Ημερομηνία δημοσίευσης: 26 Μαΐου 2018
Το ότι η μεγάλη επιστροφή των Sleep κυκλοφόρησε την 4/20 χωρίς καμία προειδοποίηση και μόλις μία ημέρα πριν τη φετινή record store day, συνιστά marketing trick, που θα περάσει στο πάνθεον του είδους. Πάνω σε κάτι τέτοιες κολπάρες – και στην εξαιρετική μουσική που κυκλοφορεί βεβαίως- έχει χτίσει το hype της Third Man Records ο Jack White, αλλά εδώ νομίζω πως ξεπέρασε τον εαυτό του. Το ίδιο ακριβώς πράττουν και οι ίδιοι οι Sleep.
Για να εξηγηθώ, αυτός ο δίσκος είναι Sleep 100%, αλλά επί 100. Από που να το πρωτοπιάσεις;
Οι στίχοι είναι γεμάτοι εξωφρενικά πετυχημένα λογοπαίγνια γύρω από την χασισοκουλτούρα, ενώ το εξώφυλλο και τα layout με τον Marijuanut είναι κυριολεκτικά “από άλλο πλανήτη”. Αν κάποτε μας οδηγούσαν στην Ιερουσαλήμ, τώρα ανοίγουν δρόμους για να καλλιεργήσουν το Ιερό Φυτό σε μακρυνούς γαλαξίες. Οδηγός τα πιο βαριά γαμημένα riffs που έχετε ακούσει εδώ και χρόνια, με την καλύτερη παραγωγή που είχε ποτέ το συγκρότημα.
Ως μουσικό σύνολο έχουν εξελιχθεί γεωμετρικά σε σχέση με το “Dopesmoker”. Διαθέτουν πλέον εμπειρία και μαεστρία ετών. Το ακούς στη φωνή του Cisneros που κουβαλάει τη zen χροιά που έχει στους Om, το ακούς στα μεστά solo του Pike, οπού ο τύπος ταλαιπωρεί την ταστιέρα, όπως δεν το είχε κάνει ποτέ με το συγκεκριμένο σχήμα, στο drumming του Jason Roeder, ο οποίος χωρίς να φλυαρεί, προσφέρει πράγματα, που ποτέ δε θα μπορούσε -ο τρισμέγιστος κατά τα άλλα- Chris Hakius. Το ακούς στο “Sonic Titan” που αφήνει χιλιόμετρα πίσω τη live εκτέλεση στο “Dopesmoker”. Στο “γεια σου” “The Botanist”, που απλά δε θα μπορούσαν ποτέ να το έχουν γράψει στα '90s.
Αν ψάχνεις Α' κλάσης doom, αδιάψευστο groove, ψυχεδέλεια και ατμόσφαιρα ”χάσιμο”, μην κοιτάς παραπέρα. Εδώ είσαι. Δε χρειαζόσουν καν εμένα ή οποιονδήποτε μουσικογραφιά να στο πει. ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ. Οι τύποι έχουν βγάλει τον καλύτερο sabbath-ικό δίσκο, που δεν έγραψαν οι Sabbath (προφανώς το “Holy Mοuntain”) κι έσπρωξαν τα όρια του είδους με το “Dopesmoker”, όταν κανείς δεν έδινε δεκάρα. Τώρα θα κώλωναν; Το “The Sciences” το παίρνεις και το τοποθετείς εκεί ψηλά, στο ίδιο ράφι με τα δύο προαναφερθέντα. Ποιος ξέρει, σε μερικά χρόνια από τώρα, ίσως κάνουμε συζήτηση για το αν αντί για δίπλα τους, αξίζει να τοποθετηθεί ένα ράφι παραπάνω.
Βαθμολογία: Iommic Life Complete
Για το Rock Overdose,
Δημήτρης Σούρσος
Comments
