κομμάτι που άρχισε δυναμικά  με ωραίες μελωδίες, και συνεχίζει με το “Lightbearer” που είναι ίσως και το πιο πιασάρικο του δίσκου, με πλήκτρα που μου θύμισαν Deep Purple, φωνητικά που αγγίζουν λίγο Iron Maiden, δυνατό drumming και δεξιοτεχνία στις ισχυρές ρυθμικές κιθάρες. Συγκεκριμένα για τα φωνητικά, θα έλεγα πως εκεί φάνηκε η επιρροή από τα ακουστικά live που έδινε η μπάντα πριν σχηματιστεί, με τραγούδια του Bruce Dickinson. Γενικά πάντως ο δίσκος έχει πολλά 70ς στοιχειά και επιρροές. Επειδή τα κομμάτια δεν έχουν το ίδιο ύφος, η ροή αλλάζει συνεχώς δημιουργώντας ένα κενό μεταξύ τους, που δείχνει διάθεση πειραματισμού.

Η παρθενική δουλειά των Φιλανδών εμφανίζει αρετές στην αρχή και στο τέλος, αλλά η μέση του άλμπουμ είναι βαρετή, χωρίς εκπλήξεις και απρόοπτα. Φτάνοντας στο τέλος του δίσκου θα συναντήσουμε το δεύτερο πιο ενδιαφέρον κομμάτι, το “Liar”, με πολύ καλή δουλειά στα πλήκτρα. Το άλμπουμ κλείνει με το ομώνυμο τραγούδι που και αυτό, όπως και η μπάντα, δεν μου έκανε μεγάλη αίσθηση. Όσον αφορά την αισθητική του εξωφύλλου, το συγκεκραμένο artwork αντιπροσωπεύει το άλμπουμ: το γκρίζο μονοπάτι οδηγεί σε διέξοδο ή στο απόλυτο κενό.

Ο δίσκος δεν δίνει αυτό το παραπάνω που θα σε προσελκύσει για επανειλημμένες ακροάσεις. Περιμένουμε την επόμενη δουλεία που πιστεύω πως θα είναι πιο εμπνευσμένη και πιο δομημένη, αφού τα μέλη είναι ταλαντούχα και ελπίζω η σύμπραξή τους να φέρει την πολυπόθητη εμπειρία που θα οδηγήσει σε μία έκρηξη έμπνευσης.

Βαθμολογία: 50/100

Για το Rock Overdose,

Αλέξανδρος Μυλωνάς