Συντάκτης: Νίκος Χήναρης
Άλλο ένα “παιδί” της πανδημίας, οι Oceanlord μέσα στο lockdown έφτιαξαν home studio και ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ. Με όνομα που κλείνει το μάτι στο doom κοινό -πρόσφατα είχαμε και τους Doomlord στη χώρα μας- υπόσχονται ότι θα πάνε το είδος σε ανεξερεύνητα βάθη.
Τα κατάφεραν;
Ξεκινάμε με το σχεδόν ομώνυμο "Kingdom" και βρώμικο μπάσο που μας προϊδεάζει για το ύφος του δίσκου. Highlight ο τόνος της κιθάρας στο τέλος που σε στέλνει στο διάστημα. Μπαίνει το "2340" και πρέπει να διπλοτσεκάρω για το αν είναι συνέχεια του πρώτου κομματιού ή part 2. Αφηγηματική φωνή μας εξιστορεί τις περιπέτειες του πλοίου ενώ βρισκόμαστε σε πιο stoner νερά. Ρίχνουμε εντάσεις με το "Siren" και η μπάντα δίνει ακόμη περισσότερο χώρο στη φωνή φυλάσσοντας άλλο ένα υπέροχο σόλο για το τέλος.
Επιστρέφουμε σε mid-tempo και η φωνή κουβαλάει το "The Isle Of The Dead". Άλλο ένα σόλο που με κάνει να φιλήσω τα δάχτυλά μου σαν chef. Ήλπιζα μετά το τελευταίο refrain να μην επιστρέψουμε στο αρχικό riff αλλά δε μου έγινε το χατήρι. Το δεύτερο σχεδόν ομώνυμο κομμάτι του δίσκου "So Cold" δεν έχει κάποια αξιομνημόνευτη στιγμή. Ίσως μια αλλαγή στο τέμπο προς το τέλος του κομματιού να βοηθούσε την κατάσταση. Phaser-άκι στην κιθάρα και snares στις άρσεις για το "Come Home". Με προβληματίζει η επιλογή των ντραμς να το κρατήσουν έτσι για όλο το κομμάτι καθώς δεν το αφήνει να γκρουβάρει, ειδικά στο πανέμορφο σόλο που κλείνει τον δίσκο.
Για να απαντήσω στο αρχικό ερώτημα, ο όρος με τον οποίο αυτοχαρακτηρίζεται η μπάντα στο Bandcamp της “Stoner Gloom Rock”, θεωρώ πως τους αντιπροσωπεύει καλύτερα. Βγάζουν μία θλίψη πάνω σε psych stoner-doom ήχο. Οι οπαδοί του ατόφιου doom δε θα συγκινηθούν. Τα υλικά είναι εκεί. Στίχοι με concept, ωραία καθαρή φωνή, βρώμικο groove μπάσο και κιθάρα με τον τόνο που χρειάζεται. Οι επιλογές μόνο των ντραμς με έκαναν να αναρωτιέμαι κάποιες φορές.
Το "Kingdom Cold" χάνει λόγω των προβλέψιμων συνθέσεων. Δεν είναι ούτε old-school in your face αργό doom, αλλά ούτε κάτι καινούργιο που θα ταράξει τα νερά (touchè?) του είδους. Αν ψάχνεις όμως έναν αργό δίσκο με καθαρά φωνητικά να παίζει στο background όσο πίνεις τις μπυρίτσες σου, μπορείς να δώσεις στους Αυστραλούς μια ευκαιρία.
Βαθμολογία: 57/100
Για το Rock Overdose,
Νίκος Χήναρης
Comments
