Οι Waterboys δε χρειάζονται συστάσεις. Με περισσότερα από 35 χρόνια μουσικής πορείας και 15 δίσκους στο ενεργητικό τους, οι Βρετανοί folk rockers, με πρωτομάστορα τον Σκωτσέζο Mike Scott, προσγειώθηκαν την 21η Νοέμβρη στην Αθήνα, 12 χρόνια μετά την τελευταία τους εμφάνιση στο Θέατρο Βράχων, το καλοκαίρι του 2007.
Φτάνοντας στο Piraeus Academy, ήμασταν ήδη προετοιμασμένοι για μια δυνατή βραδιά, αφού η ανακοίνωση της επιστροφής των Waterboys έτυχε θερμότατης υποδοχής από το ελληνικό κοινό, που εξαφάνισε τα εισιτήρια σχεδόν ένα μήνα πριν τη συναυλία, με αποτέλεσμα να προστεθεί και δεύτερη ημερομηνία.
Ο κόσμος είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται από νωρίς και μέχρι τις 21:30, που ήταν και η προγραμματισμένη ώρα εμφάνισης του συγκροτήματος, ο χώρος είχε ήδη γεμίσει. Ευχάριστη έκπληξη (για τους μη καπνιστές τουλάχιστον) η παντελής απουσία καπνού, καθώς το κοινό σεβάστηκε τόσο τη νέα νομοθεσία και τις συστάσεις των διοργανωτών, όσο και την επιθυμία της μπάντας, που έγινε γνωστή με σχετική ανακοίνωση πριν την έναρξη του live.
Στην ώρα τους λοιπόν, και υπό τους ήχους του αξέχαστου Ennio Morricone, οι Mike Scott, Steve Wickham, “Brother” Paul Brown, Ralph Salmins και Aongus Ralston, πλαισιωμένοι από τις Jess Kav και Zeenie Summers στα φωνητικά, εμφανίζονται στη σκηνή. “When You Go Away” και “Dunford’s Fancy” για το καλωσόρισμα και το κοινό υποδέχεται τους Waterboys με ενθουσιασμό και τραγουδά μαζί τους το αγαπημένο “Fisherman’s Blues” που ακολούθησε. Στην αρχή, ο ήχος είχε κάποια θεματάκια, με την κιθάρα και τα ντραμς να είναι ψηλά στη μίξη, τα οποία όμως γρήγορα διορθώθηκαν.
Οι Βρετανοί συνέχισαν σε rock ‘n’ roll μονοπάτια με τα “Where the action is” και “A Girl Called Johnny”, στο οποίο ο Mike Scott έκατσε στα πλήκτρα και μας ταρακούνησε παίζοντας το φινάλε του κομματιού τρεις φορές (!), ενώ στη συνέχεια η μπάντα groove-αρε με τα “If The Answer Is Yeah”, “Still A Freak” και “Medicine Bow”.
Μετά τις απαραίτητες συστάσεις με τα μέλη της μπάντας ακούσαμε το “Nashville, Tennessee” για χάρη του Αμερικανού “Brother” Paul Brown, που βρισκόταν στα πλήκτρα και τον οποίο στη συνέχεια ο Scott «προκάλεσε» να παίξει το καλύτερο solo στην ιστορία του rock ‘n’ roll, θυμίζοντάς του ότι βρίσκεται στη γη των Θεών Δία και Πάνα… Έτσι κι έγινε και ο απολαυστικός μουσικός μας χάρισε το τρελό του solo, ξεσηκώνοντας ακόμη περισσότερο τον κόσμο, που χειροκροτούσε ρυθμικά και έδειχνε να το απολαμβάνει.
Η συνέχεια δόθηκε με το δυνατό “Ladbroke Grove Symphony”, ενώ το μοναδικά ατμοσφαιρικό “This Is The Sea” μας ταξίδεψε σε ρομαντικά μονοπάτια και χάρισε μια γερή δόση συγκίνησης. Ακολούθησαν το “Rosalind (You Married The Wrong Guy)” με τον “Brother” Paul Brown να κλέβει ξανά την παράσταση με το keytar του κι ένα tribute drum solo στον Ginger Baker των θρυλικών Cream, που πέθανε στις αρχές Οκτωβρίου, ενώ το “We will not be lovers” έκλεισε κατά κάποιο τρόπο ένα μέρος της συναυλίας, με τα μέλη της μπάντας, πλην των Mike Scott και Steve Wickham, να αποχωρούν για λίγο από τη σκηνή.
Τι να πει κανείς για την ακουστική εκτέλεση του "The Pan Within”… Κιθάρα και βιολί σέρβιραν ανατριχίλα στον κόσμο, που ανταποκρίθηκε μ’ ένα δυνατό sing along, δείχνοντας να μη θέλει να τελειώσει. Το κλείσιμο, βρήκε ξανά όλο το συγκρότημα στη σκηνή, να ερμηνεύει το “Morning Came Too Soon” και το αειθαλές “The Whole Of The Moon”, το γνωστότερο ίσως κομμάτι των Waterboys, στο οποίο η φωνή του κοινού ακούστηκε για μια ακόμη φορά πολύ δυνατά.
Μετά από 1 ώρα και 50 λεπτά, η μπάντα μας αποχαιρέτησε για να επιστρέψει με μια εκπληκτική εκτέλεση του υπέροχου “Purple Rain” του Prince, που έκλεισε με μοναδικό τρόπο μια όμορφη βραδιά και κέρδισε άξια το παρατεταμένο χειροκρότημα των παρευρισκομένων.
Η συναυλία τα είχε όλα: ενέργεια, ρυθμό, ένταση, κέφι, χορό, συγκίνηση και αγαπημένο, αθάνατο rock ‘n’ roll. O Mike Scott στάθηκε άψογα φωνητικά, ενώ όλοι οι μουσικοί ήταν ακούραστοι στη σκηνή και τίμησαν με τον καλύτερο τρόπο την ανταπόκριση του ελληνικού κοινού στην επιστροφή τους.
Με λίγα λόγια, οι τύποι απλά γουστάρουν να παίζουν μουσική και το έδειξαν με το παραπάνω. Αλλά κι εμείς γουστάρουμε να τους ακούμε και να τους βλέπουμε και θα τους περιμένουμε ξανά με ανυπομονησία.
Setlist
- When You Go Away
- Dunford's Fancy
- Fisherman’s Blues
- Where The Action Is
- A Girl Called Johnny
- If The Answer Is Yeah
- Still A Freak
- Medicine Bow
- Nashville, Tennessee
- Ladbroke Grove Symphony
- This Is The Sea
- Rosalind (You Married The Wrong Guy)
- Blues For Baker
- We Will Not Be Lovers
- The Pan Within
- Morning Came Too Soon
- The Whole Of The Moon
Encore
18. Purple Rain (cover)
Για το Rock Overdose,
Χριστίνα Κατσαρού
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός
Comments
