Συντάκτης: Γεωργία Λαδοπούλου
Αν γράψεις στο Google τη φράση MASTER BOOT RECORD θα σου βγάλει κυρίως πληροφορίες για τον πρώτο τομέα οποιουδήποτε σκληρού δίσκου. Επίσης, ίσως πάρει το μάτι σου και κάποια βίντεο στο YouTube, τα οποία μπορεί να θεωρηθούν κάποιου είδους tutorials και μπορεί όντως να τα πατήσεις. Αυτό όμως που συνοδεύει τα βίντεο και δεν περιμένεις καθόλου είναι industrial/ηλεκτρονική metal.
Κάπου το 2016 εμφανίστηκε στο bandcamp το παραπάνω όνομα. Κανείς δεν έμαθε έκτοτε αν πρόκειται για ένα ή περισσότερα μέλη, αφού η ίδια η περιγραφή δε λέει καν πως μιλάμε για άνθρωπο. Αυτό είναι και το gimmick. Ότι όλη η μουσική ακούγεται τόσο ηλεκτρονική και προγραμματισμένη, που φτάνει να παρατηρείται ότι ίσως και να μην είναι δημιουργημένη από ανθρώπινη παρέμβαση. Πόσο μάλιστα όταν δεν υπάρχουν φωνητικά. Παρ’ όλ’ αυτά, οι δίσκοι έκτοτε ακολούθησαν με ασύλληπτη ταχύτητα, φτάνοντας τους έντεκα μέχρι το 2019. Εκεί ήρθε και η συνεργασία με τη Metal Blade, μέσα από την οποία το αξιοπρόσεκτο και εκκεντρικό αυτό εγχείρημα θα γίνει γνωστό σε πολύ περισσότερο κόσμο.
Στους προηγούμενους δίσκους, υπάρχει μία περιπλεγμένη μίξη ανάμεσα σε ηλεκτρονική και metal μουσική και εκεί είναι που η πλειοψηφία των ακροατών λανθασμένα κατατάσσει έναν τέτοιον ήχο ως αυστηρά ηλεκτρονικό. Όχι μόνο οι ακροατές βασικά, ακόμα και οι μουσικές πλατφόρμες, αν σκεφτεί κανείς ότι φτάνεις στο MASTER BOOT RECORD μέσα από προτεινόμενα ακούσματα πλάι σε διάφορους synthwave καλλιτέχνες.
Το “FLOPPY DISK OVERDRIVE” πάει τα πράγματα ένα βήμα πιο μπροστά. Πολύ πιθανό να έπαιξε μεγάλο ρόλο η ύπαρξη μίας δισκογραφικής εταιρείας, που εκπροσωπεί σχεδόν αποκλειστικά τον σκληρό ήχο. Αλλά αυτό δεν έχει κάποιο αρνητικό όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα. Ίσα ίσα, γίνεται ακόμα ξεκάθαρο το που στοχεύει αυτή η μουσική, καθώς παίζει πραγματικά με το μυαλό σου. Είναι τόσο περίεργο, όσο και αναζωογονητικό να ακούς κλασικές heavy συνθέσεις και solo, τα οποία επικαλύπτονται με άφθονη χάρη από industrial προσόψεις, μπερδεύοντας τόσο τους μισητές του ενός είδους, όσο και του άλλου. Αλλά και οι λάτρεις των μεμονωμένων αυτών ειδών θα μπερδευτούν, με την καλή την έννοια πάντα.
Αν δε σε πείθει τίποτα από τα παραπάνω, μένει μόνο να αναφέρουμε πως το όνομα αυτό είναι πίσω από soundtracks πασίγνωστων video games όπως Dune, DOOM, Castlevania, Street Fighter II και πολλά άλλα. Μιλάμε για πραγματικό διαμαντάκι για καλλιτέχνη με μικρή, αλλά σημαντικότατη δισκογραφία να παρουσιάσει. Το ντεμπούτο με τη Metal Blade είναι ό,τι καλύτερο για να δώσει την ώθηση σε μία τέτοια μουσική να φτάσει εκεί που της αξίζει.
Βαθμολογία: 80/100
Για το Rock Overdose,
Γεωργία Λαδοπούλου