Συντάκτης: Μιχάλης Τσολάκος
Oι Σουηδοί πατέρες του doom metal βρίσκονται εδώ και καιρό σε μεγάλη φόρμα. Οι Candlemass, ένα χρόνο και κάτι ψιλά μετά το πάρα πολύ καλό “The Door To Doom” και την επιστροφή του Johan Langquist στα φωνητικά, με ιδέες κι έμπνευση για οδηγό, προσφέρουν στο λαό τους ένα ΕΡ έξι συνθέσεων ονόματι “The Pendulum”. Εξάλλου, η αναγνώριση που απολλαμβάνουν τους επιτρέπει να μην κυκλοφορούν full-length δίσκους προκειμένου να κάνουν αίσθηση και να αποδεικνύουν ότι βρίσκονται στο πρώτο σκαλί του ιδιώματος που υπηρετούν. Αυτό έγινε και στην πρόσφατη εμφάνισή τους στην Αθήνα βεβαίως.
Κάτι τέτοιο γίνεται και με το νέο τους δισκάκι. Ήδη, το εναρκτήριο “The Pendulum” μας δείχνει την πιο γρήγορη πλευρά των Candlemass. Τhrashy και μελωδικό, με ένα αρχικό κύριο riff για οδηγό, προδιαθέτει ευχάριστα όποιον αφιερώσει χρόνο σε αυτήν την κυκλοφορία. Οι ομοιότητες είναι πολλές με τις συνθέσεις από τον τελευταίο τους δίσκο (βλ. “Splendor Demon Majesty”) αλλά και με το αιώνιο “Mirror Mirror” και λογικό είναι. “Snakes Of Goliath” στη συνέχεια, ένα κομμάτι φόρος τιμής στους Black Sabbath και στον αειθαλή τους ύμνο “Electric Funeral”, μια σύνθεση που συνδυάζει άψογα το τωρινό doom των Σουηδών με το hard rock/ heavy metal των Βρετανών.
Τα “Sub Zero” και “Aftershock” είναι ουσιαστικά ιδέες που ίσως έμειναν ημιτελείς και λειτουργούν σαν μελωδικές εισαγωγές και τίποτα παραπάνω, ενώ το “Porcelain Skull” αποτελεί κάτι σαν demo cut από τα recording sessions του τελευταίου τους δίσκου, έχει όμως τη βαρύτητα και μελαγχολία που χαρακτηρίζουν τον Leif Edling σαν συνθέτη, αν και γενικά όλα τα κομμάτια του ΕΡ είναι συνθέσεις, οι οποίες απλά δεν χώρεσαν στο “The Door To Doom”. Έκτο και τελευταίο κομμάτι το “The Cold Room”, που λειτουργεί καθαρά σαν οutro, κάτι παρόμοιο με τα άλλα δύο που αναφέρθηκαν παραπάνω.
Κοντολογίς, αυτή η κυκλοφορία αφορά κυρίως τους πολύ φανατικούς, που γουστάρουν να «χτενίζουν» την πλήρη δισκογραφία των Candlemass. Σε γενικές γραμμές κινείται στον κλασσικό, μοναδικό κι ανεπανάληπτο doom ήχο που πρεσβεύει η μπάντα εν έτει 2020, όχι δηλαδή τόσο επικός, αλλά 100% αναγνωρίσιμος. Είναι καλό, αλλά για ειδική κατηγορία ακροατών, κάτι σαν ορεκτικό για το νέο άλμπουμ των μεγάλων μας Σουηδών, όποτε κι αν έρθει αυτό.
Βαθμολογία: 61/100
Για το Rock Overdose,
Μιχάλης Τσολάκος
Comments
