Ημερομηνία δημοσίευσης: 9 Οκτωβρίου 2017
Να πω την αλήθεια ήμουν λίγο σκεπτικός στην αρχή ως προς το αν θα αναλάβω να γράψω κριτική για το ντεμπούτο άλμπουμ των Ελλήνων Chrysilia. Και αυτό γιατί κοιτώντας το βιογραφικό τους είδα πως η μουσική τους χαρακτηρίζεται ως Soundtrack / Symphonic / Folk Metal, αλλά και ως Romantic Folk Metal. Οπότε από τη μία δεν ήξερα αν θα εμπίπτει στα γούστα μου και από την άλλη είχα μια επιφύλαξη, καθώς όταν η μουσική ενός συγκροτήματος χαρακτηρίζεται από πολλά είδη της Metal, σε πολλές περιπτώσεις αυτό καταλήγει σε αχταρμά. Όμως ο δίσκος είχε ήδη φτάσει στο περιοδικό μας, οπότε σκέφτηκα να του δώσω μια “αυτιά”. Και μιας και ήδη έχω γράψει την κριτική, πιστεύω πως καταλάβατε σε τι απόφαση κατέληξα.
Καταρχάς να πούμε πως το folk είναι ένα από τα στοιχεία που ξεπροβάλλουν, τόσο στη μουσική όσο και στη φιλοσοφία του δίσκου. Η ιδέα πίσω από αυτόν είναι βασισμένη στην παράδοση της αρχαίας Αρκαδίας, αλλά στην Αρκαδία ως όρο, που παραπέμπει σε ένα είδος ουτοπικού μέρους, όπου όλα είναι εναρμονισμένα με τη φύση. Επίσης, το όνομα του δίσκου, “Et in Arcadia Ego”, είναι απευθείας αναφορά στους πίνακες των Poussin και Guercino με την ίδια ονομασία, στις αρχές του 1600, που καταπιάνονταν με το θέμα της Αρκαδίας.
Πέρα όμως από το folk, του οποίου τα στοιχεία βρίσκονται διάσπαρτα στο δίσκο, η μουσική των Chrysilia ελίσσεται ανάμεσα από διάφορα μουσικά είδη. Πρώτα απ’ όλα, έχουμε τα είδη του Power Metal και του Melodic Metal, που είναι από εκείνα που ξεπροβάλλουν, καθώς είναι εξαιρετικά πολλά είναι τα μελωδικά μέρη, που κατακλύζουν όλο το άλμπουμ, τα οποία είναι και πολλές φορές πιασάρικα όσο δεν πάει. Πότε έχουμε πιο ήρεμα σημεία, ακόμα και με τη συνοδεία πλήκτρων, τσέλο και βιολιού, όπου τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η πολύ ωραία φωνή της Χρυσώς Σταματοπούλου (η οποία κάνει γενικά φοβερή δουλειά με τα φωνητικά) και πότε έχουμε τα κλασσικά δυνατά και προς το επικό ξεσπάσματα της Power Metal, με πιο up-tempo και έντονους ρυθμούς, συνοδεία χορωδίας και συμφωνικά περάσματα. Και φυσικά όπου έχει Melodic και Power Metal, είναι σίγουρο πως θα έχει και μπαλάντες και το “Et in Arcadia Ego”, δεν αποτελεί εξαίρεση. 4 τα τραγούδια που αντιπροσωπεύουν το συγκεκριμένο τομέα (εξού και η λέξη ‘Romantic’ που είναι ένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τη μουσική τους), τα “Desperate Wings”, “Chrysilia”, “Altar of Silence” και “The Fifth Season”, με το “Desperate Wings” να ακολουθεί τα χνάρια μιας κλασικής Power Metal μπαλάντας, το “Chrysilia”να έχει και χορωδία και πιο folk στοιχεία, το “The Fifth Season” να είναι η πιο ήρεμη και μελωδική και το “Altar of Silence” να είναι η πιο έντονη και με πολλά συμφωνικά περάσματα.
Από κει και πέρα, εξαιτίας του συμφωνικού κομματιού και συγκεκριμένα στα πιο ήρεμα σημεία, η μουσική έχει αρκετές φορές μία ροπή προς την κλασσική μουσική, που βέβαια δένει υπέροχα με το όλο επικό / μελωδικό / power χαρακτήρα του δίσκου. Αλλά εκεί που προσωπικά πιστεύω πως οι Chrysilia έδωσαν ρέστα, συνθετικά τουλάχιστον, είναι το ομώνυμο κομμάτι. Μια εξαιρετική σύνθεση που αντιπροσωπεύει επάξια το Soundtrack μέρος του δίσκου, καθώς πρόκειται για ένα κομμάτι που θα μπορούσε να έχει άνετα γραφτεί από την “Two Steps from Hell” και να αποτελεί μέρος του soundtrack κάποιας επικής Action/Fantasy ταινίας. Από ήρεμες, ταξιδιάρικες μελωδίες, με τύμπανα και βιολί, και αργά μινιμαλιστικά περάσματα, περνάμε σε επικά ξεσπάσματα αλά Πειρατές της Καραϊβικής, όπου η μουσική τα δίνει όλα.
Το “Et in Arcadia Ego” είναι ένα αρκετά δυνατό ντεμπούτο από τους Chrysilia, καθώς είναι ένα άλμπουμ όπου έχει γίνει σοβαρή και κοπιαστική δουλειά και στο κομμάτι της σύνθεσης και στο κομμάτι της εκτέλεσης και στα φωνητικά, αλλά και στην ηχογράφηση και στην παραγωγή που έγινε από τον Bob Κατσιώνη. Ο πήχης τέθηκε από νωρίς ψηλά και όσοι γουστάρετε τη μουσική σας μελωδική, δυνατή και επική, θα πρέπει να αποκτήσετε το δίσκο.
Βαθμολογία: 85/100
Για το Rock Overdose,
Μίνως Ντοκόπουλος
Comments
