Helloween - "Helloween" (Ημερομηνία Κυκλοφορίας 18 Ιουνίου 2021 - Nuclear Blast Tonträger Produktions)
Βρισκόμαστε σχεδόν ένα μήνα πριν την επίσημη κυκλοφορία του νέου άλμπουμ των Helloween και η δισκογραφική τους εταιρία, η Nuclear Blast Tonträger Produktions μας έστειλε το άλμπουμ για μια πρώτη track by track ανάλυση.
Πάμε λοιπόν:
1. Out For The Glory. Ξεκίνημα με ένα ταξίδι στο χρόνο. Το εμφατικό του ρεφρέν και όλη η 1989 ατμόσφαιρα του, σε ξεσηκώνει. Οι ρυθμοί καταιγιστικοί και οι τρεις τραγουδιστές εναλλάσσονται με τον Kiske να οδηγεί τον καλπασμό. Ενώ αρχικά δεν με εντυπωσίασε στην δεύτερη ακρόαση με ξεσήκωσε. Δυνατό και με σόλα απίστευτα.
2. Fear Of The Fallen. Τα ακόρντα στην έναρξη, μαζί με την μαγική φωνή του Deris σε παρασέρνουν στην ηρεμία, ώσπου έρχεται η κιθάρα να σε πιάσει από τον γιακά. Σώστη επιλογή για δεύτερο single. Τυπικό Helloween της Deris περιόδου μεν, αλλά πολύ καλό δε!
3. Best Of Time. Νομίζεις έρχεται σαν συνέχεια του προηγούμενο. Το μπάσο εδώ παίζει το παιχνίδι της νοσταλγίας πολύ έντονα. Σε τριάμισι λεπτά, λες και είναι teaser τι θα ακούσεις στο άλμπουμ.
4. Mass Polution. Αυτό με προβλημάτισε λίγο. Ενώ μουσικά είναι όπως πρέπει και με μπόλικη “Judas Priest” αύρα, οι επιλογές στις φωνητικές μελωδίες, ιδίως στην γέφυρα πριν το ρεφρέν είναι μέτριες και συνολικά μου άφησε πικρή γεύση.
5. Angels. Πάλι είμαι κάπου στην μέση. Η δομή είναι άρτια και το χτίζει πολύ ωραία, αλλά το ρεφρέν δεν απογειώνει την σύνθεση. Το μπάσο σε όλη την διάρκεια, αλλά κυρίως τα πλήκτρα είναι αυτά που “κουβαλάνε” το Angels.
6. Rise Without Chains. Πίσω σε πιο κλασικά Helloween της Deris περιόδου αλλά και πάλι πέφτουν στην ίδια παγίδα. Δεν έχει πιασάρικο ρεφρέν. Αυτό ήταν παραδοσιακά ένα χαρακτηριστικό τους. Όλη η σύνθεση είναι άριστα στημένη, όλα σωστά στην θέση τους, αλλά το ρεφρέν τους προδίδει. Σόλο στις κιθάρες πάλι σε τρελό επίπεδο.
https://www.youtube.com/watch?v=LcTckRhpDWk
7. Indestrucible. Το γνωστό μας b-side του single Skyfall. Μπόλικη 1989 αύρα και ένα τραγούδι που θα αποτελέσει highlight στην περιοδεία που θα ακολουθήσει με την Happy Happy Helloween διάθεση του.
8. Robot King. Εδώ μάλιστα. Βουτιά στην πρώιμη περίοδο των Helloween. Τραγουδάρα λες και είναι 1986. Πλήρες, με οργασμό headbanging και σόλο, σόλο, σολοοοοο στις κιθάρες!! Βασικά εδώ έχουμε την καλύτερη δουλειά στις κιθάρες σε όλο το άλμπουμ. Δεν το χορταίνω!! ΕΠΟΣ!!!
9. Cyanide. Άλλο ένα τραγούδι στην λογική Deris Era. Πολύ δυνατό στον ρυθμό του, με τίμιο ρεφρέν και πάλι στις κιθάρες… παπάδες!!
10. Down In The Dumps. Εδώ μιλάμε για τραγουδάρα!! Το καλύτερο του άλμπουμ μετά το “Skyfall”. Έντονη αύρα από την εποχή του Time Of The Oath. Καταιγιστικός ρυθμός, εναλλαγές στους τραγουδιστές άριστη… και στις κιθάρες της τρελής!!!
11. Orbit. Το Orbit (άπειρες επιρροές από Petrucci στην κιθάρα εδώ) δεν είναι τίποτα άλλο από το intro του…
12. Skyfall. Η γνωστή μας υπερκομματάρα εδώ, που η μόνη διαφορά από το single που κυκλοφόρησαν πριν λίγες εβδομάδες, είναι το rotation στους τραγουδιστές και τίποτα άλλο. Ύμνος!!!
Συμπερασματικά το άλμπουμ είναι για 8/10 ακατέβατο μουσικά!!
Οι κιθάρες πραγματικά θα σας ξετινάξουν. Ο νοσταλγικός του χαρακτήρας, διάχυτος. Πραγματικά οι πιο παλιοί οπαδοί τους θα τηλέ-μεταφερθούν δεκαετίες πίσω. Αυτό που προβληματίζει, με δεδομένη την ιστορικότητα του, είναι η έλλειψη ρεφρέν που θα μείνουν στον χρόνο και με δεδομένο ότι έχουν τρεις τραγουδιστές που μπορούν να το υποστηρίξουν αυτό δεν το καταφέρνουν...
Σύντομα θα υπάρξει και αναλυτικό review από το Rock Overdose, όπου θα έχουμε βάλει τα πάντα στην θέση τους, ώστε να έχουμε διαμορφώσει μια πλήρη άποψη.
Comments
