Ημερομηνία δημοσίευσης: 27 Ιουνίου 2017
“Ψάχνοντας την αντιλόπη…”
Οι Scarletborn είναι μία Melodic Death μπάντα από τον Βόλο που δημιουργήθηκε από τον Θανάση “Ethan” Τζιόκα (τραγουδιστή των Shadeless Emperor), μαζί με τον Φώτη Τάμπα (κιθάρα/μπάσο) και τον Άγγελο Τριάντο στα τύμπανα, η οποία κυκλοφορεί τον πρώτο τους δίσκο, με τίτλο “A Royal Hunt”, μέσω της Straight From The Heart Records.
Μετά το intro, ο δίσκος μπαίνει δυνατά με το “Lethargos” ένα τραγούδι με πολύ επιθετικότητα στα breakdown riffs του Φώτη, τα οποία πραγματικά σε αφήνουν άφωνο, αφού συνδυάζουν το Thrash με τη μελωδία. Το ένα κομμάτι διαδέχεται το άλλο και φτάνω αισίως στο “Imploring Giants”, στο οποίο εμφανίζεται ο Γιάννης Παπαδόπουλος των Wardrum. Το τραγούδι ξεκινάει με αρκετό Groove, έχοντας και κάποια στοιχεία Hardcore, ενώ στη μέση περίπου μπαίνουν και τα γεμάτα πυγμή, καθαρά φωνητικά του Γιάννη, τα οποία παντρεύονται θαυμάσια με τα growls του Θάνου. Η σύνθεση αυτή είναι για μένα ίσως η καλύτερη στιγμή για μένα, καθώς είναι και πολύ καλά φιλοσοφημένο στιχουργικά και σου δίνει πολύ τροφή για σκέψη.
Γενικά, ο δίσκος σε κάνει να θες να τον ακούς συνέχεια, αφού συνδυάζει με ωραίο τρόπο στοιχεία από διάφορα είδη, όπως τα Melodic Death, Groove, Power (κυρίως στα solo της κιθάρας), ενώ θα ακουστούν ακόμα και στοιχεία progressive σε μερικά σημεία. Νομίζω πως ο Κατσιώνης έκανε άλλη μία πολύ ωραία δουλειά στο θέμα της ηχογράφησης, προσθέτοντας κάποιες δικές του ιδέες που συνδυάζονται υπέροχα με τις ιδέες της μπάντας.
Όσο περνάει η ώρα οι κιθάρες γίνονται πιο επιθετικές και μου έρχονται στο νου συγκροτήματα, όπως οι Arch Enemy και οι Lamb of God. Ξέρω, θα σκεφτείτε πως αυτό είναι ίσως άκυρο, αλλά αν ακούσετε το “Ashes Of The Wake” ή το “War Eternal” θα δείτε πως πραγματικά επικρατεί αυτή η μεγάλη επιθετικότητα στον ήχο τους, κάτι που ακούγεται και στην εισαγωγή του κομματιού “Antler’s Crown”.
Φτάνω αισίως στο τέλος της κριτικής μου και οφείλω να ομολογήσω πως για πρώτη προσπάθεια το “A Royal Hunt” είναι μία πολύ ωραία κυκλοφορία, με πολύ καλό εξώφυλλο (που επιμελήθηκε ο Ethan Τζιόκας), το οποίο έχει ωραίες εικόνες και χρώματα, αν και με την σφαγμένη αντιλόπη κάποιος μπορεί να νιώσει λύπη, ενώ σε κάποιον άλλο μπορεί να προκαλέσει brutal συναισθήματα οργής.
Γενικά ο δίσκος είναι πολύ καλός και σίγουρα θα προκαλέσουν πολλές συζητήσεις γύρω από το όνομά τους. Αν ίσως βελτιωθεί λίγο ακόμα η παραγωγή στον ήχο τους, θα αγγίξουν το τέλειο. Πάντως στο συγκεκριμένο δίσκο δίνω απλόχερα τον παρακάτω βαθμό.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Φάνης Βιλαέτης
Επιμέλεια κειμένου: Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
