Μια αγαπημένη καλλιτέχνης του ελληνικού κοινού που ακούει στο όνομα Sharon Kovacs μας επισκέφτηκε για πολλοστή φορά, στο ζεστό χώρο του Fuzz Club. Εν αναμονή του νέου της τρίτου δίσκου, ο οποίος προβλέπεται αρκετά ενδιαφέρον από τα 4-5 τραγούδια που έχουν δημοσιευθεί στο YouTube και πρόκειται να κυκλοφορήσει αρχές του 2023, δεν χάσαμε την ευκαιρία να την απολαύσουμε για μια ακόμη φορά. Φαίνεται πως με τα χρόνια, τις αρκετές εμφανίσεις της στην Αθήνα αλλά και την αναπαραγωγή των επιτυχιών της από ραδιοφωνικούς σταθμούς, έχει δημιουργήσει το δικό της φανατικό κοινό αφού ο δρόμος έξω από το συναυλιακό χώρο ήταν γεμάτος από κόσμο ήδη σχεδόν 2 ώρες πριν εμφανιστεί στη σκηνή.
Στις 22:00 ακριβώς έφτασε η στιγμή που όλοι περιμέναμε. Υποδεχτήκαμε τη Sharon με την παρέα της με χειροκροτήματα και φωνές στο εναρκτήριο "Bang Bang", το οποίο θυμίζει σε ενοχλητικό βαθμό το "50 shades of black" αλλά παραμένει ένα όμορφο κομμάτι . Ωστόσο στα πρώτα 4 κομμάτια η μπάντα και η frontwoman ήταν αρκετά παγωμένες με συνέπεια ένα απ' τα πιο groovy κομμάτια της το "Diggin'" να ακουστεί τελείως άνευρο και flat. Σκηνικά και πολλές θεατρικότητες δεν υπήρχαν, όπως μας είχαν συνηθίσει σε παλαιότερες εμφανίσεις. Μεγάλη απώλεια ήταν επίσης και η απόσυρση του βιολιού και του τσέλου από την ομάδα των μουσικών της, κάτι το οποίο βέβαια είχε γίνει πριν το 2019. Έτσι οπτικά καλύφθηκε το show από το εκκεντρικό φόρεμα της Sharon και ένα εντυπωσιακό καπέλο με το οποίο έπαιζε κατά τη διάρκεια της εμφάνισής της.
Ο ήχος στο Fuzz, αν και πολύ καλός, δυσκολεύει πολύ την σωστή ακρόαση των ατόμων που βρίσκονται κεντρικά στις 5-6 πρώτες σειρές καθώς τα ηχεία βρίσκονται στα άκρα της σκηνής. Αποτέλεσμα είναι συνήθως να χάνονται τα φωνητικά στα πιο ήπια κομμάτια, όπως έγινε και με την Kovacs, κάτι το οποίο έχω παρατηρήσει και σε άλλες συναυλίες σε αυτό το χώρο. Στις όμορφες στιγμές της βραδιάς θα έβαζα σίγουρα τις εκτελέσεις των "Adickted" και του ατμοσφαιρικού "Fragile" με το οποίο απέσπασε το δυνατότερο χειροκρότημα. Δυστυχώς όμως, τα παράπονα ήταν παραπάνω από τις ευχάριστες εκπλήξεις, ίσως επειδή οι 2 προηγούμενες εμφανίσεις της που είχα παρακολουθήσει ήταν αψεγάδιαστες. Ο πρώτος της δίσκος είναι ίσως αξεπέραστος και ουσιαστικά μέσα από αυτόν έχτισε ένα τόσο μεγάλο κοινό και όνομα.
Σε αυτή τη συναυλία ένιωσα ότι όχι μόνο έχει κουραστεί να παίζει αυτά τα κομμάτια, που εν μέρη είναι λογικό, αλλά ότι τα υποτιμά. Τα περισσότερα παίχτηκαν σε άλλο ρυθμό, σε κάποια μέρη χωρίς να τραγουδά αλλά απλά να "λέει" τους στίχους και στα τελευταία να υπάρχει και ένα κοροϊδευτικό ύφος που ίσως να παρεξήγησα λόγω της καλής διάθεσης της από τη μέση του set και μετά. Αυτή η "υπερβολικά" καλή διάθεση είναι κάτι το οποίο με ξένισε καθώς ανάμεσα στα κομμάτια μουρμούριζε κυρίως πράγματα που δεν έπιανε το κοινό με σκοπό να κάνει πλάκα με τους μουσικούς και να σπάσει τον πάγο. Αυτό δυστυχώς μετά από ένα σημείο κούρασε αρκετά. Εν αντιθέσει τα καινούργια της τραγούδια ερμηνεύτηκαν άψογα με τα "Fragile", "Goldmine" και "Not Scared of Giants". Παρόλα τα παράπονα του γράφοντος η Kovacs μας αποστόμωσε για άλλη μια φορά πριν μας στείλει για ύπνο με το "Mama & Papa", που δεν ήταν προγραμματισμένο εξ αρχής να παιχτεί.
Εν κατακλείδι η εμφάνιση της ήταν πολύ καλή για κάποιον που την βλέπει πρώτη φορά και απογοητευτική για όσους την έχουν ξαναδεί στο παρελθόν. Επίσης τα χαμόγελα και το χειροκρότημα του κοινού έδειξαν ότι τουλάχιστον η μεγαλύτερη μερίδα του κοινού πέρασε καλά. Η φωνή της και τα τραγούδια της παραμένουν χαραγμένα στις καρδιές μας και ελπίζουμε την επόμενη φορά να υποστηρίξει με σεβασμό το παρελθόν της ή να το διαγράψει και να συνεχίσει με ένα πολύ πιο ενδιαφέρον και φρέσκο μέλλον.
Setlist
Bang Bang
Cheap Smell
Oblivion
Diggin'
Midnight Medicine
Fool Like You
Adickted
Fragile
Strange
Black Spider
The Devil You Know
Not Scared of Giants
Goldmine
Play Me
50 Shades of Black
My Love
Encore:
Tutti Frutti Tequila
Mama & Papa
Final Song
Για το Rockoverdose,
Νίκος Δρακόπουλος
Φωτογραφίες: Αλέξανδρος Καταστρόφος (https://www.instagram.com/alexandros_kat/)
Comments
