Στο άκουσμα του ερχομού (επιτέλους) των Sodom και μάλιστα με την επόμενη καθημερινή να είναι μη εργάσιμη, ήξερα που θα με βρει το βράδυ της Πέμπτης. Μετά από 2 χρόνια λοιπόν, ξαναμπαίνουμε σε ρυθμό συναυλιών κανονικά. Στην αρχή μου φαινόταν απίστευτο, σαν να είναι η πρώτη μου συναυλία. Τελικά ήταν μια ονειρεμένη νύχτα…
…που ξεκίνησε με τους Fragments Of Despair και το μισάωρο που είχαν στη διάθεσή τους για να βάλουν τους παρευρισκόμενους στο κλίμα. Με το μελωδικό τους thrash, που περιέχει και δόσεις από death metal, ήταν άκρως ικανοποιητικοί, αν και δεν έχω πλήρη εικόνα της εμφάνισής τους, καθώς δεν τους πρόλαβα εξαρχής. Ο κόσμος πάντως διακαώς θέλει να δει επιτέλους τις αγαπημένες του μπάντες, εγχώριες και μη, στη σκηνή, οπότε κάθε νότα και κάθε στιγμή τυγχάνει θερμής υποδοχής. Το αυτό ισχύει και για την μπάντα από την Πάρο και τα όσα παρουσίασαν.
Πάμε και στην πολύ ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς που ακούει στο όνομα Domination Inc., μια μπάντα που αν έπρεπε να βρω τρεις λέξεις για να περιγράψω την παρουσία τους αυτές θα είναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟΙ, ΚΑΘΗΛΩΤΙΚΟΙ, ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΟΙ. Ένα μοντέρνο, γνήσιο, groove-άτο και χειμαρώδες thrash ολοκαύτωμα από μια μπάντα που σίγουρα θα κέρδιζε τις εντυπώσεις από οποιονδήποτε headliner, αλλά οι Γερμανοί έπιασαν κι αυτοί μεγάλη απόδοση. Η τετράδα των Domination Inc. απέδειξε πως η υπόγεια ελληνική σκηνή βράζει επικίνδυνα και δικαίως θεωρείται από τις καλύτερες παγκοσμίως.
Ένας ήχος τρομερός, ένα στήσιμο επαγγελματικό και μια σκηνική παρουσία «κοίτα να μαθαίνεις» από τέσσερις οπαδούς του metal που πρωτίστως γουστάρουν και διασκεδάζουν οι ίδιοι με αυτό που κάνουν. Με τη μία κομματάρα να διαδέχεται την άλλη, τα riffs να φεύγουν φλεγόμενα και τα ντραμς να κατεδαφίζουν το Fuzz, το συγκρότημα κέρδισε έναν ακόμα οπαδό σήμερα. Στον Άγγελο Καρατζά θα σταθώ και λίγο παραπάνω. Ο “Alpha” είναι φαινόμενο, ένας ντράμερ που σε μαγνητίζει. Παίζει και γρήγορα και δυνατά, τα χτυπήματά του δίνουν το κάτι παραπάνω στις συνθέσεις.
Πολύ ωραία και η διασκευή στο “Rooster” με τα μέλη να αλλάζουν ρόλους στα όργανα κι ένα γεμάτο σαραντάλεπτο από τους Domination Inc., στους οποίους υπόσχομαι να παρακολουθώ πιο στενά τη δισκογραφική τους πορεία. Το “Infants of Thrash” μεγάλη δισκάρα βέβαια, να τα λέμε κι αυτά.
Και πάμε στους μεγάλους Sodom. Επιτέλους έφτασε η ώρα. Είχαν υποσχεθεί ένα old school setlist, παρόλο που ξεκίνησαν με δύο πιο καινούργιες συνθέσεις. “Blind Superstition” για σύντομη εισαγωγή και ακολουθούν τα “S.O.D.O.M.” και “Sodom & Gomorrah”. Πρώτη φορά ως τετράδα στη χώρα μας και με ανανεωμένο line up, με τον παλιό Blackfire ξανά στα δεξιά του θείου Τοm και τους Yorck Segatz και Toni Merkel σε δεύτερη κιθάρα και ντραμς αντίστοιχα. Ακολούθησε μια βουτιά στην ιστορία του γερμανικού thrash. To “Blasphemer” με την speed/black metal αύρα του, το “Equinox” σαν έκπληξη και μια σειρά από κλασσικά κι αγαπημένα όπως τα “Nuclear Winter”, “Sodomy & Lust”, “Christ Passion”, “Tired And Red”, το “Caligula” από το “Decision Day” και φυσικά τη διασκευάρα στο “Iron Fist”. Aπόδοση βγαλμένη από το “Mortal Way Of Live” κι ένα κοινό που διψούσε για συναυλίες όπως φάνηκε από τις αντιδράσεις του.
Οι Sodom βρέθηκαν στο σανίδι για 125 λεπτά, γιόρτασαν με τούρτα και κεράκια τα 40 χρόνια τους και παρέδωσαν ξανά μαθήματα. Με ήχο που όσο πέρναγε η ώρα γινόταν και καλύτερος, μετέδωσαν την ενέργειά τους και στο τέλος έδωσαν τη χαριστική βολή. “Ausgebombt”, “Witching Metal” και το αειθαλές “Bombenhagel” κονιορτοποίησαν ό,τι όρθιο είχε απομείνει και γερμανική τετράδα αποχώρησε μέσα σε αποθέωση.
Εν τέλει, μια πολύ ευχάριστη διοργάνωση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και ισχυρή παρουσία κόσμου. Το πάρτυ μόλις άρχισε και το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Setlist:
Για το Rock Overdose,
Κείμενο: Μιχάλης Τσολάκος
Φωτογραφίες: Γιάννης Λιβανός
Comments
